Dworzec Białoruski (film)
Dworzec Białoruski (tyt. oryg. ros. Белорусский вокзал) – radziecki melodramat z 1970 roku w reżyserii Andrieja Smirnowa. Film ukazuje wydarzenia jednego dnia, spotkanie po przeszło 25 latach czterech byłych towarzyszy broni. Prosta opowieść o zwykłych ludziach, którzy przeszli wojnę i teraz wiodą życie zwykłych obywateli[1].
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
101 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Władimir Korowin |
Kostiumy |
Alina Budnikowa |
Montaż |
Walerija Biełowa |
Wytwórnia |
Fabuła
edytujGrupa weteranów wojennych, byłych żołnierzy 10 batalionu desantowego spotyka się na pogrzebie towarzysza broni, Walentina Matwiejewa. Kiedyś walczyli w jednym oddziale, ale po wojnie ich losy ułożyły się różnie. Jeden z nich jest dyrektorem fabryki, inny księgowym, kolejny dziennikarzem, a Iwan ślusarzem. Chcąc uczcić spotkanie bohaterowie wędrują po Moskwie w poszukiwaniu miejsca na biesiadę. Azyl odnajdują w domu Raisy, która także ma za sobą frontową przeszłość, a kiedyś darzyła uczuciem zmarłego Walentina.
Obsada
edytuj- Jewgienij Leonow jako Iwan Prichodko
- Anatolij Papanow jako Nikołaj Dubinski
- Wsiewołod Safonow jako Aleksiej Kiriuszyn
- Aleksiej Głazyrin jako Wiktor Charłamow
- Nina Urgant jako Raisa
- Lubow Sokołowa jako Luba, żona Prichodki
- Nikołaj Wołkow jako zwierzchnik Dubinskiego
- Margarita Tieriechowa jako Natalia Szypiłowa
- Aleksandr Janwariew jako Sasza
- Nikifor Kołofidin jako generał Andriej Puchow
- Jurij Orłow jako Wołodia Matwiejew
Przypisy
edytuj- ↑ Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Kraków 1972, s. 143.
Linki zewnętrzne
edytuj- Dworzec Białoruski w bazie IMDb (ang.)
- Film na portalu kinoros. kinoros.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-06)].