Droga Oswalda Balzera
Droga Oswalda Balzera – droga z Zakopanego do Morskiego Oka, nazwana tak na cześć profesora prawa Oswalda Balzera[1].
 Ostatni odcinek drogi, zamknięty dla ruchu drogowego: polana Włosienica | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
6,1 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Zakopanego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 49°17′14,5″N 20°00′40,2″E/49,287347 20,011167
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Początkowo droga biegnie partią reglową poprzez Jaszczurówkę, Toporową Cyrhlę, Brzeziny (tu początek drogi do schroniska „Murowaniec” na Hali Gąsienicowej), Zazadnią (droga do Sanktuarium Maryjnego na Wiktorówkach – dawna nazwa Jaworzynka), Wierchporoniec (połączenie z drogą z Głodówki i Bukowiny Tatrzańskiej). Następnie opada w kierunku Doliny Białki i prowadzi jej dnem przez Łysą Polanę (przejście graniczne ze Słowacją) i Wodogrzmoty Mickiewicza (most dwuprzęsłowy z ciosanego kamienia wybudowany ok. 1900 r.) do Morskiego Oka. Odcinek od Palenicy Białczańskiej do Morskiego Oka jest zamknięty dla ruchu drogowego, do polany Włosienica jeżdżą jedynie bryczki konne (tzw. fasiągi)[2].
Budowę drogi zakończono w 1902 roku. Do lat 50. XX wieku przetrwała jako droga bita z tłucznia wapiennego. Wzdłuż drogi wybudowanych było szereg budynków dla tzw. dróżników utrzymujących nawierzchnię drogi w należytym stanie. Naprawa była konieczna po każdej burzy lub długotrwałym deszczu. Nieliczne z tych budynków w stylu tyrolskim przetrwały do dziś, lecz są mocno przebudowane. W latach 1927–1931 na drodze tej rozgrywano samochodowy Wyścig Tatrzański[2].
Drogę zmodernizowano na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Jesienią 2008 r. rozpoczęto remont odcinka na terenie TPN, mający na celu usunięcie powstałych obsuwisk. Remont był kontynuowany w roku 2009[3].
1 maja 2025 uruchomiono kursujące Drogą autobusy elektryczne z Zakopanego i Palenicy Białczańskiej do Polany Włosienica, które docelowo mają wyeliminować przewozy zaprzęgami konnymi powyżej Wodogrzmotów Mickiewicza[4].
Przypisy
edytuj- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Tatrzański Park Narodowy [online] [dostęp 2008-12-14].
- ↑ Malwina Gadawa: Elektryczne busy już jeżdżą do Morskiego Oka. Oto ile kosztuje bilet. money.pl, 2025-05-01. [dostęp 2025-05-01].