Droga Oswalda Balzera – droga z Zakopanego do Morskiego Oka, nazwana tak na cześć profesora prawa Oswalda Balzera[1].

Droga Oswalda Balzera
Ilustracja
Ostatni odcinek drogi, zamknięty dla ruchu drogowego: polana Włosienica
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zakopane

Długość

6,1 km

Przebieg
0 m Granica administracyjna Zakopanego
1020 m Granica administracyjna Zakopanego – ul. Sądelska w Murzasichlu
1036 m ul. Brzeziny
2031 m ul. Wyskówki
2080 m ul. Kiełbasówka
2434 m ul. Cyrhla
3876 m ul. Chłabówka
4916 m ul. Jaszczurówka
5366 m ul. Jaszczurówka-Bory
6149 m ul. Mieczysława Karłowicza
6171 m ul. Droga na Bystre, ul. Droga do Olczy
Położenie na mapie Zakopanego
Mapa konturowa Zakopanego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Droga Oswalda Balzera”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Droga Oswalda Balzera”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Droga Oswalda Balzera”
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Droga Oswalda Balzera”
Ziemia49°17′14,5″N 20°00′40,2″E/49,287347 20,011167

Początkowo droga biegnie partią reglową poprzez Jaszczurówkę, Toporową Cyrhlę, Brzeziny (tu początek drogi do schroniska „Murowaniec” na Hali Gąsienicowej), Zazadnią (droga do Sanktuarium Maryjnego na Wiktorówkach – dawna nazwa Jaworzynka), Wierchporoniec (połączenie z drogą z Głodówki i Bukowiny Tatrzańskiej). Następnie opada w kierunku Doliny Białki i prowadzi jej dnem przez Łysą Polanę (przejście graniczne ze Słowacją) i Wodogrzmoty Mickiewicza (most dwuprzęsłowy z ciosanego kamienia wybudowany ok. 1900 r.) do Morskiego Oka. Odcinek od Palenicy Białczańskiej do Morskiego Oka jest zamknięty dla ruchu drogowego, do polany Włosienica jeżdżą jedynie bryczki konne (tzw. fasiągi)[2].

Budowę drogi zakończono w 1902 roku. Do lat 50. XX wieku przetrwała jako droga bita z tłucznia wapiennego. Wzdłuż drogi wybudowanych było szereg budynków dla tzw. dróżników utrzymujących nawierzchnię drogi w należytym stanie. Naprawa była konieczna po każdej burzy lub długotrwałym deszczu. Nieliczne z tych budynków w stylu tyrolskim przetrwały do dziś, lecz są mocno przebudowane. W latach 1927–1931 na drodze tej rozgrywano samochodowy Wyścig Tatrzański[2].

Drogę zmodernizowano na przełomie lat 50. i 60. XX wieku. Jesienią 2008 r. rozpoczęto remont odcinka na terenie TPN, mający na celu usunięcie powstałych obsuwisk. Remont był kontynuowany w roku 2009[3].

Panorama widokowa na Drogę Oswalda Balzera
Panorama widokowa na Drogę Oswalda Balzera

Przypisy

edytuj
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  3. Tatrzański Park Narodowy [online] [dostęp 2008-12-14].