Drgawki

Drgawki, konwulsje (łac. convulsiones) – mimowolne skurcze mięśni, które występują w niektórych chorobach takich jak: padaczka, tężec czy też cukrzyca. Występują także przy wysokiej gorączce powyżej 40 °C.

Drgawki
convulsiones
ICD-10	G25 Inne zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia czynności ruchowych
G25.0	Drżenie samoistne
G25.1	Drżenie polekowe
G25.2	Inne określone formy drżenia
G25.3	Mioklonia
G25.4	Pląsawica polekowa
G25.5	Inna pląsawica
G25.6	Polekowe i inne tiki pochodzenia organicznego
G25.8	Inne określone zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia czynności ruchowych
G25.9	Zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia czynności ruchowych, nie określone
ICD-10	R25 Zaburzenia ruchów mimowolnych
R25.0	Zaburzenia poruszania głową
R25.1	Drżenie, nie określone
R25.2	Kurcz i spazm
R25.3	Drżenie pęczkowe mięśni
R25.8	Inne i nie określone zaburzenia ruchów mimowolnych

Napady drgawkowe

Napady drgawkowe są wieloprzyczynowym zespołem chorobowym. Polegają na występowaniu napadów będących wynikiem powstania w mózgu ognisk neuronów o nieprawidłowej budowie lub zaburzonym przewodnictwie.

Początek napadu jest zwykle nagły i wywołany zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego. W czasie konwulsji chory jest zazwyczaj nieprzytomny, czasami występują przerwy w oddychaniu, zdarzają się wymioty. Chociaż obecność drgawek wygląda groźnie, to samoistne drgawki stosunkowo rzadko zagrażają życiu. Poważne ryzyko wiąże się z możliwością powstania niedrożności dróg oddechowych i doznania przez chorego urazu podczas napadu. Czas trwania drgawek może być różny – zazwyczaj nie przekracza 5 minut.

Istnieje wiele przyczyn drgawek. Należy pamiętać, że czasami przyczyna może nie być uchwytna. W tej sytuacji nie należy tracić czasu na rozważanie etiologii drgawek.

Najczęstsze przyczyny drgawek:

1. Przewlekłe schorzenia neurologiczne np. padaczka.
2. Wysoka gorączka (zwłaszcza u małych dzieci).
3. Zatrucia (włączając w to alkohol).
4. Zaburzenia metaboliczne (np. hipoglikemia, zaburzenia elektrolitowe).
5. Urazy czaszkowo-mózgowe.
6. Niedotlenienie ośrodkowego układu nerwowego.
7. Guzy mózgu.
8. Powikłania ciąży (np. rzucawka).

Bezpośrednio po wystąpieniu drgawek chory może być nieprzytomny, gdy odzyska przytomność jest zwykle wyczerpany i zapada w sen.

Do zadań ratownika należy:

1. Ocena miejsca zdarzenia pod względem bezpieczeństwa.
2. Usunięcie przedmiotów, które mogą spowodować uraz u chorego (ochrona pacjenta przed samouszkodzeniem).
3. Zabezpieczenie podstawowych funkcji życiowych i tlenoterapia.
4. Przeprowadzenie wywiadu, jeśli to możliwe.
5. Stałe utrzymywanie drożności dróg oddechowych.

W czasie trwania napadu, należy ochraniać głowę pacjenta przed urazami, w razie wymiotów odwrócić pacjenta na bok (lub w miarę możliwości odessać treść z jamy ustnej). Przeciwwskazane jest wkładania jakichkolwiek przedmiotów do jamy ustnej (poza służącymi do utrzymania drożności dróg oddechowych np. rurka ustno-gardłowa). Chory podczas napadu może oddawać mocz i stolec. Należy sobie zdawać sprawę, że przedłużający się napad powyżej 2–3 minut może prowadzić do znacznego niedotlenienia OUN. Własne spostrzeżenia należy przekazać personelowi służb ratunkowych.

Bibliografia

• Wielki słownik medyczny. Warszawa: PZWL, 1996, s. 291. ISBN 83-200-1923-0.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.