Dirty Dancing
Dirty Dancing[a] – dramatyczny romans taneczny produkcji amerykańskiej z roku 1987 wyreżyserowany przez Emile Ardolino, w rolach głównych wystąpili Patrick Swayze, Jennifer Grey i Jerry Orbach.
 logo filmu | |
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji | |
| Data premiery |
17 sierpnia 1987 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
96 minut |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Kostiumy | |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Wytwórnia | |
| Dystrybucja | |
| Budżet | |
| Nagrody | |
| Oscar za najlepszą piosenkę filmową (1987) | |
ObsadaEdytuj
- Patrick Swayze – Johnny Castle
- Jennifer Grey – Frances „Baby” Houseman
- Jerry Orbach – dr Jake Houseman
- Kelly Bishop – Marjorie Houseman
- Jane Brucker – Lisa Houseman
- Cynthia Rhodes – Penny Johnson
- Jack Weston – Max Kellerman
- Max Cantor – Robbie Gould
- Neal Jones – Billy Kostecki
FabułaEdytuj
Lato 1963 roku. Frances Houseman, zwana przez znajomych Baby (Jennifer Grey), jest pozytywnie nastawioną do życia nastolatką, spędzającą wakacje z rodziną w letnim ośrodku wypoczynkowym Kellerman's. Pewnego wieczoru poznaje tancerza Johnny’ego Castle (Patrick Swayze), uzdolnionego i przystojnego instruktora tańca. W obliczu niedyspozycji jego partnerki tanecznej Penny (zaszła w ciążę), Baby przechodzi intensywny kurs tańca i zastępuje ją na pokazie mambo w hotelu. Wkrótce Baby i Johnny zakochują się w sobie, lecz ich związek nie jest zaakceptowany przez ojca dziewczyny, który podejrzewa chłopaka o nieślubne ojcostwo. W ostatni dzień pobytu w ośrodku ojciec przypadkowo dowiaduje się, że Johnny jest niewinny. Zakochana para udowadnia swoją miłość w pamiętnym i pasjonującym finalnym tańcu przy muzyce (I've Had) The Time of My Life.
O filmieEdytuj
Dirty Dancing był niskobudżetową produkcją mało znanego, niezależnego studia „Vestron Pictures”. Spotkał się z niepochlebną krytyką ze strony czołowych amerykańskich recenzentów[1][2], jednak publiczność „waliła do kin drzwiami i oknami” sprawiając, że ze 170 mln dolarów dochodów ze sprzedaży biletów (przy koszcie produkcji 6 mln.) film stał się jednym z największych hitów 1987 roku. Dobrą passę kontynuował również w wypożyczalniach wideo, stając się pierwszym amerykańskim tytułem, który przekroczył granicę 1 mln dolarów z wpływów ze sprzedaży i wypożyczalni[3]. Do 2009 roku zarobił na całym świecie 214 mln dolarów[4].
Dziś jest kultowym filmem epoki lat 80 XX w., na co składają się: prosta i łatwa w odbiorze (wręcz banalna) fabuła, świetna ścieżka dźwiękowa, perfekcyjne układy taneczne i postać Patricka Swayze.
Nagrody i wyróżnieniaEdytuj
- Złote Globy 1988
- najlepsza komedia/musical (nominacja)
- Patrick Swayze – najlepszy aktor w komedii/musicalu (nominacja)
- Jennifer Grey – najlepsza aktorka w komedii/musicalu (nominacja)
- (I've Had) The Time of My Life (muzyka: Franke Previte, John DeNicola, Donald Markowitz; słowa: Franke Previte) – najlepsza piosenka (nagroda)
- Oscary 1988
- (I've Had) The Time of My Life – najlepsza piosenka (nagroda)
- Nagroda Grammy 1988
- (I've Had) The Time of My Life – najlepsza piosenka (nagroda)
- Złote Ekrany 1988 – nagroda główna
- Jedna z ostatnich kwestii filmu (Nobody puts Baby in a corner) zajmuje 98. miejsce na liście najlepszych kwestii filmowych świata według opracowania Amerykańskiego Instytutu Filmowego[5].
SoundtrackEdytuj
Soundtrack z filmu jest jednym z najpopularniejszych na świecie, zawiera znane hity, takie jak She's Like the Wind (śpiewany przez Patricka Swayze), Hungry Eyes (w wykonaniu Erica Carmena), Do You Love Me (z repertuaru The Contours) i inne. Utwór (I've Had) The Time of My Life, skomponowany przez Franka Previte, wykonany przez Billa Medleya i Jennifer Warnes zdobył nagrodę Amerykańskiej Akademii Filmowej za najlepszy utwór oryginalny.
Ścieżka dźwiękowa została wydana na płycie w sierpniu 1987 roku. Przez 18 tygodni znajdowała się na 1 miejscu listy Billboard 200. Krążek otrzymał 11 platynowych płyt i w ciągu kolejnych 20 lat sprzedał się w ilości 42 mln egzemplarzy[6].
MusicalEdytuj
W roku 2004 w Australii powstała musicalowa wersja filmu – Dirty Dancing: The Classic Story on Stage[7]. Produkcja była komercyjnym sukcesem – w ciągu pół roku sprzedano 200 000 biletów. Na londyńskim West Endzie premiera miała miejsce 23 października 2006 na deskach Aldwych Theatre[8], gdzie jest grana po dzień dzisiejszy. Spektakl pobił rekordy przedsprzedaży. Obejrzało go niemal 1 mln widzów[3]. We wrześniu 2011 roku spektakl zadebiutował na Broadwayu. Powstały również wersje: niemiecka i holenderska przedstawienia.
RemakeEdytuj
W 2004 roku powstał remake Dirty Dancing: Havana Nights, luźno nawiązujący do fabuły wersji oryginalnej filmu, akcja toczy się na Kubie w 1958 roku. W latach1988-1989 telewizja CBS wyemitowała 11-odcinkowy serial (w Polsce pokazany przez Polsat). W sierpniu 2011 r. pojawiły się informacje o planowanym remake'u filmu[9]. Jednak rok później, w czerwcu 2012, wytwórnia Lions Gate Entertainment odroczyła przedsięwzięcie do 2014 roku[10]. W 2017 roku powstał film telewizyjny w reżyserii Wayne'a Blaira, w rolach głównych wystąpili Colt Prattes i Abigail Breslin. Nakręcono także krótką parodię filmu pt. "Dirty Dancing Capoeira Nights".
CiekawostkiEdytuj
- Patrick Swayze za główną rolę w Dirty Dancing otrzymał 200 tys. dolarów, za epizodyczny występ w prequelu Dirty Dancing 2 wypłacono mu 5 mln.[3]
- Partnerem Jennifer Grey miał być początkowo Billy Zane (Johnny miał mieć włoskie korzenie i egzotyczną urodę), jednak młody aktor nie wypadł najlepiej na próbnych zdjęciach i podjęto decyzję o zatrudnieniu Patricka Swayze, który dał się już poznać dzięki rolom w filmach Outsiderzy i Czerwony świt[3].
- Kilka scen z filmu, mających dziś status kultowych i wzbudzających największy zachwyt widzów, powstało przypadkowo. I tak: scena, w której Jennifer Grey, stojąc plecami do Patricka Swayze, obejmuje ręką jego głowę, on zaś podtrzymuje jej ramię. Według scenariusza był to bardzo czuły i romantyczny moment, jednak wyczerpana Grey, tłumacząc się łaskotkami, nieustannie chichotała w trakcie kolejnych dubli. Coraz bardziej zdenerwowany Swayze chciał jak najszybciej zakończyć pracę i nie ukrywał złości na niezdyscyplinowaną koleżankę. Producenci zdecydowali się na włączenie tego ujęcia do filmu, choreograf filmu – Kenny Ortega – uznał zaś tę scenę za „jeden z najbardziej delikatnych i szczerych momentów filmu”[3]. Podobnie rzecz miała się z inną kultową sceną, kiedy bohaterowie Swayze i Grey ćwicząc wspólny taniec zaczynają skradać się do siebie na kolanach. W rzeczywistości aktorzy przygotowywali się wtedy do realizacji innej sceny i wygłupiali się na planie – włączona kamera zarejestrowała jednak ten moment, który ostatecznie znalazł się w filmie[3]. Niezapomnianym „układem tanecznym” pozostała również scena, w której bohater Johnny w trakcie tańca podnosi do góry „Baby”. Po raz pierwszy obserwujemy tę sekwencję w scenie nad jeziorem. Jennifer Grey przyznała, że moment, który znalazł się w filmie, był tak naprawdę pierwszym razem, kiedy Swayze podniósł ją do góry. Mieszaninę strachu i ekscytacji, które są udziałem bohaterki Gray, przeżywała też na planie sama aktorka. Słynne „podnoszenie” stało się ikonicznym wyróżnikiem filmu, w wyświetlanej na polskich ekranach komedii Kocha, lubi, szanuje Ryan Gosling podrywając bohaterkę Emmy Stone, wyznaje jej, że zawsze chciał zrobić to, co Patrick Swayze w filmie Dirty Dancing, po czym... prosi dziewczynę o wykonanie odpowiedniego skoku[3].
- W maju 2007 roku w sondażu przeprowadzonym na zlecenie brytyjskiej stacji Sky Movies film zajął pierwsze miejsce w plebiscycie „Najchętniej oglądanych filmów kobiecych”[11].
UwagiEdytuj
- ↑ Pierwotnie polski tytuł filmu brzmiał „Wirujący seks” i pod tym tytułem był wyświetlany w polskich kinach w 1989 roku.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Samuel G. Freedman: Film; „Diry Dancing” rocks to an innocent beat (ang.). W: The New York Times [on-line]. 1987-08-16. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ Roger Ebert: Dirty Dancing (ang.). W: rogerebert.suntimes.com [on-line]. 1987-08-21. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ a b c d e f g „Dirty Dancing” znaczy wirujący seks (pol.). W: interia.pl [on-line]. 2012-08-21. [dostęp 2012-08-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-24)].
- ↑ Anita Singh: Patrick Swayze, the man who inspired a generation of women to dance, has died (ang.). W: The Telegraph [on-line]. 2009-09-16. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ AFI's 100 years... 100 movie quotes (ang.). [dostęp 2012-04-09].
- ↑ Veronica Lee: There's a secret dancer inside us all (ang.). W: The Telegraph [on-line]. 2006-09-23. [dostęp 2012-08-26].
- ↑ Informacja o australijskim musicalu
- ↑ Informacja o premierze londyńskiej
- ↑ Mike Fleming: Kenny Ortega Comes Full Circle To Direct „Dirty Dancing” Reboot (ang.). W: deadline.com [on-line]. 2011-08-08. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ Dominic Patten: Lionsgate Postpones „Dirty Dancing” Reboot (ang.). W: deadline.com [on-line]. 2012-06-08. [dostęp 2012-08-25].
- ↑ Star Wars „is top film obsession” (ang.). W: BBC News [on-line]. 2007-05-06. [dostęp 2012-08-26].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Dirty Dancing w bazie IMDb (ang.)
- Dirty Dancing w bazie Filmweb