Dom Angielski w Gdańsku
Dom Angielski (niem. Englisches Haus), niekiedy także „Dom Anielski” – jedna z najbardziej okazałych kamienic mieszczańskich Gdańska, położona przy ul. Chlebnickiej 16 (dawniej Brotbänkengasse). Był największą kamienicą mieszkalną Gdańska sprzed epoki rozbiorów[2].
 nr rej. 90 z 18.12.1959[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres | |
| Typ budynku |
hotelowy |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt |
Hans Kramer |
| Kondygnacje |
8 |
| Rozpoczęcie budowy |
1568 |
| Ukończenie budowy |
1570 |
| Ważniejsze przebudowy |
1927-1928 |
| Zniszczono |
1945 |
| Odbudowano |
1958-1979 |
| Pierwszy właściciel |
Dirk Lylge (1568-1574), |
| Kolejni właściciele |
* rodzina Rogge |
| Obecny właściciel | |
Położenie na mapie Gdańska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
 54°20′55,11″N 18°39′19,74″E/54,348642 18,655483
| |
Historia edytuj
Został zbudowany w latach 1568-1570, w stylu renesansowym, przez pochodzącego z Drezna Hansa Kramera dla kupca Dirka Lylge. Zajął dwie sąsiadujące parcele, dzięki czemu można było zbudować imponującą fasadę o szerokości 15,5 m i wysokości 30 m, w ośmiu kondygnacjach, zwieńczoną czterema szczytami i wysmukłą wieżyczką z ozdobnym hełmem i iglicą.
Elewacja frontowa ozdobiona jest bogatą dekoracją rzeźbiarską. Pary pilastrów wydzielają pary okien, a kondygnacje rozdzielone są wydatnymi gzymsami z dekoracyjnymi fryzami roślinnymi. Pierwotnie kamienne detale elewacji były pozłacane, a płaszczyzny elewacji pokrywały barwne sgraffita. Bogato ozdobione były również cztery szczyty. Wejście do budynku otrzymało wspaniały portal, w formie łuku triumfalnego, flankowany zdwojonymi żłobkowanymi pilastrami z wysuniętą kolumną pośrodku. Portal wykazuje cechy wspólne z portalem "Georgentor" na zamku w Dreźnie, przy budowie którego pracował wcześniej projektant[2]. Zwieńczenie kamienicy ozdobiono postaciami rycerzy trzymającymi tarcze z herbami Dirka Lygle oraz jego żony Elżbiety z Rosenbergów. Całość ponad tympanonem zwieńczyła figura anioła od którego budynek nazywano początkowo Domem Anielskim[2]. Elewację pierwotnie zdobiły jeszcze sgraffita[2].
Pierwszy właściciel, Dirk Lylge, zbankrutował w 1586 roku, a jego dom zajęli wierzyciele[2]. W XVII wieku (w latach 1640–1690) część budynku, a zwłaszcza wielką sień wykorzystywali, na wzór założonego wcześniej „Domu Angielskiego” w Hamburgu, na cele targowe, zebrania i nabożeństwa przebywający w Gdańsku kupcy angielscy i szkoccy, i stąd ma pochodzić używana obecnie nazwa budynku. Źródła mówią, że stosownego obiektu już w 1622 poszukiwała w Gdańsku delegacja firmy Baltic Company of London.
Pomimo wielu zachowanych przekazów, że był to rzeczywiście „Dom Angielski”, sceptycy jednakże sądzą, że nazwa powstała przez zniekształcenie pierwotnej nazwy „Dom Anielski”.
W „Domu Angielskim” m.in. kupiec Karl Gottfried Grischow prowadził skład pełnego asortymentu zagranicznych, zwłaszcza angielskich towarów, mebli i obrazów.
Od 1722 kamienica pełniła funkcję popularnego zajazdu, zaś w 1832 Dom połączony został z budynkiem przy Długim Targu 30 pełniąc rolę hotelu. Np. w 1921 ten adres „Domu Angielskiego” potwierdza wpis dokonany w miejscowym przewodniku. W 2 połowie XIX wieku w hotelu zatrzymała się 24-letnia Jadwiga Łuszczewska (Deotyma), która zaczęła w nim szkicować romansową powieść „Panienka z Okienka” ukończoną w 1891 roku[2]. W 1912 właściciel planował wyburzyć kamienicę, w związku z czym Stowarzyszenie na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska zorganizowało publiczną zbiórkę pieniędzy w celu jej wykupienia, w którą to akcję włączyło się miasto, które wykupiło budynek. W 1912 roku Carl Weber przeprowadził inwentaryzację budynku i sporządził projekt rekonstrukcji fasady. W latach 1927-1928 przeprowadzono konserwację elewacji, wymieniając ok. 40% dekoracji kamieniarskiej.
W 1945 budynek został zniszczony, ocalały jedynie przedproże i cztery dolne kondygnacje fasady z portalem[2]. W latach 1957–1959 kamienica została odbudowana w stanie surowym z zachowaniem ocalałych partii i fragmentów ścian bocznych według projektu architekta Kazimierza Orłowskiego. Fasadę zrekonstruowano w latach siedemdziesiątych XX wieku, jednak nie odtworzono wnętrz. W 2017 roku za kwotę około 500 tys. zł odtworzono pełną kolorystykę elewacji z pozłacanymi elementami dekoracji architektonicznej[3].
Obecnie w „Domu Angielskim” mieści się Obiekt noclegowy Moon Apartments Gdańsk oraz Wydział Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.
-
Tył -
Widok archiwalny
Zobacz też edytuj
Bibliografia edytuj
- Patrick Bridgewater: Arthur Schopenhauer's English Schooling, Routledge London 1988, 392 s.
- Maria Bogucka, Żyć w dawnym Gdańsku: wiek XVI-XVII, Warszawa: Trio, 1997, ISBN 83-85660-44-5, OCLC 830129515.
- Katalog zabytków sztuki, Miasto Gdańsk, część 1: Główne Miasto, Warszawa 2006, ISBN 83-89101-47-5-6
Linki zewnętrzne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2013-06-16].
- ↑ a b c d e f g Album Renesansu. Dom Anielski przy ul. Chlebnickiej 16 w Gdańsku – MIASTA RYTM [online] [dostęp 2019-05-06] (pol.).
- ↑ Dom Angielski i Mała Zbrojownia przejdą remont [online], trojmiasto.pl, 4 listopada 2016 [dostęp 2019-05-06] (pol.).