Wikipedia

Dominique Wilkins

koszykarz amerykański

Jacques Dominique Wilkins, nazywany „Nique” lub „The Human Highlight Film” (ur. 12 stycznia 1960 w Paryżu) – amerykański koszykarz, grający na pozycji niski skrzydłowy.

Dominique Wilkins
Ilustracja
Wilkins w barwach Panathinaikosu
21, 12
niski skrzydłowy
Pseudonim Nique, The Human Highlight Film
Data i miejsce urodzenia 12 stycznia 1960
Paryż
Wzrost 203 cm
Masa ciała 100 kg
Kariera
Aktywność 1983–1999
Szkoła średnia Washington (Waszyngton, Karolina Północna)
College Georgia (1979–1982)
Draft 1982, numer: 3
Utah Jazz

W 1979 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich – McDonald’s All-American[1].

Wilkins ukończył studia na University of Georgia, gdzie grał w drużynie uczelnianej Georgia Bulldogs[2], po czym został wybrany z 3. numerem w drafcie 1982 przez Utah Jazz. Niedługo potem został oddany do Atlanty Hawks, gdzie grał do 1994. W żadnym z lat gry w NBA Wilkins nie osiągnął na koniec sezonu średnio mniej niż 20 punktów. Zdobył tytuł króla strzelców w sezonie 1985/1986 ze średnią 30,3 punktu na mecz[3].

Wilkins był jednym z czołowych graczy NBA w latach 80. Pod jego przewodnictwem drużyna Hawks zaczęła wygrywać po 50 spotkań w sezonie regularnym. Gdy Wilkins przekroczył trzydziestkę, stawał się coraz bardziej uniwersalnym graczem, co potwierdza wzrost statystyk w kategorii zbiórek (9,0) oraz asyst (3,3) w sezonie 1990/1991[3].

Oprócz wyboru do pierwszej piątki debiutantów, Wilkins był wybierany siedmiokrotnie do All-NBA Team. Wystąpił też 9-krotnie w meczach gwiazd. W trakcie całej swoje kariery w NBA uzyskał 26 668 punktów oraz 7169 zbiórek[3].

8 grudnia 1992 roku ustanowił rekord sezonu zasadniczego NBA, trafiając 23 rzuty wolne w jednym spotkaniu bez ani jednej pomyłki[4].

Nique, poza swoimi 11 sezonami z Hawks, grał przez krótki czas w Los Angeles Clippers i Boston Celtics. Potem przeniósł się do Europy, gdzie grał w Panathinaikosie Ateny (z którym zdobył jedyne ligowe tytuły w swojej karierze: mistrza ligi greckiej, a także Euroligi). Tam też został uhonorowany nagrodami indywidualnymi – został MVP Pucharu Grecji oraz MVP Finl Four Euroligi. Po roku wrócił do NBA, dołączając do San Antonio Spurs. Następnie powrócił ponownie na Stary Kontynent, zasilając Fortitudo Bolonia. W 1999, jako wolny agent podpisał umowę z Orlando Magic[3]. Po rozegraniu zaledwie 27 spotkań sezonu zasadniczego oraz jednego play-off zdecydował się na ostatecznie zakończyć karierę sportową.

W 1994 wystąpił w barwach drugiego Dream Teamu na Mistrzostwach Świata w 1994 r., zdobywając złoty medal[5].

Jego zawodowa kariera sportowa trwała 17 lat.

Wilkinsa nosił pseudonim „The Human Highlight Film”. Uzyskał go ze względu na swoje widowiskowe zagrania oraz wsady[6]. Jego znakiem firmowym był jedno- lub oburęczny wsad o nazwie „windmill”. Rywalizacja w konkursach wsadów z młodym Michaelem Jordanem przeszła do historii tych zawodów. Dominique triumfował w nich dwukrotnie (1985, 1990), podobnie jak i Michael (1987-88). Obaj rywalizowali ze sobą bezpośrednio w 1985 oraz 1988 roku[7].

Jego koszulka z numerem 21 została zastrzeżona przez klub Atlanta Hawks 13 stycznia 2001 roku[8].

Podczas gali zorganizowanej 8 września 2006 r. przyjęty w poczet Koszykarskiej Galerii Sław[9].

Jego młodszy brat Gerald także grał w NBA[10]. Bracia rozegrali wspólnie kilka spotkań w barwach Orlando Magic podczas rozgrywek 1998/99. Są także jedynym rodzeństwem w historii NBA, które brało wspólnie udział w konkursie wsadów NBA. W 1986 roku Dominique zajął drugie miejsce, Gerald natomiast czwarte.

Statystyki na przestrzeni całej kariery w NBA[3]:

  • Rozegranych meczów: 1074
  • Zdobytych punktów: 26 668
  • Punktów na mecz: 24,8
  • Zbiórek na mecz: 6,7
  • Asyst na mecz: 2,5

OsiągnięciaEdytuj

NCAAEdytuj

NBAEdytuj

EuropaEdytuj

ReprezentacjaEdytuj

UwagiEdytuj

  1. ↑ Nie wystąpił z powodu kontuzji, jego miejsce w składzie zajął Kevin Willis[12].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ 1979 McDonalds All-American Rosters (ang.). realgm.com. [dostęp 7 września 2018].
  2. ↑ Dominique Wilkins Honored By Georgia Basketball Program (ang.). georgiadogs.com. [dostęp 23 lutego 2016].
  3. ↑ a b c d e Dominique Wilkins – Statistics (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  4. ↑ NBA Individual Regular Season Records for Free Throw Percentage (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  5. ↑ a b TWELVTH WORLD CHAMPIONSHIP -- 1994 (ang.). usab.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  6. ↑ Dominique Wilkins – Summary (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  7. ↑ Jordan and Wilkins Battle for Dunk Title (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  8. ↑ a b NBA Retired Numbers (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  9. ↑ a b Dominique Wilkins – Hall Of Famers (ang.). hoophall.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  10. ↑ Gerald Wilkins – Statistics (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  11. ↑ National Collegiate Basketball Hall of Fame – Players (ang.). collegebasketballexperience.com. [dostęp 15 kwietnia 2018].
  12. ↑ All-Star Game Replacements for Injured Players (ang.). nba.com. [dostęp 20 lutego 2018].
  13. ↑ Dominique Wilkins – Bio (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  14. ↑ a b c All-NBA Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  15. ↑ All-Rookie Teams (ang.). nba.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  16. ↑ NBA Scoring Leaders Year by Year (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  17. ↑ NBA Players of the Month (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  18. ↑ NBA Players of the Week (ang.). basketball-reference.com. [dostęp 2 lipca 2014].
  19. ↑ a b 1996 – European Champion (ang.). paobc.gr. [dostęp 2 lipca 2014].
  20. ↑ a b 1996 – Greek Cup winner (ang.). paobc.gr. [dostęp 2 lipca 2014].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dominique_Wilkins&oldid=58674380”