Dudowe Stawki – 5 małych stawów w górnej części Doliny Starorobociańskiej w Tatrach Zachodnich. Znajdują się w jej zachodnich zboczach poniżej szczytu Kończystego Wierchu, na górnym jej piętrze, w polodowcowej Dudowej Kotlinie. Stawki wypełniają zagłębienia pomiędzy morenami. Cztery blisko siebie położone stawki znajdują się na wysokości ok. 1675 m, piąty nieco dalej, w południowo-zachodnim kierunku i wyżej (ok. 1690 m). Jest on też największy, ma długość ok. 12 m. Przy wysokim stanie wody niektóre stawki łączą się z sobą, w lecie często ulegają wyschnięciu[1]. Stawki badał w 1935 r. Jerzy Młodziejowski (autor opracowania Stawy w krajobrazie Tatr)[2].

Dudowa Kotlina (Dudowe Stawki wyschnięte)

Dudowa Kotlina podcięta jest stromym progiem Dudowych Turni. Woda ze stawków spływa efektowną siklawą żlebem Wielkiej Szczerby i wsiąka w piarżyska u podnóża żlebu (przy Starorobociańskiej Równi)[3][4].

Nazwy Dudowych Stawków i sąsiednich obiektów pochodzą od góralskiego nazwiska Duda[5].

Osobny artykuł: Jeziora tatrzańskie.

Przypisy

edytuj
  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  3. Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  4. Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000, Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, październik 2009, ISBN 83-87873-36-5.
  5. Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.