Dolny Śląsk (prowincja)
Prowincja Dolny Śląsk (niem. Provinz Niederschlesien) – prowincja pruska o powierzchni 26 615,83 km² ze stolicą we Wrocławiu, utworzona uchwałą sejmu pruskiego z 14 października 1919 z zachodniej części prowincji śląskiej. Ustawa weszła w życie 25 lipca 1920.
| Prowincja pruska | |||||
| 1919–1938 1941–1945 | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | |||||
| Powierzchnia |
26 615,83 km² | ||||
| Populacja (1933) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
87 os./km² | ||||
Położenie na mapie.svg)
| |||||
Oprócz ziem śląskich obejmowała także część Łużyc i ziemię kłodzką. Dzieliła się na dwie rejencje: wrocławską i legnicką. 21 marca 1938 połączona z prowincją Górny Śląsk, od 1941 r. – ponownie oddzielna prowincja.
W 1925 r. zamieszkiwało ją 3,126 mln ludzi[2].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Preußische Provinz Schlesien. [dostęp 2015-04-18]. (niem.).
- ↑ J. Nowosielska-Sobel, G. Sobel: Dolny Śląsk w latach 1918–1945, [w:] Dolny Śląsk. Monografia historyczna, pod red. W. Wrzesińskiego, Wrocław 2006, s. 507.