Dolna Kartlia

	Dolna Kartlia; ქვემო ქართლის მხარე
Państwo	Gruzja
Siedziba	Rustawi
Kod ISO 3166-2	GE-KK
Powierzchnia	6527,6 km²
Populacja (2016); • liczba ludności	; 426 400
	Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prowincji	6
Liczba miast	1
	Położenie na mapie ;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach
	Strona internetowa

Dolna Kartlia (gruz.: ქვემო ქართლი, Kwemo Kartli) – region południowo-wschodniej Gruzji, ze stolicą w Rustawi. Region ten od zachodu graniczy z Samcche-Dżawachetią, od północy z Wewnętrzną Kartlią oraz Mcchetą-Mtianetią, od wschodu z Kachetią, południowa granica regionu jednocześnie jest granicą państwa z Azerbejdżanem i Armenią.

Spis treści

GeografiaEdytuj

Dolna Kartlia podzielona jest na 7 dystryktów (prowincji), wraz z liczbą mieszkańców (2016 r.)^[3]:

Rustawi (miasto) - 126 000
Bolnisi (dystrykt) - 53 800
Dmanisi (dystrykt) - 19 100
Gardabani (dystrykt) - 82 300
Marneuli (dystrykt) - 105 300
Tetri C'q'aro (dystrykt) - 21 000
Calka (dystrykt) - 18 900

ZabytkiEdytuj

Ruiny fortecy Kodżori

Monastyr Betania

W Bolnisi znajduje się katedra Sioni – jeden z najstarszych kościołów chrześcijańskich Gruzji, datowany na IV wiek, zawierający jeszcze elementy pogańskie.

W okolicach Dmanisi znaleziono najstarsze w Eurazji, datowane na 1,7–1,8 mln lat, szczątki człowiekowatych.

20 km na południe od Tbilisi znajduje się średniowieczna forteca Kodżori (znana również jako forteca Agarani lub Azeuli). Najwcześniejsze jej zabudowania pochodzą z XI wieku, natomiast większość konstrukcji pochodzi z XVI - XVIII wieku.

Monaster Betania jest średniowiecznym gruzińskim klasztorem prawosławnym, oddalonym 16 km na południowy zachód od Tbilisi. Powstał w czasach „Złotego Wieku” Królestwa Gruzji, zbudowany w XII i XIII wieku, słynie z obrazów ściennych przedstawiających ówczesnych gruzińskich monarchów.

PrzypisyEdytuj

↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის შედეგები: ტომი I. მთავარი რედაქტორი: თეიმურაზ ბერიძე. თბილისი: საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, 2003, გვერდი 53. ISBN 99928-0-768-7
↑ National Statistics Office of Georgia: Population by municipalities for the beginning of the year (ang.). www.geostat.ge, 2013-04-29. [dostęp 2014-02-05].
↑ GeoStat.Ge, www.geostat.ge [dostęp 2017-02-22] .

Linki zewnętrzneEdytuj

Oficjalna strona

[1] საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის შედეგები: ტომი I. მთავარი რედაქტორი: თეიმურაზ ბერიძე. თბილისი: საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური, 2003, გვერდი 53. ISBN 99928-0-768-7

[2] National Statistics Office of Georgia: Population by municipalities for the beginning of the year (ang.). www.geostat.ge, 2013-04-29. [dostęp 2014-02-05].

[3] GeoStat.Ge, www.geostat.ge [dostęp 2017-02-22] .

[1]

[2]

[3]