Dmitrij Wasiljew (skoczek narciarski)

rosyjski skoczek narciarski
Dmitrij Wasiljew
Дмитрий Васильев
Ilustracja
Dmitrij Wasiljew (2019)
Pełne imię i nazwisko

Dmitrij Wiktorowicz Wasiljew

Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1979
Ufa

Klub

Lokomotiw Ufa

Wzrost

178 cm

Reprezentacja

 Rosja

Debiut w PŚ

20 grudnia 1998 w Harrachovie (46. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

28 listopada 1999 w Kuopio (18. miejsce)

Pierwsze podium w PŚ

1 stycznia 2001 w Garmisch-Partenkirchen (2. miejsce)

Rekord życiowy

233,5 m na Vikersundbakken w Vikersund
(14 lutego 2015)[1]
(254 m z upadkiem[2])

Dorobek medalowy
Uniwersjada
brąz Poprad 1999 drużynowo

Dmitrij Wiktorowicz Wasiljew (ros. Дмитрий Викторович Васильев; ur. 26 grudnia 1979 w Ufie) – rosyjski skoczek narciarski, reprezentant klubu Lokomotiw Ufa, w zawodach krajowych reprezentant Baszkortostanu. Były rekordzista Rosji w długości skoku narciarskiego, brązowy medalista uniwersjady w 1999, wielokrotny zimowy i letni mistrz Rosji.

Życiorys

edytuj

W reprezentacji Rosji występuje od 1997 roku. Pierwsze punkty do klasyfikacji Pucharu Świata zdobył w 1999 roku w Kuopio. W sezonie 2000/2001 zajął drugie miejsce w jednym z konkursów Pucharu Świata, jednak krótko później został zdyskwalifikowany na dwa lata za stosowanie środków dopingujących. Po powrocie w 2003 roku, Wasiljew zajmował czterokrotnie miejsca w czołowej trzydziestce PŚ. W sezonie 2004/2005 trenerem rosyjskiej kadry A został Wolfgang Steiert, za czasów którego Wasiljew zaczął regularnie punktować w PŚ. W marcu 2005 roku na Letalnicy ustanowił rekord Rosji wynoszący 228 metrów[3].

W 2006 roku, podczas pierwszego konkursu skoków na igrzyskach olimpijskich w Turynie Dmitrij Wasiljew prowadził po pierwszej serii. W drugiej serii oddał jednak krótszy skok i ostatecznie został sklasyfikowany na dziesiątym miejscu.

W sezonie 2006/2007 po raz drugi w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Świata. W łącznej klasyfikacji zajął 11. miejsce. W sezonie 2007/2008 zajął 18. pozycję w końcowej klasyfikacji Pucharu Świata. W kolejnym sezonie sześciokrotnie stawał na podium zawodów pucharowych, w tym dwukrotnie podczas Turnieju Czterech Skoczni (Oberstdorf i Bischofshofen – 3. miejsca), w którym zajął 5. lokatę. Na tym samym miejscu ukończył zmagania Pucharu Świata. W sezonie 2009/2010 dwukrotnie uplasował się w pierwszej dziesiątce zawodów PŚ – 9. miejsce w Engelbergu i 7. w Bischofshofen, a ponadto w konkursie drużynowym w Ruce zajął czwarte miejsce. W kolejnych dwóch sezonach osiągał niższe miejsca i tylko raz uplasował się w czołowej dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata – 6 stycznia 2012 w Bischofshofen był ósmy. W 2011 roku w Ruce stanął na najniższym stopniu podium zawodów drużynowych.

15 lutego 2015 oddał najdłuższy w historii skok (254 m), jednak nie zdołał go ustać. Miało to miejsce na Vikersundbakken w Vikersund. Dzień wcześniej, skacząc 233,5 m, poprawił rekord Rosji Dienisa Korniłowa, który przetrwał do 11 grudnia 2020.

Życie prywatne

edytuj

Dmitrij Wasiljew urodził się 26 grudnia 1979 roku w rosyjskiej Ufie, gdzie nadal mieszka. Ukończył Uralską Akademię Wychowania Fizycznego i Sportu (oddział w Sterlitamaku). Jego pierwszym trenerem był Ramil Abrarow[4].

Jest żonaty, nie ma dzieci. W kręgach jego zainteresowań są samochody i czytanie książek[5].

Przebieg kariery

edytuj

Początki

edytuj

Pierwsze skoki Wasiljew oddał w ósmym roku życia[6]. Od 1990 za namową działaczy lokalnego klubu narciarskiego trenował kombinację norweską. Nie lubił jednak biegów, przez co od 1993 roku uprawia wyłącznie skoki narciarskie[5].

Na imprezie mistrzowskiej debiutował w 1997 roku. Wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w kanadyjskim Canmore. 12 lutego Rosjanin startował w konkursie drużynowym[a], w którym jego ekipa zajęła ostatnie 16. miejsce. Wasiljew miał jedną z najgorszych not spośród wszystkich zawodników – 97 pkt. (oddał skoki na 58,5 i 64,5 m)[7]. Trzy dni później wziął udział w zawodach indywidualnych, w których zajął 59. miejsce po skokach na 71 i 62 m[8].

W sezonie 1996/1997 zadebiutował w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 30 marca 1997 zajął 30. miejsce w Ruce, zdobywając tym samym pierwszy punkt do klasyfikacji tego cyklu. 6 kwietnia w Rovaniemi zajął 38. miejsce[8].

W kolejnym sezonie wystąpił tylko w dwóch konkursach PK w Garmisch-Partenkirchen, które miały miejsce w styczniu 1998. W obu był poza pierwszą trzydziestką[8]. Latem 1998 roku wystąpił w Letniej Grand Prix. Startował w kwalifikacjach do czterech konkursów, jednak ani razu nie dostał się do zawodów głównych[8].

Kolejne występy

edytuj
Skocznia normalna w Kuopio (druga od lewej), na której Wasiljew zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata

27 listopada 1998 roku wystąpił w kwalifikacjach do konkursu Pucharu Świata w Lillehammer. Po skoku na 89,5 m zajął 50. miejsce i nie awansował do konkursu głównego[9]. W kwalifikacjach rozegranych dwa dni później Rosjanin uplasował się jedno miejsce niżej[10]. Tej zimy Wasiljew tylko raz zakwalifikował się do konkursu głównego Pucharu Świata. Wyczynu tego dokonał tuż przed 47. Turniejem Czterech Skoczni w Harrachovie, w którym zajął 47. miejsce po skoku na 93,5 m[8]. Pod koniec stycznia wziął udział w Uniwersjadzie w słowackim Popradzie, która była jego jedyną w karierze. W konkursie indywidualnym zajął szóste miejsce ex aequo z Shinichiro Saito[8]. W konkursie drużynowym zdobył brązowy medal[11].

21 lutego 1999 roku na dużej skoczni w Ramsau Dmitrij Wasiljew zadebiutował w zawodach o mistrzostwo świata w skokach narciarskich. Zajął wówczas 39. pozycję z notą 64,7 punktu. Dwa dni później zajął 10. miejsce w konkursie drużynowym[8][b], zaś 26 lutego na skoczni normalnej został sklasyfikowany na 60. miejscu[12].

Debiut Wasiljewa w konkursie głównym Letniej Grand Prix miał miejsce 14 sierpnia 1999 na Tremplin du Praz w Courchevel. Rosjanin zajął wówczas 23. miejsce. Był to jedyny występ Rosjanina w tej edycji Grand Prix. W związku z tym zdobył osiem punktów, co dało mu 44. miejsce w końcowej klasyfikacji turnieju[8].

W sezonie 1999/2000 skoczek z Ufy zaczął regularnie punktować w Pucharze Świata. W pierwszym konkursie w Kuopio nie zdobył co prawda punktów (32. miejsce), jednak w dniu następnym zajął 18. miejsce w jednoseryjnym konkursie. W Val di Fiemme i Zakopanem nie kwalifikował się do zawodów, udało mu się to w pierwszym konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie, w którym osiągnął 24. miejsce. W kolejnych zawodach turnieju kończył zmagania po pierwszej serii. Łącznie Wasiljew zgromadził 346,8 punktów i był 37. zawodnikiem klasyfikacji generalnej[8]. Punkty PŚ Rosjanin zdobywał w Sapporo (12. miejsce), Hakubie (28. miejsce), Willingen (20. i 30. miejsce), Iron Mountain (25. miejsce) i Lahti (27. miejsce). W klasyfikacji generalnej tego sezonu sklasyfikowany na 42. miejscu. W mistrzostwach świata w lotach osiągnął 24. pozycję po skokach na 128, 140 i 169,5 m[8].

Sezon 2000/2001 i dyskwalifikacja

edytuj

Pierwszy występ w Letniej Grand Prix 2000 Dmitrij Wasiljew zaliczył 6 sierpnia 2000 roku na skoczni w Hinterzarten, gdzie zajął dziesiąte miejsce. Sześć dni później na Alpenarena w Villach uplasował się na 25. pozycji. 14 sierpnia w Courchevel Rosjanin został sklasyfikowany na dziewiątym miejscu. Łącznie zdobył 61 punktów i uplasował się na 24. miejscu[8]. Inauguracyjny konkurs zimowego sezonu Rosjanin ukończył na 44. pozycji w Kuopio. Tydzień później na tej samej skoczni zajmował 21. i 8. miejsce (najlepszy dotychczasowy wynik w karierze Wasiljewa). Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od 24. pozycji w Oberstdorfie. W Garmisch-Partenkirchen Wasiljew po raz pierwszy w karierze stanął na podium. W swojej parze pokonał Toniego Nieminena, skacząc 122,5 m. W drugiej serii uzyskał 122 m, jedynie Noriaki Kasai uzyskał wyższą notę w tym konkursie[13].

W lutym 2001 roku Dmitrij Wasiljew jako pierwszy skoczek narciarski w historii został zdyskwalifikowany za stosowanie środków dopingujących. Zgodnie z informacjami podanymi przez Rosyjski Związek Narciarski, pobrana 4 stycznia 2001 roku (po konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Innsbrucku) próbka była pozytywna. Niedozwolony środek stosowany przez Wasiljewa to Diuretika, która służy do szybkiego zrzucenia wagi. Diuretika może także maskować zażywanie sterydów anabolicznych[5][14][15]. Jego karencja trwała dwa lata, w związku z tym wyniki uzyskane przez rosyjskiego skoczka od 4 stycznia 2001 roku zostały anulowane[c]. W tym czasie Wasiljew nie mógł startować w zawodach międzynarodowych (dyskwalifikacja nie obejmowała natomiast zawodów krajowych, gdyż skoczek z Baszkortostanu zdobywał medale na mistrzostwach Rosji w 2001 i 2002 roku)[8].

Powrót

edytuj

Pierwszy występ międzynarodowy po dyskwalifikacji, Dmitrij Wasiljew zaliczył 6 stycznia 2003 roku na Skoczni im. Paula Ausserleitnera w Bischofshofen podczas ostatniego konkursu Turnieju Czterech Skoczni. Zajął wówczas 44. miejsce. Dwanaście dni później na Wielkiej Krokwi w Zakopanem Rosjanin ponownie był 44. 19 stycznia na tej samej skoczni został sklasyfikowany na 34. pozycji. Pierwsze punkty Pucharu Świata w sezonie 2002/2003 Dmitrij Wasiljew zdobył 23 stycznia w Hakubie, gdzie był szesnasty. 25 stycznia na skoczni Ōkurayama w Sapporo uplasował się na 21. miejscu, a dzień później był 29. 1 lutego na Kulm w Tauplitz Wasiljew pierwszy raz w karierze wystąpił w konkursie głównym PŚ na skoczni mamuciej[16][8]. Zdobył wówczas 42. pozycję i nie zakwalifikował się do drugiej serii konkursu. Udało mu się to jednak nazajutrz na tej samej skoczni, kiedy był 26. i zdobył pięć punktów Pucharu Świata. W PŚ Wasiljew pojawił się jeszcze tylko w Willingen. 8 lutego Rosjanin zajął 33. miejsce, zaś do konkursu rozegranego 9 lutego nie zakwalifikował się[8][17]. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata 2002/2003 uzyskał 32 punkty i zajął 53. miejsce wśród 84 sklasyfikowanych skoczków[18].

W pierwszym konkursie skoków na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym 2003 w Val di Fiemme, 22 lutego na skoczni K-120, Dmitrij Wasiljew został sklasyfikowany na 32. miejscu po skoku na odległość 114 metrów[19]. 28 lutego w konkursie o mistrzostwo świata na skoczni K-95 Wasiljew skoczył 83,5 metra i zajął 49. miejsce, wyprzedzając tylko Christopha Kreuzera[20].

Pierwszy występ w Pucharze Świata 2003/2004 Wasiljew zaliczył 14 grudnia 2003 roku w Titisee-Neustadt. Zajął wówczas 21. miejsce, co dało mu dziesięć punktów do klasyfikacji. W konkursach zaliczanych do Turnieju Czterech Skoczni Wasiljew tylko raz awansował do finałowej serii. Miało to miejsce 1 stycznia w Ga-Pa, w którym był 25.. Dwa dni później na Bergisel w Innsbrucku uplasował się na 37. miejscu. 17 stycznia na Wielkiej Krokwi w Zakopanem Rosjanin zajął 33. miejsce. Był to ostatni występ w indywidualnym konkursie Pucharu Świata 2003/2004. Do końca sezonu startował w kwalifikacjach, jednak ani razu nie awansował do konkursu głównego. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata zajął 59. miejsce, ex aequo ze Stefanem Thurnbichlerem[21].

Dmitrij Wasiljew w Zakopanem (2008)

21 lutego 2004 Wasiljew wystąpił w indywidualnym konkursie o mistrzostwo świata w lotach narciarskich na Letalnicy w Planicy, gdzie oddał tylko jeden skok. Nie zdołał bowiem zakwalifikować się do dalszej części rywalizacji. Po skoku na odległość 147 metrów zajął 32. miejsce z notą 119,4 punktu[22]. 22 lutego w konkursie drużynowym, wraz z Dienisem Korniłowem, Aleksiejem Siłajewem i Dmitrijem Ipatowem zajął siódme miejsce, wyprzedzając trzy reprezentacje narodowe: Polskę, Czechy oraz Białoruś. Wasiljew uzyskał odległości równe 195 i 191,5 m, dzięki czemu zajął 26. miejsce w nieoficjalnej klasyfikacji indywidualnej tego konkursu[23].

W inaugurującym sezon 2004/2005 konkursie Pucharu Świata w Ruce, Wasiljew zajął 35. miejsce. Kolejne występy Wasiljewa miały miejsce podczas Turnieju Czterech Skoczni. W pierwszym z tych konkursów, na skoczni w Oberstdorfie zajął 10. miejsce, w kolejnych był 19., 22. i 16. zawodnikiem. Łącznie uzyskał 12. miejsce w generalnej klasyfikacji[24]. 8 stycznia w drużynowym konkursie PŚ w Willingen Wasiljew wraz z Ildarem Fatkullinem, Dmitrijem Ipatowem i Dienisem Korniłowem zajął czwarte miejsce, przegrywając tylko z reprezentacjami: Niemiec, Finlandii i Austrii. Następnego dnia w indywidualnej rywalizacji na tej samej skoczni Wasiljew był 16.. 15 stycznia na Kulm w Tauplitz Rosjanin był 17., a dzień później 15. 23 stycznia w Titisee-Neustadt zajął 26. lokatę. 11 lutego podczas konkursu na skoczni we włoskim Pragelato, został sklasyfikowany na dwunastym miejscu[8].

W pierwszym indywidualnym konkursie mistrzostw świata w skokach narciarskich 2005 w Oberstdorfie, Rosjanin zajął 23. miejsce na skoczni normalnej, ex aequo z Janem Maturą[25]. Dzień później w konkursie drużynowym na tej samej skoczni, Wasiljew wraz z Dienisem Korniłowem, Ildarem Fatkullinem i Dmitrijem Ipatowem zajął piąte miejsce, przegrywając tylko z reprezentacjami: Austrii, Niemiec, Słowenii i Finlandii, a bezpośrednio wyprzedzając reprezentację Polski[26]. 25 lutego w indywidualnym konkursie na skoczni K-120 został sklasyfikowany na 22. miejscu[27]. Dzień później w konkursie drużynowym wraz z pozostałymi reprezentantami Rosji zajął szóste miejsce[28]. W ramach Turnieju Nordyckiego 2005 wystąpił jedynie w pierwszym konkursie w Lahti, gdzie odpadł po pierwszej serii[8].

Po konkursach o mistrzostwo świata oraz konkursach zaliczanych do klasyfikacji Turnieju Nordyckiego, Wasiljew wystartował w dwóch konkursach na Letalnicy w Planicy. 19 marca zajął 27. miejsce, a dzień później był dwunasty. W łącznej klasyfikacji Pucharu Świata zdobył 163 punkty, co dało mu 29. miejsce[29].

Sezon olimpijski i poolimpijski

edytuj

W pierwszym indywidualnym konkursie LGP 2005, rozegranym 7 sierpnia w Hinterzarten, Dmitrij Wasiljew zajął 31. miejsce. Był to jego pierwszy konkurs LGP od niemal pięciu lat[8]. Sześć dni później w Einsiedeln Rosjanin uplasował się na 33. pozycji. 14 sierpnia we francuskim kurorcie Courchevel, Wasiljew był dwunasty, tym samym zdobył pierwsze w sezonie punkty do klasyfikacji Letniej Grand Prix. 27 sierpnia na Wielkiej Krokwi w Zakopanem był 25.. Cztery dni później w Predazzo zajął czwarte miejsce, przegrywając z Jakubem Jandą, Andreasem Küttelem i Wolfgangiem Loitzlem. W ostatnim konkursie zaliczanym do klasyfikacji Grand Prix, 3 września w Bischofshofen Dmitrij Wasiljew był ósmy. Łącznie zdobył 110 punktów, dzięki czemu zajął piętnaste miejsce w końcowej klasyfikacji Letniej Grand Prix[8].

Sezon 2005/2006 w Pucharze Świata w skokach narciarskich Wasiljew rozpoczął 10 grudnia podczas konkursu na dużej skoczni w Harrachovie, zajął wówczas trzynaste miejsce. Następnego dnia na tym samym obiekcie był 36. 18 grudnia na skoczni w szwajcarskim Engelbergu Rosjanin uplasował się na 16. miejscu[8].

W Turnieju Czterech Skoczni Dmitrij Wasiljew zajął 14. miejsce. W pierwszym z konkursów, 29 grudnia na Schattenbergschanze zajął jedenaste miejsce. 1 stycznia 2006 na skoczni w Garmisch-Partenkirchen był czternasty. Dwa dni później na Bergisel Wasiljew zajął dziewiętnastą pozycję. Podczas ostatniego konkursu w Bischofshofen był 24.. W całym Turnieju zdobył łącznie 952,9 punktów, o 128,6 mniej od zwycięzców – Janne Ahonena i Jakuba Jandy[30][8]. 14 stycznia 2006 skoczek z Ufy po raz drugi w karierze wystartował w mistrzostwach świata w lotach narciarskich. Na skoczni Kulm w Tauplitz zajął szesnaste miejsce. Oddał skoki na odległości równe: 188, 190, 170 i 177 m, co dało mu łącznie 673,5 punktu[31]. W konkursie drużynowym ekipa rosyjska w składzie: Ildar Fatkullin, Dmitrij Ipatow, Dienis Korniłow, Dmitrij Wasiljew, zajęła siódme miejsce[32].

W pierwszym konkursie po Turnieju Czterech Skoczni i mistrzostwach świata w lotach narciarskich, 28 stycznia na Wielkiej Krokwi, reprezentant Rosji został sklasyfikowany na 17. miejscu, a dzień później był 13[8].

12 lutego 2006 roku podczas konkursu o mistrzostwo olimpijskie na normalnej skoczni w Pragelato Wasiljew zajął dziesiąte miejsce. Po pierwszej serii zawodów prowadził z przewagą 1,5 punktu nad drugim w klasyfikacji – Janne Ahonenem[33][34].

Trenerzy celowali w miejsce w czołowej szóstce. Oczywiście, zawsze chciałem zdobyć medal, ale poważne myślenie o złocie byłoby niesłuszne[35].

Sześć dni później, podczas konkursu o mistrzostwo olimpijskie na skoczni K-125 Rosjanin zajął 17. miejsce. 20 lutego wraz z Dienisem Korniłowem, Dmitrijem Ipatowem i Ildarem Fatkullinem zajął ósme miejsce w drużynowym konkursie olimpijskim[36].

Po igrzyskach w Turynie Wasiljew wystąpił w konkursach zaliczanych do Turnieju Nordyckiego. Trzykrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, z czego najwyżej został sklasyfikowany 7 marca 2006 roku w Kuopio, gdzie zajął czwarte miejsce. W konkursach kończących sezon – 18 i 19 marca 2006 roku w Planicy Wasiljew był 20. i 26. W końcowej klasyfikacji Pucharu Świata 2005/2006 Dmitrij Wasiljew zajął 22. miejsce, zdobywając 350 punktów[37].

W pierwszym konkursie LGP 2006 na skoczni w Hinterzarten uplasował się na 19. miejscu. W następnych zmaganiach na skoczni Trampolino Dal Ben w Predazzo zajął osiemnastą lokatę. 14 sierpnia w Courchevel był 29.. Na Wielkiej Krokwi w Zakopanem zanotował 35. miejsce i nie zdobył punktów LGP. 9 i 10 września na dużej skoczni w Hakubie był szósty i osiemnasty. W Klingenthal uplasował się na 34. miejscu. W ostatnich zawodach w Oberhofie był poza trzydziestką. W klasyfikacji generalnej turnieju zajął 32. miejsce, zdobywając 80 punktów[8].

Sezon 2006/2007 Dmitrij Wasiljew rozpoczął od jedenastej pozycji na skoczni w Ruce. 2 grudnia w Lillehammer Wasiljew uplasował się na trzynastej pozycji. 16 grudnia w Engelbergu Rosjanin zajął siódme miejsce. Dzień później na tej samej skoczni skoczek z Ufy został sklasyfikowany na 15. pozycji[8].

W Turnieju Czterech Skoczni Wasiljew zajął dziesiąte miejsce. 30 grudnia 2006 podczas pierwszego z turniejowych konkursów na Schattenbergschanze w Oberstdorfie Rosjanin zajął 23. miejsce. 1 stycznia 2007 podczas konkursu na skoczni w Garmisch-Partenkirchen był czternasty, trzy dni później osiągnął 12. pozycję w Innsbrucku. 7 stycznia w ostatnim spośród czterech konkursów Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen był czwarty, przegrywając z Gregorem Schlierenzauerem, Andersem Jacobsenem i Simonem Ammannem. Wasiljew uzyskał wówczas 269,1 punktu po skokach na 133,5 i 136 metrów. W łącznej klasyfikacji zdobył 848,8 punktu, o 113,1 mniej od zwycięzcy – Andersa Jacobsena[38][8].

13 stycznia w Vikersund, w pierwszym konkursie PŚ po Turnieju Czterech Skoczni zajął 14. miejsce. 27 stycznia na skoczni w Oberstdorfie Wasiljew był piąty, przegrywając tylko z Adamem Małyszem, Thomasem Morgensternem, Michaelem Uhrmannem i Gregorem Schlierenzauerem. Następnego dnia na tej samej skoczni zajął szóste miejsce. 3 lutego w Titisee-Neustadt Dmitrij Wasiljew zajął piąte miejsce, a dzień później po raz drugi w karierze stanął na podium, przegrywając tylko z Adamem Małyszem i Gregorem Schlierenzauerem. 7 lutego na skoczni w Klingenthal zajął siódmą lokatę. Trzy dni później na skoczni w Willingen uplasował się na 16. miejscu. W trakcie Turnieju Nordyckiego zajmował miejsca w czołowej trzydziestce zawodów, a w końcowej klasyfikacji osiągnął dziewiątą pozycję (piątym zawodnikiem był wtedy Dmitrij Ipatow)[39][8].

Podczas pierwszego konkursu ostatniego weekendu sezonu w Planicy, Wasiljew zajął 30. miejsce i zdobył jeden punkt do klasyfikacji Pucharu Świata. Dzień później, czyli 24 marca, był 23.. W ostatnim konkursie sezonu został sklasyfikowany na 28. miejscu. Łącznie w sezonie zdobył 603 punkty do klasyfikacji Pucharu Świata. Dało to 13. miejsce w końcowej klasyfikacji[40][8].

Sezony 2007/2008 i 2008/2009

edytuj

14 sierpnia w Courchevel Dmitrij Wasiljew zajął 18. miejsce i był to jego pierwszy indywidualny start w Letniej Grand Prix 2007. Dwa dni później na skoczni w Pragelato uplasował się na 11. miejscu. Kolejne punkty Rosjanin zdobył 25 sierpnia w drugim konkursie na Wielkiej Krokwi, uplasował się wtedy na dwudziestej pozycji i zdobył 11 punktów. W przedostatnich zawodach cyklu Grand Prix 2007, 3 października w Oberhofie Wasiljew zajął 15. miejsce. Trzy dni później w Klingenthal był 17.. W całym cyklu Grand Prix zgromadził 78 punktów, dzięki czemu zajął 29. miejsce[8].

Sezon 2007/2008 Pucharu Świata w skokach narciarskich Wasiljew rozpoczął od startu w zawodach drużynowych w Ruce, w których wraz z Pawłem Karielinem, Dmitrijem Ipatowem i Dienisem Korniłowem zajął ósme miejsce[41]. 1 grudnia w pierwszych w sezonie indywidualnych zawodach, również na skoczni w Ruce, Rosjanin uplasował się na dwunastym miejscu. W następny weekend poleciał na zawody w Trondheim, jednak upadł podczas skoku i doznał kontuzji kolana. Uraz okazał się jednak niegroźny[42] i na starcie pojawił się w Engelbergu (22 i 23 grudnia). Dwukrotnie zdobywał punkty za 23. i 19. miejsce[8]. W 56. Turnieju Czterech Skoczni zajął najwyższe w karierze piąte miejsce. W dwóch pierwszych konkursach zajmował 13. miejsce. W pierwszym konkursie w Bischofshofen osiągnął czwarte miejsce (do trzeciego Simona Ammanna stracił 2,3 pkt.)[43], zaś w drugim konkursie był na siódmej pozycji. Z łączną notą 977,5 pkt. Rosjanin był piąty, tracąc do czwartego Adama Małysza 2,4 pkt.[8].

Wasiljew podczas mistrzostw świata w Oslo (2011)

Po TCS zdobył punkty w drugim konkursie w Val di Fiemme (14. lokata). 20 stycznia 2008 zajął czwarte miejsce w jednoseryjnym konkursie na mamuciej skoczni w Harrachovie. Pokonali go wtedy Janne Ahonen, Tom Hilde i Anders Jacobsen (ostatni z nich wyprzedził Rosjanina o trzy punkty)[44]. 27 stycznia był dziesiąty w kolejnym jednoseryjnym konkursie w Zakopanem. Punktował w Sapporo (18. i 28. pozycja). Przed mistrzostwami świata w lotach pojawił się na starcie w Willingen, indywidualnie był 26., zaś w konkursie drużynowym osiągnął czwartą pozycję[d] (za Norwegią, Finlandią i Austrią)[45][8].

W lutym 2008 roku Rosjanin po raz trzeci w karierze wystartował w mistrzostwach świata w lotach narciarskich. Na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie startował indywidualnie i drużynowo. Nie przeszedł jednak kwalifikacji po skoku na 167,5 m. Do awansu do konkursu głównego zabrakło mu jedynie 0,4 pkt. (o tyle wyprzedził go Antonín Hájek)[46]. W konkursie drużynowym zajął piąte miejsce[e], Wasiljew miał jednak najniższą notę spośród rosyjskich skoczków – 312 pkt. (oddał skoki na 165,5 i 179,5 m)[47]. Wasiljew ukończył sezon na 18. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata z dorobkiem 288 punktów[48][8].

Sezon letni 2008, skoczek z Ufy rozpoczął od konkursu drużynowego w Hinterzarten, w którym Rosjanie zajęli dziewiąte miejsce[f]. W konkursie indywidualnym był dwudziesty siódmy. Najwyższe miejsce w trakcie tego sezonu osiągnął w Klingenthal, gdzie ukończył zawody na ósmym miejscu. Punktował jeszcze w Courchevel (17. miejsce), Zakopanem (25. miejsce) i dwukrotnie w Hakubie (24. i 22. miejsce). Zdobyte przez niego 72 punkty dały łącznie 29. miejsce – takie samo jak przed rokiem[8].

Sezon 2008/2009 Wasiljew rozpoczął 29 listopada od 34. miejsca w Ruce. Tego samego dnia wystąpił w jednoseryjnym konkursie drużynowym, w którym wraz z Pawłem Karielinem, Dienisem Korniłowem i Ilją Roslakowem zajął czwarte miejsce (w nieoficjalnej klasyfikacji indywidualnej Wasiljew był trzeci)[49].

W Trondheim plasował się dwukrotnie w dziesiątce (8. i 9. miejsce), w Pragelato punktował tylko w pierwszym konkursie (15. miejsce), w drugim zajął czwarte od końca 58. miejsce. W Engelbergu dwukrotnie zdobywał punkty za 10. i 12. pozycje. 57. Turniej Czterech Skoczni rozpoczął od trzeciego miejsca w konkursie w Oberstdorfie. Simon Ammann, zwycięzca tego konkursu, wyprzedził Rosjanina o dwa punkty (między nimi znalazł się jeszcze Wolfgang Loitzl)[50]. W Ga-Pa i Innsbrucku dwukrotnie był dziewiąty, zaś w Bischofshofen ponownie stanął na najniższym stopniu podium, przegrywając z tymi samymi zawodnikami co w Oberstdorfie[51]. W łącznej klasyfikacji turnieju zajął najwyższe w karierze piąte miejsce ze stratą 75,6 pkt. do zwycięzcy Wolfganga Loitzla[52].

W PŚ w Zakopanem zajął siódme miejsce w pierwszym konkursie i czwarte w drugim (do trzeciego Simona Ammanna stracił jednak niemal 9 punktów)[53]. W próbie przedolimpijskiej na obiekcie w Whistler również plasował się w czołowej dziesiątce (6. i 8.). W trzech konkursach indywidualnych rozgrywanych w ramach FIS Team Tour plasował się najwyżej na szóstym miejscu na mamucie w Oberstdorfie. Na drugim stopniu podium stanął natomiast w konkursie drużynowym na tym samym obiekcie. Pawieł Karielin, Dienis Korniłow, Ilja Roslakow i Dmitrij Wasiljew przegrali jedynie z drużyną Finlandii[54].

Wasiljew podczas mistrzostw świata w lotach (2012)

21 lutego 2009 w pierwszym konkursie mistrzostw świata w Libercu, Dmitrij Wasiljew osiągnął 10. miejsce po skokach na 94,5 i 98,5 m. 27 lutego zajął siódme miejsce w rozgrywanym w trudnych warunkach atmosferycznych jednoseryjnym konkursie na skoczni dużej[55]. Dzień później w konkursie drużynowym, wraz z Pawłem Karielinem, Dienisem Korniłowem i Ilją Roslakowem zajął dziewiąte miejsce, kończąc zawody po pierwszej serii konkursu[8][56]. Turniej Nordycki rozpoczął od trzeciego miejsca w Lahti (za Schlierenzauerem i Ammannem). W Kuopio zajął 14. miejsce, choć po pierwszej serii plasował się na siódmej lokacie[57]. W Lillehammer Wasiljew prowadził na półmetku zawodów, ostatecznie przegrał jednak o ponad 13 punktów z Harrim Ollim[58]. Ostatni konkurs turnieju w Vikersund również zakończył na podium, tym razem na jego trzecim stopniu (podobnie jak w Lahti został wyprzedzony przez Schlierenzauera i Ammanna), choć plasował się na 10. miejscu po pierwszym skoku[59]. W klasyfikacji generalnej uplasował się na najlepszym w karierze czwartym miejscu z notą 1086,9 pkt., tracąc do trzeciego Ammanna niespełna dziewięć punktów[60]. Na zakończenie sezonu zdobył trzecie miejsce w pierwszym konkursie indywidualnym w Planicy (za Schlierenzauerem i Małyszem) oraz trzecie miejsce w konkursie drużynowym[g], w obu rozegrano tylko jedną serię[61][62].

W trakcie całego sezonu Wasiljew był osiemnastokrotnie w pierwszej dziesiątce zawodów indywidualnych konkursów PŚ, w tym sześciokrotnie na podium. Po raz pierwszy w karierze stawał na podium zawodów drużynowych. Ukończył sezon na najwyższym w karierze piątym miejscu z dorobkiem 845 punktów, również najwyższą lokatę zajął w klasyfikacji Pucharu Świata w lotach, w której był szósty[60]. Wasiljew wystąpił również w trzech konkursach Letniej Grand Prix 2009. 12 sierpnia zajął 20. miejsce w Pragelato, dwa dni później był 33. w Courchevel. W październiku osiągnął 24. lokatę w Klingenthal. Z 18 punktami na koncie uplasował się na 57. miejscu[8].

Kontuzja przed Vancouver i powrót

edytuj

Sezon olimpijski Rosjanin rozpoczął od czwartego miejsca w zawodach drużynowych[h] i od 36. miejsca w zawodach indywidualnych. W kolejnych pięciu indywidualnych konkursach Wasiljew punktował za każdym razem, zajmując odpowiednio: 18., 20. (Lillehammer), 9., 12. i 18. miejsce (Engelberg). Odpadł w kwalifikacjach w pierwszym konkursie TCS, w kolejnych plasował się na 19., 16. i 7. miejscu, by finalnie zająć w całym turnieju 24. miejsce[63]. Przed konkursem w Ga-Pa rosyjski skoczek został okradziony:

Kradzież miała miejsce w dniu 1 stycznia, ale pierwsze doniesienia na ten temat pojawiły się dopiero 4 stycznia – straciłem pięć tysięcy euro, laptop i paszport[64].

Po TCS brał udział w lotach narciarskich na skoczni Kulm, jednak podczas jednego ze skoków treningowych zaliczył upadek i został przewieziony do szpitala w Bad Aussee. Opuścił szpital tego samego dnia, jednak w zawodach nie wystąpił. Miał pojawić się na starcie w Zakopanem, jednak i tam nie zasiadł na belce startowej[65]. Miał problemy z kolanem, na początku lutego wziął udział w przedolimpijskim zgrupowaniu kadry rosyjskiej w Lillehammer, jednak tam ponownie upadł i został kontuzjowany[66]. Z powodu urazu nie wziął udziału w igrzyskach olimpijskich w Vancouver i pauzował przez niecałe osiem miesięcy[67]. W Pucharze Świata Wasiljew został sklasyfikowany na 28. miejscu z dorobkiem 151 punktów[60].

Do kadry narodowej dołączył w przedsezonowym zgrupowaniu w Klingenthal (listopad 2010), a na międzynarodowych arenach pojawił się w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Rovaniemi[68]. 8 grudnia 2010 zajął 37. miejsce po skoku na 87 m. W kolejnym konkursie PK w Vikersund zdobył pięć punktów za 26. miejsce. W trzech kolejnych konkursach PK punktował tylko raz, był 29. w konkursie w tureckim Erzurum. Mimo to został wybrany do reprezentowania Rosji w 59. Turnieju Czterech Skoczni, jednak za każdym razem odpadał w kwalifikacjach[8]. Po TCS ośmiokrotnie startował w konkursach indywidualnych PŚ, punkty zdobył w jednym konkursie w japońskim Sapporo (28. miejsce). W pierwszym konkursie mistrzostw świata w Oslo, Dmitrij Wasiljew zajął 39. miejsce na skoczni normalnej po skoku na 86 m. Wystąpił także w konkursach drużynowych na skoczni normalnej i dużej – na obu zajmował wraz z drużyną dziewiąte miejsce[i][8]. Nie startował potem w PŚ, z dorobkiem trzech punktów uzyskał 75. miejsce ex aequo z Thomasem Diethartem i Ilją Roslakowem[60].

Ciąg dalszy kariery

edytuj

w LGP 2011 Rosjanin wystąpił tylko w zawodach w Klingenthal, w których zajął 46. miejsce po skoku na 118,5 m[8]. W inaugurującym sezon 2011/2012 jednoseryjnym konkursie drużynowym PŚ w Ruce, Wasiljew zajął trzecie miejsce[j]. Jak się później okazało, był to jego najlepszy wynik tej zimy, potem nie zbliżył się do podium zarówno w konkursach indywidualnych, jak i drużynowych. W przeciągu całego sezonu punkty PŚ zdobywał w ośmiu z 21 startów. Czynił to kolejno w: Lillehammer (20. pozycja), Garmisch-Partenkirchen (23. miejsce), Innsbrucku (15. miejsce), Bischofshofen (8. miejsce, najlepszy jego indywidualny wynik tej zimy), Bad Mitterndorf (28. miejsce), Willingen (24. miejsce), Trondheim (27. miejsce) i Oslo (28. miejsce)[8]. 84 punkty dały mu 39. miejsce w łącznej klasyfikacji[60]. Na mistrzostwach świata w lotach narciarskich w 2012 roku, skoczek z Baszkortostanu wystąpił zarówno indywidualnie jak i drużynowo. Na Vikersundbakken zajął indywidualnie 34. miejsce po skoku na 186 m. W konkursie drużynowym Rosjanie odpadli po pierwszej serii zajmując dziewiąte miejsce (Wasiljew skoczył 179,5 m)[k][8].

Latem 2012 skakał tylko w sierpniowych zawodach w Hinterzarten, w którym był 39. zawodnikiem konkursu. Dzień wcześniej, tj. 18 sierpnia, znalazł się w składzie na drużynowy konkurs mieszany, w którym Rosjanie zajęli ostatnie 12. miejsce[l][8]. Zimowy period 2012/2013 Wasiljew rozpoczął od nietypowego konkursu, jakim był mieszany konkurs drużynowy PŚ, pierwszy tego typu w historii. Rosjanie zajęli w Lillehammer 11. miejsce[m]. W pierwszym konkursie indywidualnym nie wystąpił w ogóle (odpadł w kwalifikacjach), zaś w drugim zajął 42. miejsce. Lepiej wypadł w następnych zawodach w Ruce, w którym osiągnął najlepszy wynik w sezonie. W indywidualnym konkursie zajął drugie miejsce, przegrywając jedynie o 0,7 pkt. z Severinem Freundem. Było to jego pierwsze podium od 20 marca 2009 roku[69][8]. Kolejne punkty zdobył w drugim konkursie w Engelbergu (21. miejsce). W TCS Wasiljew zajął siódme miejsce w łącznym zestawieniu[70]. W Oberstdorfie zajął czwarte miejsce (za Andersem Jacobsenem, Gregorem Schlierenzauerem i Severinem Freundem)[71]. W Ga-Pa ukończył zawody na szóstym miejscu, z kolei w Innsbrucku uplasował się na 30. miejscu, choć po pierwszej serii był na 12. miejscu[72] (w drugiej serii oddał najkrótszy skok całych zawodów – 106 m)[73]. Na zakończenie turnieju zdobył siódme miejsce w Bischofshofen[8]. Przed mistrzostwami świata wystąpił jeszcze w pięciu konkursach PŚ, za każdym razem punktując (najlepsze wyniki – piąte miejsce w pierwszym konkursie w Sapporo i siódme miejsce w Wiśle)[8].

Wasiljew na mistrzostwach świata w Val di Fiemme (2013)

Mistrzostwa świata w Val di Fiemme Wasiljew rozpoczął od 28. miejsca na skoczni normalnej. W drużynowym konkursie mieszanym Rosjanie zajęli dziewiąte miejsce[n]. Skakał także w konkursie na skoczni dużej, zajął jednak 36. miejsce. W drużynowym konkursie Rosjanie zajęli dziewiąte miejsce i nie awansowali do drugiej serii[o][8]. W tym sezonie skakał jeszcze w PŚ w Kuopio (16. miejsce), Trondheim (26. miejsce) i Oslo (14. miejsce). Na koniec sezonu zajął 22. miejsce z dorobkiem 372 punktów[60].

Sezon letni 2013 skoczek rosyjski rozpoczął od występów w Niżnym Tagile. 14 września zdobył 5 punktów za 26. miejsce, dzień później był dziewiąty. Wynik ten poprawił jeszcze w Ałmaty, gdzie w pierwszym konkursie zajął szóste miejsce (w drugim konkursie był 12.). Punktował jeszcze w Klingenthal (18. miejsce). W klasyfikacji łącznej został sklasyfikowany na 27. miejscu z dorobkiem 109 punktów[8]. Starty zimowe Rosjanin rozpoczął od 10. miejsca w konkursie drużynowym[p] i 18. miejsca w jednoseryjnym konkursie indywidualnym w Klingenthal. W zawodach w Ruce zajął ósme miejsce, zaś w drugim konkursie w Lillehammer był na dziesiątym miejscu. Były to jego najlepsze wyniki w PŚ w tym sezonie. W konkursach Turnieju Czterech Skoczni odpadał w kwalifikacjach. Jego kolejny start miał miejsce niemal miesiąc później w Willingen. W pierwszym konkursie odpadł w kwalifikacjach, w drugim był na 49. miejscu[8].

Przed igrzyskami borykał się z kontuzją pleców[74], jednak ostatecznie Rosjanin wystartował na igrzyskach. 15 lutego 2014 roku podczas konkursu o mistrzostwo olimpijskie na dużej skoczni w Soczi Wasiljew zajął 26. miejsce po skokach na 130,5 m i 144,5 m. Jego drugi skok (nieustany) był najdalszym podczas olimpijskich zawodów[75]. W zawodach drużynowych Rosjanie odpadli po pierwszej serii, zajmując dziewiąte miejsce[q] (Wasiljew skoczył 123,5 m)[8]. Do końca sezonu wziął udział w siedmiu konkursach PŚ, zdobywając punkty w trzech (23. miejsce w Falun, 16. miejsce w Lahti i 22. miejsce w Trondheim). Łącznie w PŚ zajął 40. miejsce ze 115 punktami na koncie[8]. 14 marca 2014 roku wystąpił jeszcze na mistrzostwach świata w lotach narciarskich. Skoczek z Ufy wystąpił w zawodach indywidualnych – jedynej rozegranej konkurencji na tym czempionacie. Po skokach na 197 i 175 m zajął ósme miejsce z notą 350,2 pkt.[8].

Na początku maja 2014 roku Rosjanin przeszedł kolejną w swojej karierze operację kolana. Do treningów powrócił kilka tygodni później, jednak w periodzie letnim nie startował w zawodach międzynarodowych[76]. Sezon zimowy 2014/2015 Rosjanin rozpoczął od występu w rodzimym Niżnym Tagile. Zajmował tam 16. i 17. miejsce. W 63. Turnieju Czterech Skoczni zajął 15. miejsce w klasyfikacji generalnej (924,9 pkt.). We wszystkich konkursach zajmował podobne miejsca. W pierwszym konkursie był 23., zaś w kolejnych zajmował 22., 16. i 21. miejsce[8][60]. Najlepszy wynik w PŚ osiągnął na mamucie w Vikersund, gdzie zajął szóste miejsce po skokach na 225,5 i 219,5 m. W kwalifikacjach do drugiego konkursu w Vikersund Rosjanin oddał nieustany skok na odległość 254 m – jest to najdalszy skok oddany w historii tej dyscypliny (stan po sezonie 2018/2019)[77]. Ponadto był na szesnastym miejscu w Innsbrucku i Willingen. Były to jego najlepsze wyniki w PŚ w tym sezonie. Zdobył łącznie 145 punktów i zakończył sezon na 34. miejscu[8].

Na mistrzostwach świata w Falun zawodnik rosyjski wystąpił w trzech konkurencjach. Na obiekcie normalnym Wasiljew był 40. (84,5 m). W konkursie na dużej skoczni uplasował się na 21. miejscu po skokach na 115,5 i 125 m. Skakał też w konkursie drużynowym, w którym ekipa rosyjska zajęła siódme miejsce[r][8].

2015/2016

edytuj

Zima na przełomie lat 2015 i 2016 była dla Wasiljewa głównie okresem rehabilitacyjnym. We wrześniu 2015 roku wystąpił jeszcze w dwóch konkursach LGP rozegranych w rosyjskim mieście Czajkowski. 5 września zajął 11. miejsce, zaś następnego dnia poprawił się o dwie lokaty. Zdobył w tych dwu konkursach 53 punkty, które dały mu 45. miejsce w generalnym zestawieniu[8]. Na początku października 2015, podczas przedsezonowego zgrupowania w Soczi, doszło u Rosjanina do odnowienia urazu więzadła krzyżowego. Dima był operowany i przeszedł trwającą około trzy miesiące rehabilitację. Do treningów powrócił w styczniu 2016[74]. Tej zimy wystąpił w dwóch konkursach Pucharu Kontynentalnego w Czajkowskim. 12 marca zajął 31. miejsce po skoku na 118,5 m. W drugim konkursie uplasował się na trzynastym miejscu (118,5 i 142 m). Były to jego jedyne międzynarodowe starty w tym sezonie[8].

Indywidualnie

edytuj
2006 Włochy Turyn/Pragelato 10. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125)
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana 26. miejsce (K-125)

Drużynowo

edytuj
2006 Włochy Turyn/Pragelato 8. miejsce[s]
2014 Rosja Soczi/Krasnaja Polana 9. miejsce[t]

Starty D. Wasiljewa na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
10. 12 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-95 HS-106 indywid. 104,5 m 100,5 m 258,5 pkt 8,0 pkt Lars Bystøl
17. 18 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 indywid. 118,0 m 126,0 m 214,2 pkt 62,7 pkt Thomas Morgenstern
8. 20 lutego 2006 Włochy Pragelato Trampolino a Monte K-125 HS-140 druż.[s] 125,0 m 131,0 m 856,8 pkt (240,3 pkt) 127,2 pkt Austria
26. 15 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 indywid. 130,5 m 144,5 m[u] 235,0 pkt 43,7 pkt Kamil Stoch
9. 17 lutego 2014 Rosja Krasnaja Polana Russkije Gorki K-125 HS-140 druż.[t] 123,5 m 422,3 pkt (113,2 pkt) 619,1 pkt Niemcy

Indywidualnie

edytuj
1999 Austria Ramsau/Bischofshofen 39. miejsce (K-120), 60. miejsce (K-90)
2003 Włochy Val di Fiemme/Predazzo 32. miejsce (K-120), 49. miejsce (K-95)
2005 Niemcy Oberstdorf 23. miejsce (K-90), 22. miejsce (K-120)
2007 Japonia Sapporo 7. miejsce (K-120), 10. miejsce (K-90)
2009 Czechy Liberec 10. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-120)
2011 Norwegia Oslo 39. miejsce (K-95)
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo 28. miejsce (K-95), 36. miejsce (K-120)
2015 Szwecja Falun 40. miejsce (K-90), 21. miejsce (K-120)
2017 Finlandia Lahti 30. miejsce (K-90), 24. miejsce (K-116)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 46. miejsce (K-120), 23. miejsce (K-99)

Drużynowo

edytuj
1999 Austria Ramsau/Bischofshofen 10. miejsce[v]
2005 Niemcy Oberstdorf 5. miejsce (K-90), 6. miejsce (K-120)[s]
2007 Japonia Sapporo 6. miejsce[w]
2009 Czechy Liberec 9. miejsce (K-120)[x]
2011 Norwegia Oslo 9. miejsce (K-95), 9. miejsce (K-120)[x]
2013 Włochy Val di Fiemme/Predazzo 9. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[y], 9. miejsce (K-120)[z]
2015 Szwecja Falun 7. miejsce (K-120)[aa]
2017 Finlandia Lahti 9. miejsce (K-116)[ab]
2019 Austria Seefeld/Innsbruck 9. miejsce (K-120)[ac], 7. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[ad]

Starty D. Wasiljewa na mistrzostwach świata – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
39. 21 lutego 1999 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 indywid. 94,0 m 64,7 pkt 198,7 pkt Martin Schmitt
10. 23 lutego 1999 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-120 druż.[v] 100,0 m 86,0 m 548,8 pkt (119,8 pkt) 440,1 pkt Niemcy
60. 26 lutego 1999 Austria Ramsau Mattensprunganlage K-90 indywid. 78,0 m 83,0 pkt 172,0 pkt Kazuyoshi Funaki
32. 22 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 indywid. 114,0 m 96,7 pkt 192,3 pkt Adam Małysz
49. 28 lutego 2003 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 indywid. 83,5 m 84,0 pkt 193,0 pkt Adam Małysz
23. 19 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 indywid. 97,5 m 85,5 m 232,0 pkt 24,0 pkt Rok Benkovič
5. 20 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-90 HS-100 druż.[s] 94,0 m 96,5 m 899,5 pkt (251,5 pkt) 71,0 pkt Austria
22. 25 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 128,5 m 124,5 m 248,4 pkt 64,8 pkt Janne Ahonen
6. 26 lutego 2005 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[s] 131,0 m 126,0 m 933,6 pkt (253,1 pkt) 203,7 pkt Austria
7. 24 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 indywid. 121,0 m 125,5 m 235,2 pkt 30,9 pkt Simon Ammann
6. 25 lutego 2007 Japonia Sapporo Ōkurayama K-120 HS-134 druż.[w] 113,5 m 110,5 m 849,5 pkt (190,2 pkt) 150,7 pkt Austria
10. 3 marca 2007 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-98 indywid. 94,0 m 92,5 m 239,5 pkt 37,5 pkt Adam Małysz
10. 21 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-90 HS-100 indywid. 94,5 m 98,5 m 256,0 pkt 26,0 pkt Wolfgang Loitzl
7. 27 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-120 HS-134 indywid. 129,5 m [ae] 132,1 pkt 9,2 pkt Andreas Küttel
9. 28 lutego 2009 Czechy Liberec Ještěd K-120 HS-134 druż.[x] 117,5 m 431,1 pkt (108,0 pkt) 603,2 pkt Austria
39. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 91,4 pkt 177,8 pkt Thomas Morgenstern
9. 27 lutego 2011 Norwegia Oslo Midtstubakken K-95 HS-106 druż.[x] 92,0 m 444,8 pkt (100,8 pkt) 580,7 pkt Austria
9. 5 marca 2011 Norwegia Oslo Holmenkollbakken K-120 HS-134 druż.[x] 100,5 m 285,5 pkt (66,8 pkt) 214,5 pkt Austria
28. 23 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 indywid. 99,5 m 93,5 m 215,1 pkt 37,5 pkt Anders Bardal
9. 24 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-95 HS-106 druż. mix[y] 91,0 m 427,7 pkt (105,5 pkt) 583,3 pkt Japonia
36. 28 lutego 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 indywid. 118,5 m 115,9 pkt 179,9 pkt Kamil Stoch
9. 2 marca 2013 Włochy Predazzo Trampolino Dal Ben K-120 HS-134 druż.[z] 119,5 m 498,1 pkt (122,0 pkt) 637,8 pkt Austria
40. 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 84,5 m 94,4 pkt 158,3 pkt Rune Velta
21. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 115,5 m 125,0 m 204,5 pkt 64,2 pkt Severin Freund
7. 28 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 druż.[aa] 115,0 m 126,5 m 703,5 pkt (187,9 pkt) 169,1 pkt Norwegia
30. 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 90,5 m 86,5 m 214,4 pkt 56,4 pkt Stefan Kraft
24. 2 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 indywid. 120,0 m 115,5 m 225,3 pkt 54,0 pkt Stefan Kraft
9. 4 marca 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-116 HS-130 druż.[ab] 118,0 m 473,4 pkt (121,0 pkt) 630,8 pkt Polska
46. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 107,0 m 82,7 pkt 196,7 pkt Markus Eisenbichler
9. 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[ac] 111,5 m 370,9 pkt (83,7 pkt) 616,6 pkt Niemcy
23. 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 92,5 m 96,5 m 192,5 pkt 25,8 pkt Dawid Kubacki
7. 2 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. mix.[ad] 99,5 m 104,0 m 896,2 pkt (224,4 pkt) 116,0 pkt Niemcy

Indywidualnie

edytuj
2000 Norwegia Vikersund 24. miejsce
2004 Słowenia Planica 32. miejsce
2006 Austria Tauplitz 16. miejsce
2008 Niemcy Oberstdorf nie zakwalifikował się[78]
2012 Norwegia Vikersund 34. miejsce
2014 Czechy Harrachov 8. miejsce
2018 Niemcy Oberstdorf 33. miejsce

Drużynowo

edytuj
2004 Słowenia Planica 7. miejsce[af]
2006 Austria Tauplitz 7. miejsce[s]
2008 Niemcy Oberstdorf 5. miejsce[x]
2012 Norwegia Vikersund 9. miejsce[ag]
2018 Niemcy Oberstdorf 7. miejsce[ah]

Starty D. Wasiljewa na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

edytuj
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Skok 3 Skok 4 Nota Strata Zwycięzca
24. 12–14 lutego 2000 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-185 indywid. 128,0 m 140,0 m 169,5 m [ae] 378,0 pkt 158,8 pkt Sven Hannawald
32. 20–21 lutego 2004 Słowenia Planica Velikanka K-185 indywid. 147,0 m 119,4 pkt 712,7 pkt Roar Ljøkelsøy
7. 22 lutego 2004 Słowenia Planica Velikanka K-185 druż.[af] 195,0 m 191,5 m 1404,5 pkt (362,3 pkt) 307,3 pkt Norwegia
16. 13–14 stycznia 2006 Austria Tauplitz Kulm K-185 HS-203 indywid. 188,0 m 190,0 m 170,0 m 177,0 m 673,5 pkt 114,5 pkt Roar Ljøkelsøy
7. 15 stycznia 2006 Austria Tauplitz Kulm K-185 HS-203 druż.[s] 182,0 m 186,0 m 1154,7 pkt (344,6 pkt) 343,2 pkt Norwegia
21 lutego 2008 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 indywid. 167,5 m 149,0 pkt Nie zakwalifikował się
5. 24 lutego 2008 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-185 HS-213 druż.[x] 165,5 m 179,5 m 1308,1 pkt (312,0 pkt) 245,2 pkt Austria
34. 24–25 lutego 2012 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 indywid. 186,0 m [ae] [ae] 130,4 pkt 278,3 pkt Robert Kranjec
9. 26 lutego 2012 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-195 HS-225 druż.[ag] 179,5 m 459,0 pkt (153,1 pkt) 1189,4 pkt Austria
8. 14–15 marca 2014 Czechy Harrachov Čerťák K-185 HS-205 indywid. 197,0 m 175,0 m [ae] [ae] 350,2 pkt 40,8 pkt Severin Freund
33. 19–20 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 indywid. 159,0 m [ae] 113,5 pkt 538,4 pkt Daniel-André Tande
7. 21 stycznia 2018 Niemcy Oberstdorf im. Heiniego Klopfera K-200 HS-235 druż.[ah] 206,0 m 191,5 m 1283,2 pkt (373,0 pkt) 379,0 pkt Norwegia

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[79]
1999/2000 42.
2000/2001 33.
2001/2002 DSQ
2002/2003 53.
2003/2004 59.
2004/2005 29.
2005/2006 22.
2006/2007 11.
2007/2008 18.
2008/2009 5.
2009/2010 28.
2010/2011 75.
2011/2012 39.
2012/2013 22.
2013/2014 40.
2014/2015 34.
2016/2017 58.
2017/2018 69.
2018/2019 49.
2019/2020 66.

Miejsca na podium

edytuj
Sezon PŚ 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce razem
2000/2001 - 1 - 1
2006/2007 - - 1 1
2008/2009 - 1 5 6
2009/2010 - - - -
2010/2011 - - - -
2011/2012 - - - -
2012/2013 - 1 - 1
suma - 3 6 9

Miejsca na podium chronologicznie

edytuj
Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 1 stycznia 2001 Niemcy Garmisch-Partenkirchen Große Olympiaschanze K-115 HS-125 122,5 m 122,0 m 255,1 pkt 2. 2,5 pkt Noriaki Kasai
2. 4 lutego 2007 Niemcy Titisee-Neustadt Hochfirstschanze K-125 HS-142 125,0 m 133,0 m 242,4 pkt 3. 15,3 pkt Adam Małysz
3. 29 grudnia 2008 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 134,5 m 136,0 m 284,4 pkt 3. 2,0 pkt Simon Ammann
4. 6 stycznia 2009 Austria Bischofshofen im. Paula Ausserleitnera K-125 HS-140 138,0 m 138,5 m 279,2 pkt 3. 22,0 pkt Wolfgang Loitzl
5. 8 marca 2009 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-97 94,5 m 90,0 m 234.0 pkt 3. 8,0 pkt Gregor Schlierenzauer
6. 13 marca 2009 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-123 HS-138 137,0 m 133,0 m 275,2 pkt 2. 13,5 pkt Harri Olli
7. 15 marca 2009 Norwegia Vikersund Vikersundbakken K-185 HS-207 184,5 m 204,0 m 372,2 pkt 3. 14,2 pkt Gregor Schlierenzauer
8. 20 marca 2009 Słowenia Planica Letalnica K-185 HS-215 200,5 m 193,6 pkt 3. 2,5 pkt Gregor Schlierenzauer
9. 1 grudnia 2012 Finlandia Ruka Rukatunturi K-120 HS-142 136,0 m 132,0 m 265,4 pkt 2. 0,7 pkt Severin Freund

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

edytuj
Źródło[80]
Sezon 1998/1999
Lillehammer Lillehammer Chamonix Chamonix Predazzo Oberhof Harrachov Harrachov Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Harrachov Kuopio Lahti Trondheim Falun Oslo Planica Planica Planica punkty
q q - - - - q 46 q q q q - - - - - - - - - - - - - - q q q 0
Sezon 1999/2000
Kuopio Kuopio Predazzo Predazzo Villach Zakopane Zakopane Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Hakuba Willingen Willingen Bad Mitterndorf Iron Mountain Iron Mountain Lahti Lahti Trondheim Oslo Planica punkty
32 18 q q - q q 24 41 50 48 - - 12 33 28 20 30 - 36 25 27 q 37 49 - 67
Sezon 2000/2001
Kuopio Kuopio Kuopio Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Park City Hakuba Sapporo Sapporo Willingen Willingen Oberstdorf Oberstdorf Falun Trondheim Oslo Planica punkty
44 21 8 24 2 dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq 129
Sezon 2001/2002
Kuopio Kuopio Neustadt Neustadt Villach Engelberg Engelberg Predazzo Predazzo Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Lahti Falun Trondheim Oslo punkty
dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq 0
Sezon 2002/2003
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Willingen Willingen Oslo Lahti Lahti Planica Planica punkty
dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq dq 44 - 44 34 16 21 29 42 26 33 q - - - - - 32
Sezon 2003/2004
Ruka Ruka Trondheim Titisee-Neustadt Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Liberec Liberec Zakopane Zakopane Hakuba Sapporo Sapporo Oberstdorf Willingen Park City Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
q - - 21 - - 25 35 - - - 33 - - - - q q - - - - - 16
Sezon 2004/2005
Ruka Ruka Trondheim Trondheim Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Willingen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Pragelato Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
35 - - - - - - - 10 19 22 14 16 17 15 35 26 - - - - 12 39 - - - 27 12 163
Sezon 2005/2006
Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
- - q q 13 36 16 11 14 19 24 - - 17 13 - 28 4 7 26 20 26 240
Sezon 2006/2007
Ruka Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Vikersund Zakopane Oberstdorf Oberstdorf Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Oslo Oslo Planica Planica Planica punkty
11 13 40 7 15 23 14 12 4 14 43 5 6 5 3 7 16 19 25 6 31 30 23 28 523
Sezon 2007/2008
Ruka Trondheim Trondheim Villach Villach Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Bischofshofen Bischofshofen Predazzo Predazzo Harrachov Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Liberec Liberec Willingen Kuopio Kuopio Lillehammer Oslo Planica Planica punkty
12 - - - - 23 19 13 13 4 7 36 14 4 31 10 18 28 - - 26 - - 42 41 q 26 288
Sezon 2008/2009
Ruka Trondheim Trondheim Pragelato Pragelato Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Zakopane Zakopane Whistler Whistler Sapporo Willingen Klingenthal Oberstdorf Lahti Kuopio Lillehammer Vikersund Planica Planica punkty
34 8 9 15 58 10 12 3 9 9 3 - - 7 4 6 8 - 10 33 6 3 14 2 3 3 6 845
Sezon 2009/2010
Ruka Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Oberstdorf Klingenthal Willingen Lahti Kuopio Lillehammer Oslo punkty
36 18 20 9 12 18 q 19 16 7 - - - - - - - - - - - - - 151
Sezon 2010/2011
Ruka Kuopio Lillehammer Lillehammer Engelberg Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Harrachov Harrachov Sapporo Sapporo Zakopane Zakopane Zakopane Willingen Klingenthal Oberstdorf Vikersund Vikersund Lahti Planica Planica punkty
- - - - - - - q q q q - - 32 28 q 45 37 48 48 q - - - - - 3
Sezon 2011/2012
Ruka Lillehammer Lillehammer Harrachov Harrachov Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Zakopane Zakopane Sapporo Sapporo Predazzo Predazzo Willingen Oberstdorf Lahti Trondheim Oslo Planica Planica punkty
34 20 q 47 - q 35 41 23 15 8 36 28 41 45 - - 32 35 24 36 45 27 28 - - 84
Sezon 2012/2013
Lillehammer Lillehammer Ruka Krasnaja Polana Krasnaja Polana Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Vikersund Vikersund Harrachov Harrachov Klingenthal Oberstdorf Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
q 42 2 36 32 31 21 4 6 30 7 7 16 5 17 - - - - 24 - - 16 26 14 - - 372
Sezon 2013/2014
Klingenthal Ruka Lillehammer Lillehammer Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Falun Lahti Lahti Kuopio Trondheim Oslo Planica Planica punkty
18 8 q 10 20 30 - - q q - q - - - - - - q 49 23 16 q 41 22 47 q - 115
Sezon 2014/2015
Klingenthal Ruka Ruka Lillehammer Lillehammer Niżny Tagił Niżny Tagił Engelberg Engelberg Oberstdorf Garmisch-Partenkirchen Innsbruck Bischofshofen Bad Mitterndorf Wisła Zakopane Sapporo Sapporo Willingen Willingen Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Vikersund Vikersund Lahti Kuopio Trondheim Oslo Oslo Planica Planica punkty
- - - - - 17 16 q - 23 22 16 21 34 42 q - - 16 38 40 24 6 23 q 50 43 27 q - - 145
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
q 37 47 - q - 37 dq 48 38 36 - - - 39 16 q - - - - - - - - - 15
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - q 30 q q q q - - 46 - 50 30 47 - - - - - - - 2
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- 46 q 17 32 q 49 - - - - - - - - - - - - - q q 35 44 27 30 - 19
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
- - q 26 47 - - 47 q q 50 - - 47 50 q - - - - - - - - - - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

edytuj
Sezon
1999/2000
Hakuba K120 Lahti K116 Planica K185
- 10 -
Sezon
2000/2001
Kuopio K120 Park City K120 Willingen K120 Planica K185
- 7 - -
Legenda (w sezonach
1993/1994–2000/2001)
1 2 3 4-6 poniżej 6

 -  – zawodnik nie wystartował

Sezon
2003/2004
Willingen K130 Lahti K116
8 -
Sezon
2004/2005
Willingen HS145 Pragelato HS140 Lahti HS130
4 8 6
Sezon
2005/2006
Willingen HS145 Lahti HS130
- 7
Sezon
2006/2007
Willingen HS145 Lahti HS130
7 4
Sezon
2007/2008
Ruka HS142 Willingen HS145 Planica HS215
8 4 -
Sezon
2008/2009
Ruka HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Vikersund HS207 Planica HS215
4 6 2 8 8 3
Sezon
2009/2010
Ruka HS142 Oberstdorf HS213 Willingen HS145 Lahti HS130
4 - - -
Sezon
2010/2011
Ruka HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
- 10 9 - -
Sezon
2011/2012
Ruka HS142 Harrachov HS142 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS97 Planica HS215
3 8 10 8 7 -
Sezon
2012/2013
Lillehammer HS 100 (mikst) Ruka HS142 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS213 Lahti HS130 Planica HS215
11 6 6 8 - 10 -
Sezon
2013/2014
Klingenthal HS140 Lillehammer HS100 (mikst) Zakopane HS134 Lahti HS130 Planica HS139
10 - - 9 10
Sezon
2014/2015
Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Lahti HS130 Planica HS225
- - 7 8 -
Sezon
2016/2017
Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
9 - 6 - - -
Sezon
2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
- - 11 9 - - - -
Sezon
2018/2019
Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
6 - - - 9 7 10
Sezon
2019/2020
Wisła HS134 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134
- 8 9 - -
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[79]
1999/2000 37.
2000/2001 28.
2001/2002 DSQ
2002/2003 72.
2003/2004 43.
2004/2005 12.
2005/2006 14.
2006/2007 10.
2007/2008 5.
2008/2009 5.
2009/2010 24.
2011/2012 21.
2012/2013 7.
2014/2015 15.
2016/2017 46.
2017/2018 66.
2019/2020 55.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2000 39. [81]
2005 61. [79]
2006 18.
2007 9.
2008 47.
2009 4.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[79]
2019 27.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2018 34. [82]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2019 45. [83]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce
2020 47.[84]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[79]
2008/2009 6.
2011/2012 46.
2014/2015 22.
2016/2017 34.
2018/2019 42.

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce[85]
1999 44.
2000 24.
2001 DSQ
2002 DSQ
2005 15.
2006 32.
2007 29.
2008 29.
2009 57.
2013 27.
2015 45.
2017 63.
2018 12.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

edytuj
Źródło[80]
1998
Stams Predazzo Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba punkty
q q q q - - 0
1999
Hinterzarten Courchevel Stams Hakuba Sapporo punkty
q 23 q ? ? 8
2000
Hinterzarten Kuopio Villach Courchevel Hakuba Hakuba Sapporo Sapporo punkty
10 ? 25 9 - - - - 61
2001
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Stams Sapporo Hakuba Hakuba punkty
dq dq dq dq dq dq dq 0
2002
Hinterzarten Hinterzarten Courchevel Lahti Lahti Innsbruck punkty
dq dq dq dq dq dq 0
2005
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Zakopane Predazzo Bischofshofen Hakuba Hakuba punkty
31 33 12 25 4 8 - - 110
2006
Hinterzarten Predazzo Einsiedeln Courchevel Zakopane Kranj Hakuba Hakuba Klingenthal Oberhof punkty
19 18 - 29 35 - 6 18 34 37 80
2007
Hinterzarten Courchevel Pragelato Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Oberhof Klingenthal punkty
- 18 11 47 31 20 - - 15 17 78
2008
Hinterzarten Einsiedeln Courchevel Pragelato Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal Liberec punkty
27 45 17 31 25 43 24 22 8 39 72
2009
Hinterzarten Pragelato Courchevel Einsiedeln Zakopane Zakopane Hakuba Hakuba Klingenthal punkty
- 20 33 - - - - - 24 18
2011
Wisła Szczyrk Zakopane Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - - - - - - - - - 46 0
2012
Wisła Courchevel Hinterzarten Hakuba Hakuba Ałmaty Ałmaty Hinzenbach Klingenthal punkty
- - 39 - - - - - - 0
2013
Hinterzarten Wisła Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Niżny Tagił Niżny Tagił Ałmaty Ałmaty Klingenthal punkty
- - - - - - 26 9 6 12 18 109
2015
Wisła Hinterzarten Courchevel Einsiedeln Hakuba Hakuba Czajkowskij Czajkowskij Ałmaty Ałmaty Hinzenbach punkty
- - - - - - 11 9 - - - 53
2016
Courchevel HS132 Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - 31 - - q 0
2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - 17 - - - 14
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
- 15 15 19 5 8 20 18 - 145
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował
 ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

edytuj
2000 Hinterzarten K95
6
Legenda
(do sezonu 2000)
1 2 3 4-6 poniżej 6

 -  – brak startu

2005 Hinterzarten HS108
4
2006 Hinterzarten HS108
6
2007 Hinterzarten HS108
6
2008 Hinterzarten HS108
9
2012 Wisła HS134 Courchevel HS96 (mikst) Hinterzarten HS108 (mikst)
- - 12
2018 Wisła HS134 Czajkowskij HS140 (mikst)
- 4
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2006 22. [86]
2007 29. [87]
2008 21. [88]
2009 50. [89]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
1996/1997 293. [80]
2004/2005 57. [90]
2010/2011 122.
2015/2016 93.
2016/2017 94.
2017/2018 68.
2019/2020 95.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 26 grudnia 2004 Szwajcaria Sankt Moritz Olympiaschanze K-95 HS-100 94,5 m 100,0 m 235,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 26 grudnia 2004 Szwajcaria Sankt Moritz Olympiaschanze K-95 HS-100 94,5 m 100,0 m 235,0 pkt 1.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

edytuj
Źródło[80]
Sezon 1996/1997
Courchevel Zakopane Frenštát pod Radhoštěm Hakuba Hakuba Muju Muju Chaux-Neuve Chaux-Neuve Brotterode Lauscha Sankt Moritz Lake Placid Lake Placid Ramsau Villach Planica Sapporo Sapporo Sapporo Oberhof Oberhof Szczyrbskie Jezioro Zakopane Reit im Winkl Westby Westby Saalfelden Ruhpolding Iron Mountain Iron Mountain Ishpeming Ishpeming Sapporo Braunlage Braunlage Zaō Zaō Vikersund Vikersund Courchevel Courchevel Harrachov Harrachov Ruka Rovaniemi punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 30 38 1
Sezon 1997/1998
Velenje Rælingen Zakopane Zakopane Frenštát pod Radhoštěm Frenštát pod Radhoštěm Oberhof Oberhof Hakuba Hakuba Chamonix Chamonix Lahti Lahti Lahti Oberwiesenthal Oberwiesenthal Sankt Moritz Sapporo Sapporo Sapporo Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Liberec Liberec Villach Westby Westby Planica Planica Reit im Winkl Iron Mountain Iron Mountain Saalfelden Ruhpolding Oslo Willingen Willingen Ishpeming Ishpeming Schönwald Schönwald Sapporo Zaō Zaō Courchevel Courchevel Rovaniemi Ruka Ruka punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 33 51 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2002/2003
Lahti Lahti Liberec Liberec Sankt Moritz Engelberg Seefeld Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Braunlage Braunlage Willingen Zakopane Zakopane Eisenerz Eisenerz Westby Brotterode Brotterode Lauscha Ishpeming Ishpeming Ishpeming Ruhpolding Ruhpolding Zaō Zaō Stryn Stryn punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 41 - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2004/2005
Rovaniemi Rovaniemi Lahti Lahti Harrachov Harrachov Sankt Moritz Engelberg Engelberg Seefeld Planica Planica Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Lauscha Lauscha Braunlage Braunlage Brotterode Brotterode Westby Westby Iron Mountain Iron Mountain Vikersund Vikersund Zakopane punkty
- - - - - - 1 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 100
Sezon 2010/2011
Rovaniemi Rovaniemi Vikersund Vikersund Erzurum Erzurum Engelberg Engelberg Sapporo Sapporo Sapporo Pjongczang Pjongczang Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Brotterode Brotterode Iron Mountain Iron Mountain Kranj Kranj Zakopane Zakopane Kuopio Kuopio Wisła Wisła punkty
- 37 26 58 42 29 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 7
Sezon 2015/2016
Rena Rena Rena Rovaniemi Rovaniemi Engelberg Engelberg Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Willingen Willingen Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Planica Planica Zakopane Zakopane Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Vikersund Vikersund Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 31 13 20
Sezon 2016/2017
Vikersund Vikersund Vikersund Ruka Ruka Engelberg Engelberg Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Garmisch-Partenkirchen Garmisch-Partenkirchen Sapporo Sapporo Sapporo Bischofshofen Bischofshofen Erzurum Erzurum Brotterode Brotterode Planica Planica Iron Mountain Iron Mountain Rena Rena Zakopane Zakopane Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 30 9 30
Sezon 2017/2018
Whistler Whistler Ruka Ruka Engelberg Engelberg Titisee-Neustadt Titisee-Neustadt Bischofshofen Bischofshofen Erzurum Erzurum Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Iron Mountain Iron Mountain Brotterode Brotterode Klingenthal Klingenthal Rena Rena Zakopane Zakopane Czajkowskij punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 5 45
Sezon 2018/2019
Lillehammer Lillehammer Ruka Ruka Engelberg Engelberg Klingenthal Klingenthal Bischofshofen Bischofshofen Sapporo Sapporo Sapporo Planica Planica Iron Mountain Iron Mountain Iron Mountain Oberstdorf Oberstdorf Brotterode Brotterode Rena Rena Zakopane Zakopane Czajkowskij Czajkowskij punkty
- - - - 48 46 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2019/2020
Vikersund Vikersund Ruka Ruka Bischofshofen Bischofshofen Klingenthal Klingenthal Sapporo Sapporo Planica Planica Brotterode Brotterode Iron Mountain Iron Mountain Predazzo Predazzo Rena Lahti Lahti punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - 21 - - 10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

edytuj
Sezon Miejsce Źr.
2005 22. [91]
2012 78. [92]
2017 74. [93]
2018 18. [94]

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

edytuj
Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 29 września 2018 Niemcy Klingenthal Vogtland Arena K-125 HS-140 132,5 m 136,0 m 278,7 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie