Ditomyiidae

rodzina muchówek

Ditomyiidaerodzina muchówek z podrzędu długoczułkich i nadrodziny Keroplatoidea. Obejmuje około 80–90 opisanych gatunków. Owady dorosłe spotyka się głównie w lasach, a larwy przechodzą rozwój w martwym drewnie i nadrzewnych grzybach.

Ditomyiidae
Okres istnienia: eocen–dziś
56/0
56/0
Ilustracja
Symmerus annulatus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

muchówki

Podrząd

muchówki długoczułkie

Infrarząd

Bibionomorpha

(bez rangi) Mycetophiliformia
Nadrodzina

Keroplatoidea

Rodzina

Ditomyiidae

Opis edytuj

 
Schemat użyłkowania skrzydła Ditomyiidae. C – żyłka kostalna, Sc – żyłka subkostalna, od R1 do R4+5 – żyłki radialne, Rs – sektor radialny, M1 i M2 – żyłki medialne, CuA1 i CuA2 – żyłki anterokubitalne, A1 – żyłka analna, h – żyłka barkowa, r-m – żyłka poprzeczna radialno-medialna, m-cu – żyłka poprzeczna medialno-kubitalna

Muchówki o ciele długości od 6 do 8 mm. Ich mała głowa zaopatrzona jest w małe oczy złożone[1], trzy położone blisko siebie przyoczka[2], niepowiększony aparat gębowy i czasem w długie włoski na czułkach[1]. Biczyk czułka składa się z piętnastu członów, przy czym ostatni z nich jest mały i wywodzi się z wtórnego podziału członu czternastego. Głaszczki odznaczają się drugim członem co najmniej dwukrotnie większym od pozostałych, co jest synapomorfią rodziny[2]. Postpronotum wyposażone jest w jedną lub więcej długich i delikatnych szczecinek[3]. Szczecinki występują także na antepronotum. Grzbietowy koniec episternitu zatułowia styka się z katepisternum[2]. Skrzydła są mniej więcej tak długie jak odwłok i mają błonę porośniętą makroskopijnymi włoskami. Ich użyłkowanie odznacza się: żyłką sukostalną zesklerotyzowaną na krótkim odcinku, a dalej przechodzącą w słabo zaznaczoną zmarszczkę o wolnym zakończeniu, żyłką radialną R2+3 co najmniej w połowie tak długą jak żyłka radialna R4+5[3] oraz żyłką medialną połączoną żyłką poprzeczną ("m-cu") z żyłką kubitalną CuA1 daleko za poziomem żyłki barkowej i tuż przed poziomem żyłki poprzecznej radialno-medialnej[3][1]. Odwłok jest w zarysie długi i wąski[1].

Biologia i występowanie edytuj

Larwy znane są tylko u kilku gatunków. Żerują w owocnikach grzybów z rodziny żagwiowatych lub też drążą chodniki w martwym drewnie. Osobniki dorosłe spotyka się głównie w lasach, zwłaszcza wśród niskiej roślinności. Bywają łowione w pułapki Malaise’a[4].

Rodzina prawie kosmopolityczna, nieznana tylko z krainy etiopskiej i madagaskarskiej. Najliczniej reprezentowana jest w krainie australijskiej i neotropikalnej[4]. W Polsce stwierdzono 3 gatunki[5] (zobacz: Ditomyiidae Polski).

Systematyka edytuj

Takson ten dawniej klasyfikowany był jako podrodzina grzybiarkowatych[3]. Współcześnie uznaje się go za odrębną rodzinę[6] w nadrodzinie Keroplatoidea umieszczanej w obrębie Mycetophiliformia[2]. Do Ditomyiidae należy około 80–90 opisanych gatunków[7][4], zgrupowanych w rodzajach[8]:

Rodzina ta uznawana jest za stosunkowo młodą jak na muchówki. Najstarsze szczątki kopalne pochodzą z eocenu i znalezione zostały na terenie Australii[7].

Przypisy edytuj

  1. a b c d P.L.Th. Beuk: Family Ditomyiidae. [w:] Checklist of the Diptera of the Netherlands [on-line]. 2001. [dostęp 2018-07-10].
  2. a b c d Dalton de Souza Amorim, Eirik Rindal. Phylogeny of the Mycetophiliformia, with proposal of the subfamilies Heterotrichinae, Ohakuneinae, and Chiletrichinae for the Rangomaramidae (Diptera, Bibionomorpha). „Zootaxa”. 1535, 2007. 
  3. a b c d J. Richard Vockeroth: Mycetophilidae. W: Manualof Nearctic Diptera Vol. I. J.F. McAlpine, B.V. Peterson, G.E. Shewell, H.J. Teskey, J.R. Vockeroth, D.M. Wood. Ottawa, Ontario: Minister of Supply Services Canada, 1981, s. 575-584, seria: Research Branch Agriculture Canada Monograph. ISBN 0-660-10731-7.
  4. a b c L. Matile: Family Ditomyiidae. W: Catalog of the Diptera of the Australasian and Oceanian Regions. N.L. Evenhuis (red.). 1996.
  5. J. Razowski (red.), T. Zatwarnicki (kompilacja i aktualizacja): Wykaz Muchówek Polski Check-list of Polish Diptera Wersja: IV 2001. 2001. [dostęp 2016-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-17)].
  6. J. Richard Vockeroth: Mycetophilidae (Fungus Gnats). W: Manual of Central American Diptera. Vol. 1. Brian Victor Brown (red.). Ottawa: NRC Research Press, 2009. ISBN 978-0-660-19833-0.
  7. a b Øivind Gammelmo, Eirik Rindal. On the family Ditomyiidae (Diptera, Sciaroidea) in Norway. „Norw. J. Entomol.”. 53, s. 47-49, 2006. 
  8. T. Pape, F.C. Thompson: Ditomyiidae. [w:] Systema Dipterorum in: Species 2000 & ITIS Catalogue of Life [on-line]. [dostęp 2018-07-10].