Abdullah Ibrahim

pianista południowoafrykański
(Przekierowano z Dollar Brand)

Abdullah Ibrahim, dawniej znany jako Adolph Johannes Brand oraz Dollar Brand (ur. 9 października 1934 w Kapsztadzie) – południowoafrykański pianista i kompozytor jazzowy. Laureat NEA Jazz Masters Award[2] 2019.

Abdullah Ibrahim
Ilustracja
Abdullah Ibrahim (2011)
Data i miejsce urodzenia

9 października 1934
Kapsztad

Instrumenty

fortepian

Gatunki

jazz, world music[1], global jazz[1], post-bop[1], African folk[1], modern creative[1], progressive jazz[1], African jazz[1]

Zawód

pianista, kompozytor

Aktywność

od 1955

Strona internetowa

Życiorys edytuj

Urodził się jako Adolph Johannes Brand. Naukę na gry fortepianie rozpoczął w wieku siedmiu lat. Profesjonalnym muzykiem jazzowym został w 1949. W 1959 i 1960 grał razem z Kippie Moeketsi w zespole The Jazz Epistles w Sophiatown. W 1960 nagrali album, który był pierwszą płytą nagraną kiedykolwiek przez czarnoskórych mieszkańców RPA. Następnie występował podczas europejskiej trasy w musicalu King Kong.

Na stałe do Europy przeniósł się w 1962. Ze swoim zespołem, The Dollar Brand Trio występował m.in. w „Africana Club” w Zurychu. W lutym 1963 jego przyszła żona, Sathima Bea Benjamin, przekonała Duke'a Ellingtona, aby podczas swojego pobytu w Zurychu posłuchał tria. Wynikiem tego spotkania była sesja nagraniowa dla Reprise Records, podczas której nagrano płytę Duke Ellington presents The Dollar Brand Trio. Druga płyta tria Dollara Branda, nagrana także z Dukiem Ellingtonem i Billym Strayhornem, oraz z Sathimą Bea Benjamin jako wokalistką, pozostała niewydana aż do 1996 (A Morning in Paris firmowana nazwiskiem Benjamin). W skład The Dollar Brand Trio wchodzili także Johnny Gertze grający na basie oraz Makaya Ntshoko grający na perkusji.

Ibrahim koncertował głównie w Europie, Stanach Zjednoczonych oraz RPA, najczęściej wraz z zespołem, a czasem jako solista. Oprócz fortepianu gra także na flecie, saksofonie i wiolonczeli.

W połowie lat 70., po konwersji na islam, powrócił do Afryki. Wtedy zmienił też imię i nazwisko. W Afryce, z powodów politycznych, przebywał krótko i w 1976 zamieszkał w Nowym Jorku. Podczas pobytu w RPA dokonał jednak kilku nagrań, między innymi z Basilem Coetzee i Robbie Jansenem. Z Coetzee nagrał m.in. utwór Mannenberg.

Po przyjeździe do USA zaczął współpracę z saksofonistą Carlosem Wardem.

Ibrahim skomponował też i nagrał muzykę do kilku filmów. Ścieżki dźwiękowe z filmów Chocolat z 1988 i S'en fout la mort z 1990 (oba reżyserowane przez Francuzkę Claire Denis) wydane zostały na płytach. Album z muzyką do filmu Chocolat nosił tytuł Mindif, muzyka do drugiego filmu ukazała się pod jego angielskim tytułem No Fear, No Die.

Po upadku apartheidu zamieszkał w Kapsztadzie.

Dyskografia edytuj

  • 1960: Jazz Epistle Verse 1
  • 1963: The Dream
  • 1965: Anatomy of a South African Village
  • 1969: African Sketchbook
  • 1973: Good News from Africa
  • 1973: Ode to Duke Eliington
  • 1973: African Space Program
  • 1974: Ancient Africa
  • 1975: Confluence (z Gato Barbieri)
  • 1976: Banyana – Children Of Africa
  • 1977: The Journey
  • 1978: Anthem for the New Nations
  • 1978: Autobiography (live)
  • 1978: Soweto
  • 1979: Echoes from Africa
  • 1979: African Marketplace
  • 1980: Dollar Brand at Montreux
  • 1982: African Dawn

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g Abdullah Ibrahim. allmusic.com. [dostęp 2020-07-10]. (ang.).
  2. NEA Jazz Masters – Abdullah Ibrahim. [dostęp 2018-10-23].

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj