Dujker czerwony[3] (Cephalophorus natalensis) - gatunek ssaka z rodziny wołowatych. Jest sklasyfikowany w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN jako gatunek najmniejszej troski[2].

Dujker czerwony
Cephalophorus natalensis[1]
(A. Smith, 1834)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

parzystokopytne

Podrząd

przeżuwacze

Infrarząd

Pecora

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Plemię

dujkery

Rodzaj

Cephalophorus

Gatunek

dujker czerwony

Synonimy
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Występowanie edytuj

Głównie występuje w południowej Afryce, na terenach Mozambiku, Tanzanii oraz RPA[4]. Preferuje tereny lasów, jednak unika lasów gęstych. Najczęściej występuje w lasach galeriowych oraz na polanach[5].

Systematyka edytuj

Przeniesiony w 2022 roku z Cephalophus do Cephalophorus na podstawie analiz molekularnych i morfologicznych[6].

Charakterystyka edytuj

Morfologia edytuj

Górna część ciała jest ciemno brązowa, a dolna część jasno brązowa. Wraz z wiekiem zaczyna im szarzeć kark oraz szyja. U osobników obu płci występują krótkie, proste rogi[5]. Rogi u nasady mają widoczny pierścień, a końcówki są gładkie. Na końcu ogona ma zwykle kępkę ciemnych włosów, a od spodu jest biały. Ma także krótkie uszy, otoczone czarną sierścią[7].

  • Długość ciała: 70-100 cm[8]
  • Wysokość: 35-45 cm[8]
  • Długość ogona: ok. 11 cm[8]
  • Waga: 11-14 kg[8]

Rozmnażanie edytuj

Ciąża trwa około 240 dni i zazwyczaj rodzi się jedno młode. Młode po urodzeniu ważą 1 kg. Młode pozostaje z matką od 6 do 8 miesięcy[5].

Ekologia edytuj

Żywią się świeżymi liśćmi, owocami lub kwiatami. Szukają pożywienia głównie wczesnym rankiem lub późnym wieczorem. Są terytorialne i zwykle żyją w parach. Większe grupy tworzą się tylko przy wodopojach lub przy lizawkach solnych na granicy terytoriów. Samce znaczą swoje tereny wydzielinami z gruczołów soczewkowych w pobliżu oczu[5].

Przypisy edytuj

  1. Cephalophorus natalensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Cephalophorus natalensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. Cephalophus natalensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-04-17] (ang.).
  5. a b c d Red Duiker - Cephalophus natalensis - South Africa [online], www.krugerpark.co.za [dostęp 2024-04-17].
  6. E.V. Bärmann, V.G. Fonseca, K. Langen & P. Kaleme. New insights into the taxonomy of duiker antelopes (Artiodactyla: Bovidae) from the eastern Democratic Republic of the Congo, with the formal description of a new genus. „Mammalian Biology”. 102, s. 1793–1809, 2022. DOI: 10.1007/s42991-022-00279-7. (ang.). 
  7. Cephalophus natalensis A.Smith, 1834 [online], www.gbif.org [dostęp 2024-04-17] (ang.).
  8. a b c d Peter C. Alden, Richard D. Estes, Duane Schlitter, Bunny McBride: National Audobon Society Field Guide to African Wildlife. Wyd. 12. New York: Alfred A. Knopf, 2014, s. 460. ISBN 978-0-679-43234-0.