Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa

polska historyk

Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa (ur. 22 września 1908 roku w Opatowcu, zm. 1997) – polska historyczka, nauczycielka, pisarka i eseistka.

Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa
Data i miejsce urodzenia

22 września 1908
Opatowiec

Data śmierci

1997

Zawód, zajęcie

historyczka, nauczycielka, pisarka, eseistka

Życiorys edytuj

Ukończyła Wydział Historii Wyższego Kursu Nauczycielskiego w Krakowie, Studium Pracy Społeczno-Oświatowej w Warszawie oraz Wydział Pedagogiczny Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Jako pisarka debiutowała w 1929 roku na łamach prasy. W latach 1932-1939 pracowała w szkolnictwie. W okresie wojny działała w tajnym nauczaniu. W 1944 roku uzyskała tytuł doktora. Od 1946 roku mieszkała w Warszawie. W latach 1950-1959 pracowała ponownie w szkolnictwie. W 1978 roku otrzymała nagrodę Ministra Obrony Narodowej.

Wybrana twórczość edytuj

  • Mazurek Dąbrowskiego. Dzieje polskiego hymnu narodowego
  • Maria Bohuszewiczówna
  • Muza Słowackiego i Chopina: Opowieść biograficzna o Marii Wodzińskiej
  • Najdziwniejszy z adiutantów. Opowieść o Annie Henryce Pustowójtównie
  • Naprzód Warszawa!
  • Promienna. Opowieść biograficzna o Klaudynie z Działyńskich Potockiej
  • Sercem i orężem ojczyźnie służyły. Emilia Plater i inne uczestniczki powstania listopadowego 1830-1831
  • Wysłouchowa. Opowieść biograficzna
  • Z orlego gniazda
  • Z umiłowania. opowieść biograficzna o Wandzie z Wolskich Umińskiej
  • Od prządki do astronautki[1]

Wybrane publikacje historyczne edytuj

  • Z dziejów kobiety wiejskiej, Warszawa 1961.

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Szczegółowy opis. katalog.nukat.edu.pl
  2. Odznaczenia dla wybitnych działaczek [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 7, 8 marca 1960, s. 2

Bibliografia edytuj

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.