Drugi rząd Giuliana Amato
Drugi rząd Giuliana Amato – rząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 25 kwietnia 2000 do 11 czerwca 2001.
Gabinet został ukonstytuowany po dymisji drugiego rządu Massima D’Alemy, spowodowanej nowymi ustaleniami w ramach wielopartyjnej centrolewicowej koalicji, do której powrócili Włoscy Demokratyczni Socjaliści.
Nową, opartą głównie o ugrupowania tworzące Drzewo Oliwne, Radę Ministrów sformował bezpartyjny Giuliano Amato (pełniący uprzednio funkcję premiera w latach 1992-1993), uzyskując wotum zaufania w Izbie Deputowanych i Senacie XIII kadencji.
W skład rządu (poza premierem) weszło 17 ministrów resortowych i 7 ministrów bez teki.
Najwięcej ministrów rekomendowały takie partie, jak Demokraci Lewicy (DS) i Włoska Partia Ludowa (PPI). Swoich przedstawicieli do rządu wprowadziły też partia „Demokraci” (Dem.), Partia Komunistów Włoskich (PdCI), Popolari-UDEUR, Federacja Zielonych (Verdi), Odnowienie Włoskie (RI) i Włoscy Demokratyczni Socjaliści (SDI).
Rząd ten funkcjonował przez ponad rok. Zakończył swoje urzędowanie po wyborach parlamentarnych w 2001, wygranych przez centroprawicową opozycję skupioną wokół Silvia Berlusconiego.
Skład rządu
edytujfunkcja | minister | partia | okres urzędowania | |
---|---|---|---|---|
od | do | |||
premier | Giuliano Amato | bezpartyjny | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister spraw zagranicznych | Lamberto Dini | RI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister spraw wewnętrznych | Enzo Bianco | Dem. | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister sprawiedliwości | Piero Fassino | DS | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister skarbu, budżetu i planowania gospodarczego | Vincenzo Visco | DS | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister finansów | Ottaviano Del Turco | SDI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister przemysłu i handlu | Enrico Letta | PPI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister obrony | Sergio Mattarella | PPI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister edukacji | Tullio De Mauro | bezpartyjny | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister pracy i ochrony socjalnej | Cesare Salvi | DS | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister polityki rolnej i leśnej | Alfonso Pecoraro Scanio | Verdi | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister środowiska | Willer Bordon | Dem. | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister robót publicznych | Nerio Nesi | PdCI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister transportu | Pier Luigi Bersani | DS | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister zdrowia | Umberto Veronesi | bezpartyjny | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister kultury | Giovanna Melandri | DS | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister łączności | Salvatore Cardinale | PPI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister szkolnictwa wyższego, nauki i technologii | Ortensio Zecchino[1] | PPI | 25 kwietnia 2000 | 2 lutego 2001 |
minister ds. stosunków regionalnych | Agazio Loiero | UDEUR | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister ds. administracji publicznej | Franco Bassanini | DS | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister ds. równouprawnienia | Katia Bellillo | PdCI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister ds. polityki wspólnotowej | Gianni Francesco Mattioli | Verdi | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister ds. kontaktów z parlamentem | Patrizia Toia | PPI | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister ds. reform instytucjonalnych | Antonio Maccanico | Dem. | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
minister ds. solidarności społecznej | Livia Turco | DS | 25 kwietnia 2000 | 11 czerwca 2001 |
Przypisy
edytuj- ↑ Po odwołaniu Ortensia Zecchino ze składu rządu do końca urzędowania gabinetu pełniącym obowiązki ministra szkolnictwa wyższego, nauki i technologii był premier Giuliano Amato.