Dwanaście prac Asteriksa

francuski-brytyjski film animowany (1976)

Dwanaście prac Asteriksa (ang. The Twelve Tasks of Asterix, fr. Les Douze Travaux d'Astérix) – francuski film animowany, opowiadający o kolejnych, trzecich już przeniesionych na ekran, przygodach dwóch dzielnych GalówAsteriksa i Obeliksa. Jeden z dwóch filmów animowanych, obok Asterix i Kleopatra, zrealizowanych osobiście przez autorów komiksu René Goscinnego i Alberta Uderzo, aczkolwiek jest to pierwszy, którego fabuła nie jest oparta na żadnym z komiksów o Asteriksie. Film zawiera oryginalną historię, humor i nowe postacie.

Dwanaście prac Asteriksa
Les Douze Travaux d'Astérix
ilustracja
Gatunek

animacja

Data premiery

12 marca 1976
grudzień 1979 (Polska)

Kraj produkcji

Francja

Język

francuski

Czas trwania

82 minuty

Reżyseria

René Goscinny
Albert Uderzo
Pierre Watrin
Henri Gruel

Scenariusz

René Goscinny
Albert Uderzo
Pierre Tchernia

Główne role

Roger Carel
Jacques Morel
Jean Martinelli

Muzyka

Gérard Calvi

Montaż

René Chaussy
Isabel García de Herreros
Minouche Gauzins
Michèle Neny

Produkcja

Georges Dargaud
Albert Uderzo
René Goscinny

Wytwórnia

Dargaud Films
Les Productions René Goscinny
Studios Idéfix

Dystrybucja

Dargaud Films

Strona internetowa

Film stanowi alternatywną rzeczywistość względem serii komiksów. Rzymianie nie są świadomi istnienia Magicznego Napoju druida Panoramiksa, świat jest o wiele bardziej absurdalny, napchany fantastycznymi elementami (duchy, mówiące szkielety, rzymscy bogowie, podczas gdy w komiksach i innych filmach praktycznie jedynym nadprzyrodzonym elementem była magiczna mikstura), a w przeciwieństwie do trzymającego się wiernie historii komiksu, zakończenie filmu oferuje alternatywny i o wiele bardziej abstrakcyjny przebieg wydarzeń.

Fabuła

edytuj

Po kolejnej porażce wojsk rzymskich w walce z buntowniczą wioską w głowach senatorów pojawia się myśl, że niezmordowani Galowie są bogami. Juliusz Cezar, chcąc udowodnić, iż są w błędzie, udaje się na spotkaniem z wodzem osady i proponuje układ: jeśli wykonają 12 prac (na wzór prac Herkulesa), które w mniemaniu Cezara są zdolni wykonać tylko bogowie, Rzym się ukorzy. W przeciwnym razie wszyscy Galowie zostaną niewolnikami. Wódz przyjmuje wyzwanie, przez co spotyka się z krytyką i oburzeniem ze strony druida Panoramiksa. Asteriks jako najsprytniejszy w osadzie i Obeliks jako najsilniejszy zostają wyznaczeni do zadania i wraz z notującym ich postępowania Rzymianinem Gajuszem Popusem – najbardziej zaufanym człowiekiem Cezara – ruszają w drogę.

Cezar poddaje się i oddaje wodzowi Galów swoje laury, przyznając mieszkańcom osady wyższość. Galowie pozwalają Cezarowi wraz z Kleopatrą wieść prosty żywot prostego ogrodnika z dala od niebezpieczeństw władzy. Popus za swe usługi zostaje wysłany na Wyspę Rozkoszy, a Asteriks wyjaśnia Obeliksowi w czasie finałowego bankietu, że to, co właśnie miało miejsce, to tylko film animowany i że w nim wszystko może się zdarzyć. Obeliks zdając sobie z tego sprawę postanawia to wykorzystać. W wyniku tego znika wraz z dzikiem i przenosi się na Wyspę Rozkoszy.

Obsada głosowa[1]

edytuj
  • Roger Carel
    • Asteriks,
    • Idefiks,
    • Gajusz Popus,
    • Wulkan,
    • doradca
  • Jacques Morel – Obeliks
  • Jean Martinelli –
    • Juliusz Cezar,
    • Zeus
  • Pierre Tornade – Abrarakuriks
  • Henri Virlogeux –
    • Panoramiks,
    • Izyrys, egipski mag
  • Roger Lumont –
    • cylindryk z Germanii,
    • legionista
  • Micheline Dax –
    • główna kapłanka z wyspy Rozkoszy,
    • Kleopatra
  • Claude Dasset –
    • indiański wódz,
    • mężczyzna na huśtawce
  • Stéphane Steeman – Manekennpiks
  • Bernard Lavalette – prefekt Domu Który Czyni Szalonym
  • Henri Labussière – portier Domu Który Czyni Szalonym
  • Gérard Hernandez –
    • czcigodny ze szczytu,
    • doradca
  • Georges Atlas –
    • zjawa centuriona,
    • Tenautomatiks,
    • Mars
  • Odette Laure – urzędniczka w Domu Który Czyni Szalonym
  • Jacques Hilling –
    • trener cyrku,
    • dekurion
  • Henri Poirier – centurion
  • Claude Bertrand – doradca cesarski #2
  • Monique Thubert – Afrodyta
  • Pierre Tchernia – narrator
  • Nicole Nervil – Dobromina
  • Pascal Mazzotti – doradca cesarski #1
  • Jean Stout – papuga
  • Caroline Clerc
  • Gisèle Grimm
  • Nicole Jonesco
  • Mary Mongourdin

Odniesienia w kulturze popularnej

edytuj
  • Misja poboczna w dodatku Krew i wino do gry Wiedźmin 3: Dziki Gon nawiązuje do ósmej pracy. Geralt, tak jak Asteriks i Obeliks, musi zdobyć zaświadczenie A38, które jest konieczne do pozytywnego załatwienia sprawy. Innymi punktami wspólnymi są jałowe dyskusje urzędników i niechęć do obsłużenia klienta, konieczność biegania od jednego biura do drugiego i położenie okienka nr 1, które znajduje się na prawo od drzwi wejściowych do budynku[2].

Przypisy

edytuj
  1. Planète Jeunesse - Les Douze Travaux d'Astérix [online], www.planete-jeunesse.com [dostęp 2024-06-30].
  2. Dodatek Krew i wino do gry Wiedźmin 3 zawiera kuriozalną misję, wzorowaną na fragmencie filmu Dwanaście prac Asteriksa. Ciekawostki ze świata gier. [dostęp 2020-04-30]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj