Dolinka Smocza

dolinka w Tatrach Wysokich

Dolinka Smocza, Siarkańska Dolinka (słow. Dračia dolinka, niem. Drachenseekessel, Drachenseetal, węg. Sárkány-tavi-katlan, Sárkány-tó-völgy, Sárkány-völgy-ecske) – niewielka tatrzańska dolinka leżąca na Słowacji, w Tatrach Wysokich. Jest boczną odnogą Doliny Złomisk (Zlomisková dolina).

Dolinkę Smoczą otaczają:

W Dolince Smoczej znajdują się Smocze Stawy:

  • Smoczy Staw (Dračie pleso, inne nazwy: Veľké Dračie pleso albo Šarkanie pleso), zwany także Wielkim Smoczym Stawem, Siarkańskim Stawem albo Siarnickim Stawem,
  • Mały Smoczy Staw (Malé Dračie pleso),
  • Smocze Oka (Dračie oká).

Jedynym ciekiem wodnym w dolinie jest Smoczy Potok, płynący częściowo pod ziemią i uchodzący do Zmarzłego Potoku[1].

Przez dolinkę nie przebiega żaden znakowany szlak turystyczny, należy ona do najrzadziej odwiedzanych w Tatrach. Nazwa dolinki pochodzi od Smoczego Stawu, ta zaś związana jest z dawnymi legendami o smoku, który rzekomo w nim występował.

Pod koniec XIX wieku Dolinka Smocza była odwiedzana częściej niż obecnie – wchodzono nią na Wysoką. Pierwszymi osobami znanymi z nazwiska, które odwiedziły to miejsce, byli Tytus Chałubiński i uczestnicy zorganizowanej przez niego 10 sierpnia 1876 r. wycieczki na Wysoką. Zimą dotarli do doliny jako pierwsi Ernst Dubke, Aladár Polnisch senior, Johann Breuer i Johann Franz senior 6 marca 1905 r.[1]

Przypisy edytuj

  1. a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część X. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 44–47.

Bibliografia edytuj

  • Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  • Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część X. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota. Warszawa: Sport i Turystyka, 1962, s. 44–47.