Dominik Kazanowski (zm. 1485)
Dominik Kazanowski herbu Grzymała (zm. 1485) – podkomorzy Kazimierza IV Jagiellończyka, starosta niepołomicki (od 1454) i radomski (od 1463). Mianowany przez Kazimierza Jagiellończyka łowczym krakowskim (1472), a następnie wojskim lubelskim (1480).
 Grzymała | |
| Rodzina | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Małgorzata ? |
| Dzieci |
Stanisław, Bartłomiej |
Syn Świętosława "Litwosza", protoplasty rodu Kazanowskich i Małgorzaty, ojciec m.in. Stanisława Litwosa, podkomorzego lubelskiego i Bartłomieja, sędziego ziemskiego łukowskiego.
W bitwie pod Chojnicami ocalił króla i wywiózł go do Bydgoszczy. Jako starosta radomski, wspólnie z królem ufundował klasztor bernardynów w Radomiu, wybudowany (początkowo jako drewniany kościół) w 1468 a następnie rozbudowany w formie murowanej od 1480.
Bibliografia edytuj
- Polski Słownik Biograficzny, tom XII, Kraków-Wrocław 1966-1967
- Stanisław Szenic, Pitawal warszawski, tom I, Warszawa 1957
- Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, wyd. 1903 r.
- S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna (1898)
- Seweryn Uruski, Herbarz szlachty polskiej.