Diecezja kołobrzeska
Diecezja kołobrzeska – diecezja rzymskokatolicka z siedzibą w Kołobrzegu, obejmująca swym zasięgiem Pomorze, podporządkowana metropolii gnieźnieńskiej. Powstała w 1000 roku, a w wyniku nawrotu rodzimej wiary upadła pomiędzy rokiem 1007 a 1015[1]. Jedynym jej ordynariuszem był Reinbern. Do diecezji kołobrzeskiej nawiązuje utworzona w 1972 roku diecezja koszalińsko-kołobrzeska.
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania |
1000 |
Data zamknięcia |
1007 |
Wyznanie | |
Kościół |
Historia
edytujPowstała w 1000 roku w wyniku układów zawartych na tzw. zjeździe gnieźnieńskim między księciem polskim Bolesławem, a cesarzem rzymskim Ottonem III. Na mocy tych postanowień powołano arcybiskupstwo w Gnieźnie oraz biskupstwa w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu (obok istniejącego już biskupstwa poznańskiego). Pierwszym biskupem kołobrzeskim został Reinbern, który, jak podaje Thietmar z Merseburga, zniszczył ośrodki rodzimej wiary Słowian i oczyścił morze ze „złych duchów”, wrzucając weń skropione wodą święconą kamienie. Po zapewne początkowych sukcesach chrystianizacyjnych w ciągu kilku lat nastąpił na Pomorzu nawrót rodzimej wiary, który doprowadził do faktycznej likwidacji biskupstwa.
Reinbern opuścił Pomorze, po czym z ramienia Bolesława udał się w poselstwie do Kijowa, gdzie zmarł ok. 1013 roku[2].
Po podboju Pomorza przez Bolesława Krzywoustego wznowiono działalność misjonarską, której podjął się biskup bamberski Otton z Bambergu (dwie wyprawy w latach 1124 i 1128). W tej sytuacji obszar Pomorza stał się częścią diecezji bamberskiej. W momencie odbudowy organizacji kościelnej na Pomorzu w 1140 roku powstała diecezja pomorska, na stolicę biskupią wybrany został Wolin. Był nią do 1176 roku, gdy tamtejszy biskup został zmuszony do opuszczenia miasta i przenosin do Kamienia, z którego biskupi mieli już nie powrócić.
28 czerwca 1972 papież Paweł VI powołał do istnienia diecezję koszalińsko-kołobrzeską, wchodzącą w skład metropolii szczecińsko-kamieńskiej. Nowa diecezja odwołuje się do pierwszego biskupstwa kołobrzeskiego.
Przypisy
edytuj- ↑ Piotr Nitecki: Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965–1999. Słownik biograficzny. Wyd. 2. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 2000. ISBN 978-83-211-1311-1.
- ↑ Andrzej Wędzki: Reinbern. W: Słownik starożytności słowiańskich. Encyklopedyczny zarys kultury Słowian od czasów najdawniejszych. Gerard Labuda, Zdzisław Stieber (red.). Wyd. 1. T. 4. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wyd. PAN, 1972, s. 486. ISBN 978-83-04-00080-3.
Bibliografia
edytuj- Stanisław Szczur, Historia Polski. Średniowiecze, Warszawa 2007, ISBN 978-83-08-04251-9.