Drohiczyn (gmina w województwie poleskim)

dawna gmina wiejska w województwie poleskim

Drohiczyn – lub Drohiczyn Poleski dawna gmina wiejska istniejąca do 1939 roku w woj. poleskim (obecnie na Białorusi). Siedzibą władz gminy był Drohiczyn (Poleski)[3] (1987 mieszk. w 1921 roku[2]), który będąc także siedzibą powiatu – nie posiadał praw miejskich.

Drohiczyn (Poleski)
gmina wiejska
1921–1939[1]
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

(1919–20: okręg brzeski)
(1920–21: okręg poleski)
1921–39: poleskie

Powiat

do 1920: kobryński
1920–39: drohicki

Siedziba

Drohiczyn (Poleski)

Populacja (1921)
• liczba ludności


4833[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1921)
Liczba gromad

34

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Drohiczyn (Poleski)”
52°11′24,0000″N 25°09′36,0000″E/52,190000 25,160000

Początkowo gmina należała do powiatu kobryńskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu drohickiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[4]. 19 lutego 1921 r. wraz z całym powiatem weszła w skład nowo utworzonego województwa poleskiego. 1 stycznia 1926 roku do gminy Drohiczyn przyłączono część obszaru gminy Osowce[5]. 18 kwietnia 1928 roku do gminy przyłączono część zniesionej gminy Worocewicze; dokonano też wymiany części obszarów z gminą Bezdzież[6].

Po wojnie obszar gminy Drohiczyn wszedł w struktury administracyjne Związku Radzieckiego.

Przypisy edytuj

  1. Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego; w czasie II wojny światowej poza administracją polską; po II wojnie światowej poza granicami Polski.
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924.
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933.
  4. Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 47.
  5. Dz.U. z 1925 r. nr 129, poz. 932.
  6. Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452.