Dynastia Jin (1115–1234)

Dynastia Jin (1115-1234; dżurdżeński: Anchu) – państwo ustanowione na północy Chin w XII-XIII wieku przez Dżurdżenów.

Dynastia Jin

Państwa Xixia, Jin i Song ok. 1141 roku

Nazwa chińska

Pismo uproszczone 金朝 Pismo tradycyjne 金朝 Hanyu pinyin Jīn Cháo Wade-Giles Chin Ch’ao

Historia Chin
Prehistoria i starożytność
Neolit w Chinach ok. 8000–2000 p.n.e.	Trzech Dostojnych i Pięciu Cesarzy według tradycji 2850−2205 p.n.e.
Dynastia Xia 2070–1600 p.n.e.
Dynastia Shang 1600–1046 p.n.e.
Dynastia Zhou 1046–256 p.n.e.
Okres Wiosen i Jesieni     Okres Walczących Królestw
Cesarstwo
Dynastia Qin 221 p.n.e.–206 p.n.e.
Dynastia Han 206 p.n.e.–220 n.e.
(Dynastia Xin 9–23)
Epoka Trzech Królestw 220–280
Wei • Shu • Wu
Dynastia Jin 265–420
	Szesnaście Królestw 304–439
Dynastie Południowe i Północne 420–589
Dynastia Sui 581–618
Dynastia Tang 618–907
(Dynastia Zhou 690–705)
Pięć Dynastii i Dziesięć Królestw 907–960	Dynastia Liao 907–1125
Dynastia Song 960–1279
		Xixia 1038–1227
	Jin 1115–1234
Dynastia Yuan 1271–1368
Dynastia Ming 1368–1644
Dynastia Qing 1644–1911
Współczesność
Republika Chińska 1912–1949
ChRL od 1949		Tajwan od 1949
Powiązane artykuły  Język chiński Sztuka chińska Architektura chińska

Powstanie państwa Jin

Dynastię Jin założyli Dżurdżeni, którzy byli wasalnym szczepem dynastii Liao, ustanowionej przez Kitanów. W 1114 r. Dżurdżeni, zamieszkujący dolinę rzeki Sungari na terenie dzisiejszej prowincji Jilin rozpoczęli pod wodzą Akuty wojnę, która zakończyła się w 1124 r. wyparciem Kitanów z północy Chin do Azji Środkowej.

Po zrzuceniu kitańskiego jarzma, Dżurdżeni zaatakowali państwo chińskiej dynastii Song, które stawiło im słaby opór. W roku 1126 zdobyli oni jego stolicę, Kaifeng, i wzięli do niewoli cesarza Qinzonga i jego poprzednika Huizonga. Spalili także Hangzhou i zdobyli Ningbo. Zapewne podbiliby całe państwo Song, gdyby nie waśnie o sukcesję, które rozgorzały po śmierci Akuty. W 1115 r. Dżurdżeni ustanowili własne państwo Jin (złoty, po koreańsku - Kim) ze stolicą w Pekinie, który nosił wówczas nazwę Yan (Yanjing). Z kronik Songów wynika, że państwo Jin liczyło od początku istnienia ok. 50 mln ludności.

Historia Państwa Jin

Na ziemiach chińskich Dżurdżeni szybko ulegli sinizacji, przyjęli chińskie obyczaje, sposoby rządzenia itd. W 1147 r. Dżurdżeni sami zostali zaatakowani przez Mongołów, którzy wyparli ich z ziem na północy, w dolinie rzeki Kerulen. Przyspieszyło to proces przyjmowania chińskiej kultury.

W 1187 r. cesarz państwa Jin zaalarmowany postępującą sinizacją, zakazał Dżurdżenom przyjmowania chińskich nazwisk i noszenia chińskich strojów. Ten swego rodzaju apartheid nie zapobiegł roztapianiu się Dżurdżenów w chińskiej populacji.

W 1206 r. przywódcą Mongołów został Temudżyn, który w 1210 r. najechał państwo Jin, rozprawiwszy się uprzednio z krajem Xixia w zakolu Huang He. Mongołowie zmietli dżurdżeńsko-chińskie wojsko i oblegali Pekin. W tym czasie przyswoili sobie od wroga chińskie techniki oblężnicze, które w przyszłości miały im pomóc w podbojach w Azji i w Europie. Ostateczny upadek państwa Jin nastąpił w 1234 roku.

Dżurdżeni zamieszkujący tereny dzisiejszej Mandżurii nie ulegli tak silnej asymilacji i zachowali odrębność. Po upadku mongolskiej dynastii Yuan i chińskiej Ming zjednoczyli się i przyjęli nową nazwę - Mandżurowie. W XVII wieku najechali Chiny i ustanowili ostatnią dynastię w historii Chin - Qing.