Wikipedia

Doom (gra komputerowa 1993)

gra komputerowa z 1993 roku

Doom – strzelanka pierwszoosobowa wyprodukowana przez id Software i wydana 10 grudnia 1993 na platformę MS-DOS[5].

Doom
Ilustracja
Logo gry
Producent

id Software[1]

Wydawca

id Software[1]

Dystrybutor

PL: LEM[2]

Projektant

John Romero

Kompozytor

Robert Prince

Silnik

Doom engine

Wersja

1.9

Data wydania

10 grudnia 1993

Gatunek

strzelanka pierwszoosobowa[1]

Tryby gry

gra jednoosobowa, gra wieloosobowa

Kategorie wiekowe

ESRB: Mature (M)
PEGI: 16+
BBFC: 15
OFLC: MA15+

Wymagania sprzętowe
Platforma

początkowo MS-DOS, później wersje na inne platformy[3]

Nośniki

dyskietka 3,5"

Wymagania

80386 33 MHz, VGA, 4 MB RAM, DOS[4]; wersja na Amigę: procesor MC68020, 4 MB FAST RAM (wymagania zależne od portu)

Kontrolery

klawiatura, w portach dochodzi mysz i dżojstik lub gamepad

Multimedia w Wikimedia Commons

Fabuła edytuj

 
Model jednego z przeciwników w grze (Spider Mastermind)

Gracz wciela się w postać bezimiennego żołnierza, członka kosmicznego oddziału marines. Po tym jak główny bohater sprzeciwił się rozkazowi oficera otwarcia ognia do ludności cywilnej, zostaje zesłany na Marsa. Po incydencie w korporacji Union Aerospace Corporation na Fobosie – korporacji, która eksperymentowała z bramami do innych wymiarów – zostaje wysłany by to zbadać, lecz z czasem traci kontakt ze swoimi towarzyszami i wyrusza na poszukiwanie oddziału. Dowiaduje się, że eksperymenty teleportacji zakończyły się niepowodzeniem, a przez bramy stojące na Fobosie przedostały się stworzenia z piekła, zabijając personel lub zamieniając go w zombie. Gracz musi przedrzeć się przez hordy przeciwników, by ochronić ludzkość na Ziemi[6][1].

Produkcja i rozgrywka edytuj

W odróżnieniu od poprzedniej gry stworzonej przez id Software, Wolfensteina 3D, wprowadzono po raz pierwszy możliwość ruchu postaci gracza w trzecim wymiarze (w górę i w dół). Gra wyróżniała się również prawie realistycznym oświetleniem scenerii oraz rozbudowanymi efektami dźwiękowymi. Po raz pierwszy wprowadzono rodzaj rozgrywki wielu graczy zwany deathmatch. Uruchomienie gry wymagało komputera z procesorem 80386 z 4 MB pamięci RAM i kartą graficzną VGA[4].

Początkowo gra składała się z trzech części (ang. episode), z których pierwsza była darmowa. Doom zawierał różne rodzaje broni, począwszy od piły łańcuchowej po futurystyczny miotacz plazmy BFG 9000. W 1995 roku wydana została edycja Ultimate Doom wzbogacona o czwarty etap. Dzięki udostępnieniu kodu źródłowego 26 grudnia 1997 roku, powstało wiele modyfikacji i portów. Wydano też reedycję całej serii, zatytułowaną Doom Collector's Edition.

W 2005 roku premierę miał film pod tym samym tytułem, w reżyserii Andrzeja Bartkowiaka, luźno bazujący na serii gier[7].

Kontynuacje edytuj

Ogromny sukces gry przyczynił się do powstania kontynuacji Doom II (1994) z dodatkiem Final Doom (1996).

W roku 2004 ukazał się Doom 3, określany przez twórców nie jako kontynuacja poprzednich gier, ale jako „opowiedzenie tej samej historii na nowo”[8]. Rok później ukazał się dodatek Doom 3: Resurrection of Evil[9].

W 2008 pojawiła się nieoficjalna wersja gry dla iPhone (iOS). Była niegrywalna, ale w związku z dużym zainteresowaniem firma id Software zdecydowała się na wydanie oficjalnej wersji, która pojawiła się w 2009[10].

Odbiór gry edytuj

 Odbiór gry
Recenzje
Publikacja Ocena
AllGame 4/5[11]
„Secret Service” 100%[12]
Oceny z agregatorów
Agregator Ocena
GameRankings

86,67% (z 3 recenzji)[13]

Popularność tytułu przyczyniła się do ukucia terminu gra doomopodobna, którym w połowie lat 90. zaczęto określać gry tworzone na wzór Dooma, takie jak Heretic czy Blood[14].

W 2004 roku gra otrzymała tytuł gry wszech czasów przyznawany przez portal GameSpy[15]. Serwis GameRankings agregujący recenzje gier komputerowych, przyznał średnią ocenę wynoszącą 86,67%[13].

Redakcja magazynu „PC Gamer UK” w 2015 roku przyznała grze 23. miejsce na liście najlepszych gier na PC[16].

Ścieżka dźwiękowa edytuj

Ścieżka dźwiękowa do gry została skomponowana przez Roberta Prince’a i wydana jako Doom Music[17].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d Doom (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-01-08].
  2. ↑ Ultimate Doom i Ultimate Quake w listopadzie. Interia, 2001-10-10. [dostęp 2023-03-30].
  3. ↑ David Craddock, Knee-Deep in the Ports: Ranking the Best (and Worst) Versions of Doom [online], Shacknews, 17 marca 2020 [dostęp 2022-02-18] (ang.).
  4. ↑ a b Doom (Game). Giant Bomb. [dostęp 2014-03-24].
  5. ↑ Andrew Webster: 'Doom' at 20: John Carmack's hellspawn changed gaming forever. The Verge. [dostęp 2014-01-08].
  6. ↑ Gerald A. Voorhees, Joshua Call, Katie Whitlock, Guns, Grenades, and Grunts: First-Person Shooter Games, Bloomsbury Publishing, 2 listopada 2012, s. 97, ISBN 978-1-4411-4626-7 (ang.).
  7. ↑ Mark Deming: Doom (2005). AllMovie. [dostęp 2014-03-06].
  8. ↑ Sal Accardo: DOOM 3. GameSpy, 2004-08-06. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  9. ↑ Doom 3 BFG Edition (PC). Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
  10. ↑ DOOM Classic on the App Store on iTunes. Apple. [dostęp 2014-01-08].
  11. ↑ Evan A. Mauser: Doom – Review. AllGame. [dostęp 2014-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-14)].
  12. ↑ Kamil Mętrak. Doom. „Secret Service”, s. 36, luty 1994. Warszawa: ProScript Sp. z o.o.. ISSN 1230-7726. (pol.). 
  13. ↑ a b Doom for PC. GameRankings, 2014-01-08. [dostęp 2020-04-14].
  14. ↑ FPS – gra doomopodobna, strzelanina. Gry-Online. [dostęp 2014-03-06].
  15. ↑ GameSpy's Top 50 Games of All Time. GameSpy. [dostęp 2016-02-19]. (ang.).
  16. ↑ Top 100 Greatest Games. „PC Gamer UK”, s. 52-73, 2015-09. Future plc. (ang.). 
  17. ↑ David Kushner: Masters of Doom: How Two Guys Created an Empire and Transformed Pop Culture. Random House Publishing Group, 2003. ISBN 0-375-50524-5. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Doom_(gra_komputerowa_1993)&oldid=72398957”