Diecezja Jixian

diecezja katolicka w Chinach

Diecezja Jixian (łac. Dioecesis Ueihoeivensis, chiń. 天主教卫辉教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą de iure w Weihui (dawniej Jixian), w prefekturze miejskiej Xinxiang, w prowincji Henan, w Chińskiej Republice Ludowej. Obecnie jednak faktyczną stolicą jest Anyang. Biskupstwo jest sufraganią archidiecezji Kaifeng.

Diecezja Jixian
天主教卫辉教区
Państwo

 Chiny

Siedziba

Anyang

Data powołania

28 sierpnia 1882

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

Kaifeng

Biskup diecezjalny

Joseph Zhang Yinlin

Położenie na mapie Henan
Mapa konturowa Henan, u góry znajduje się punkt z opisem „Weihui”
Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Weihui”
Ziemia35°26′N 114°03′E/35,433333 114,050000

Historia edytuj

28 sierpnia 1882 papież Leon XIII erygował wikariat apostolski Północnego Henanu. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Henanu (obecnie diecezja Nanyang). 21 września 1916 wydzielono z niego wikariat apostolski Wschodniego Henanu (obecnie archidiecezja Kaifeng). 2 sierpnia 1929 omawiana jednostka zmieniła nazwę na wikariat apostolski Jixian. 7 lipca 1936 wydzielono jeszcze prefekturę apostolską Xinxiang.

W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanych przez Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Jixian został podniesiony do rangi diecezji.

Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Jixian liczyła wtedy:

  • 46 000 wiernych (1,8% społeczeństwa)
  • 29 kapłanów (17 diecezjalnych i 12 zakonnych)
  • 48 sióstr zakonnych.

Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Już w 1948 komuniści aresztowali niektórych kapłanów, zajęli rezydencję biskupią i znacjonalizowali katolickie szkoły. Zabroniono działalności zagranicznym misjonarzom, których systematycznie wydalano z kraju. Jednak chińscy księża mogli wykonywać swoją pracę. Biskup Mario Civelli PIME wraz z innymi duchownymi został aresztowany 2 grudnia 1950. Oskarżono ich o ukrywanie szpiegów, posiadanie nadajnika radiowego, utrzymywanie kontaktu z internuncjuszem apostolskim w Chinach abp Antonio Riberim (który wtedy był legalnie działającym w Chinach dyplomatą) i do pobudzania do buntu. Po kilku przesłuchaniach biskup został zwolniony, jednak nie mógł wrócić do pracy, ani nawet zamieszkać w budynku kościelnym. W listopadzie 1952 w diecezji zostało tylko dwóch misjonarzy - bp Civelli i o. Ferruccio Tettamanzi. Zostali oni zmuszeni do opuszczenia komunistycznych Chin w październiku 1953.

Nie mogąc wykonywać obowiązków biskupich bp Mario Civelli mianował administratora w osobie ks. Guo Haoxina oraz ustalił, że w przypadku śmierci lub innej przeszkody w sprawowaniu funkcji administratora jego miejsce mają zająć ks. Cui Zhenduo, a następnie ks. Thomas Zhang Huaixin.

W 1951 ks. Guo Haoxin przeniósł siedzibę diecezji do Anyang, którą miasto to pozostaje do dziś. Liczba kapłanów spadła wtedy do ok. 15. Już w pierwszej połowie lat 50. Kościół musiał zejść do podziemia. W 1953 władze próbowały stworzyć opozycję wobec księży wśród wiernych świeckich, jednak wysiłki te nie przyniosły rezultatu.

Wkrótce po wygnaniu zagranicznych misjonarzy został aresztowany ks. Guo Haoxin, który zmarł w więzieniu w 1960.

W 1958 w diecezji powołano lokalny oddział Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich. Dołączył do niego zarządzający diecezją ks. Cui Zhenduo. Kapłani, którzy nie poszli na współpracę z władzami trafili do obozów pracy. Wśród nich był ks. Thomas Zhang Huaixin.

W 1966, na progu rewolucji kulturalnej diecezja Jixian liczyła 3 kapłanów, 3 seminarzystów i 15 sióstr zakonnych należących do PSKCh oraz 13 kapłanów nie należących do tej organizacji. W czasie rewolucji kulturalnej aresztowano nawet tych księży, którzy współpracowali z komunistami. Pięciu kapłanów diecezji Jixian zmarło w więzieniu lub z powodu brutalnego traktowania. Inni zmarli z przyczyn naturalnych.

W 1978, gdy polityka państwa została zliberalizowana, czterech żyjący kapłanów Thomas Zhang Huaixin, Cui Zhenduo, Zhao Quanyou, Shi Hualin oraz nieznana liczba sióstr zakonnych mogła powrócić do posługi duchowej. Wiernych świeckich pozostało w diecezji nieco ponad 2000. Oficjalnie teren ten był pod opieką należącego do PSKCh ekskomunikowanego antybiskupa Kaifengu Stephena He Chunminga. W okręgu, w skład którego oprócz diecezji Jixian wchodziła prefektura apostolska Xinxiang, pracował dwóch księży Wang Fengtai oraz Thomas Zhang Huaixin. W Kościele podziemnym biskupem został Thomas Zhang Huaixin, który w 1981 przyjął potajemnie sakrę biskupią za zgodą papieża. W Tianjiajing wznowiło działalność sanktuarium NMP z Góry Karmel, do którego, mimo przeszkód czynionych przez władze, pielgrzymowali wierni.

W 1989 diecezja liczyła 9 księży (w tym dwóch poza diecezją). W 1994 władze zwróciły rezydencję biskupią. W tym roku było w diecezji 14 000 katolików i 8 kościołów nie licząc kaplic w domach prywatnych. Kapłani dojeżdżali do 80 miejsc. Kwitły powołania zakonne w zakonach żeńskich. Roczna średnia chrztów wynosiła ok. 1000. W 1996 w Anyang otwarto nową katedrę. Otwierano również różne instytucje charytatywne.

22 października 2004 bp Thomas Zhang Huaixin został uznany przez rząd w Pekinie. Nie wstąpił jednak do Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich. Od tej pory mógł on jawnie wykonywać posługę biskupa, w tym m.in. wyświęcać nowych księży, których dotychczas wyświęcali biskupi z innych diecezji[1].

W 2015 bp Zhang Huaixin wyświęcił na biskupa swojego koadiutora Josepha Zhanga Yinlina. Była to pierwsza sakra biskupia udzielona za zgodą zarówno Stolicy Apostolskiej jak i rządu w Pekinie w czasie pontyfikatu Franciszka (ostatnia miała miejsce w 2012)[2].

Bp Zhang Huaixin zmarł w 2016. W chwili jego śmierci diecezja liczyła 31 księży, 120 zakonnic i 50 000 wiernych[3].

Ordynariusze edytuj

Wikariusze apostolscy edytuj

Biskupi edytuj

Uwagi edytuj

  1. a b c d Włoch

Przypisy edytuj

  1. Sergio Ticozzi: Mission in Central China. Hong Kong: A SHORT HISTORY of P.I.M.E. INSTITUTE in HENAN and SHAANXI, 2014. [dostęp 2017-07-20].
  2. NYTimes New Bishop in China Signals Hope for Relations With Vatican
  3. asianews.it

Bibliografia edytuj