Dorota Ceran
Dorota Ceran (ur. 13 czerwca 1961 w Piotrkowie Trybunalskim) – polska dziennikarka telewizyjna i prasowa, pisarka. Członek Towarzystwa Dziennikarskiego, redaktor serwisu ceran.press.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 czerwca 1961 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
Życiorys edytuj
W 1989 ukończyła studia na Uniwersytecie Łódzkim, na wydziale filologicznym. Po studiach pracowała jako asystent reżysera z Jerzym Sztwiertnią (Nim słońce wejdzie...)[1], Andrzejem Barańskim (Nad rzeką, której nie ma)[2] i jako II reżyser z Dorotą Kędzierzawską (Diabły, diabły). Jednocześnie pracowała w telewizji, z którą związana była przez 26 lat.
W latach 1989–2016 pracowała w łódzkim oddziale Telewizji Polskiej, gdzie zadebiutowała filmem Poezjo! jakie Twoje imię?[3] poświęconym postaci Juliana Tuwima. Jest autorką m.in. telewizyjnych cykli: Rozmaitości Literackie, Ale to już było, Dzisiaj Dzień, Kwestionariusz. Współpracowała z Redakcją Programów Autorskich, Redakcją Katolicką. Zrealizowała telewizyjne filmy poetyckie emitowane na antenie ogólnopolskiej (TVP1): Poezjo, jakie Twoje imię (Julian Tuwim), Jestem małym chłopczykiem, który nagle osiwiał (Czesław Miłosz), Historia samotności (Adam Zagajewski), Curriculum vitae (Zbigniew Herbert) oraz film poświęcony punkowemu Zespołowi Moskwa – Powietrza czyli droga do Moskwy. W sumie jest autorką ponad tysiąca rozmaitych materiałów emitowanych na antenach TVP. W 2016 roku rozstała się z TVP jako jeden z pierwszych dziennikarzy dotkniętych „dobrą zmianą”.
W latach 2015 – 2019 była felietonistką Gazety Wyborczej (Łódź). Od 2005 roku pracowała w Łódzkim Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego jako konsultant – kierownik Zespołu Wydawniczego. Od 2019 roku była związana z redakcją Kroniki Miasta Łodzi.Od lat pracuje jako nauczyciel akademicki – od 2012 roku na Politechnice Łódzkiej prowadzi zajęcia „Techniki Autoprezentacji”. Jest autorką czterech książek: Smutku nie cenią w Neapolu[4], A ja Łódź wolę (rozmowa z Hanną Zdanowską, Prezydentem Miasta Łodzi)[5], Maszyny księcia Raimondo – opowieść neapolitańska[6], "Na rogu Raka i Daleszego Życia".
Odznaczona Medalem Edukacji Narodowej w 2012 roku[potrzebny przypis]. Uhonorowana Medalem 600-lecia Miasta Łodzi (2023)[7].
Jest córką polskiego historyka Waldemara Cerana.
Filmografia edytuj
- 1989: Nim słońce wejdzie... (współpraca reżyserska)
- 1991: Nad rzeką której nie ma (współpraca reżyserska)
- 1992: Poezjo! Jakie twoje imię? (scenariusz, reżyseria)
Publikacje edytuj
- 2015: Smutku nie cienią w Neapolu
- 2018: A ja Łódź wolę - rozmowa z Hanną Zdanowską, Prezydentem Miasta Łodzi
- 2020: Maszyny księcia Raimondo - opowieść neapolitańska
- 2020: Na rogu Raka i Dalszego Życia
Przypisy edytuj
- ↑ Film Polski, Nim słońce wejdzie [online] [dostęp 2020-07-01].
- ↑ Film Polski, Nad rzeką której nie ma [online] [dostęp 2020-07-01].
- ↑ Film Polski, Poezjo! Jakie Twoje imię? [online] [dostęp 2020-07-01].
- ↑ Ceran D., Smutku nie cienią w Neapolu, Novae Res, Gdynia, ISBN 978-83-7942-530-3
- ↑ Ceran D., A ja Łódź wolę - rozmowa z Hanną Zdanowską, Prezydentem Miasta Łodzi, Novae Res, Gdynia, ISBN 978-83-8147-149-7
- ↑ Ceran D., Maszyny księcia Raimondo - opowieść neapolitańska, Ridero, ISBN 978-83-8189-592-7
- ↑ 600 medali na 600. Urodziny Łodzi. Poznaliśmy kolejnych laureatów! [online], lodz.pl, 11 lipca 2023 [dostęp 2023-07-11] (pol.).