Dworzec Białoruski (film)

radziecki melodramat

Dworzec Białoruski (tyt. oryg. ros. Белорусский вокзал) – radziecki melodramat z 1970 roku w reżyserii Andrieja Smirnowa. Film ukazuje wydarzenia jednego dnia, spotkanie po przeszło 25 latach czterech byłych towarzyszy broni. Prosta opowieść o zwykłych ludziach, którzy przeszli wojnę i teraz wiodą życie zwykłych obywateli[1].

Dworzec Białoruski
Белорусский вокзал
Gatunek

melodramat

Data premiery

1970

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

101 minut

Reżyseria

Andriej Smirnow

Scenariusz

Wadim Trunin

Główne role

Jewgienij Leonow
Anatolij Papanow
Nina Urgant

Muzyka

Alfred Schnittke

Zdjęcia

Paweł Lebieszew

Scenografia

Władimir Korowin

Kostiumy

Alina Budnikowa

Montaż

Walerija Biełowa

Wytwórnia

Mosfilm

Fabuła

edytuj

Grupa weteranów wojennych, byłych żołnierzy 10 batalionu desantowego spotyka się na pogrzebie towarzysza broni, Walentina Matwiejewa. Kiedyś walczyli w jednym oddziale, ale po wojnie ich losy ułożyły się różnie. Jeden z nich jest dyrektorem fabryki, inny księgowym, kolejny dziennikarzem, a Iwan ślusarzem. Chcąc uczcić spotkanie bohaterowie wędrują po Moskwie w poszukiwaniu miejsca na biesiadę. Azyl odnajdują w domu Raisy, która także ma za sobą frontową przeszłość, a kiedyś darzyła uczuciem zmarłego Walentina.

Obsada

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Kraków 1972, s. 143.

Linki zewnętrzne

edytuj