Dzikowo (powiat gorzowski)

wieś w województwie lubuskim, powiecie gorzowskim

Dzikowo (do 1945 niem. Wildwiese) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie gorzowskim, w gminie Lubiszyn. Według danych z 2011 r. liczyła 36 mieszkańców. Miejscowość została założona w 2 połowie XVIII w. jako folwark tarnowskiej huty szkła, następnie była kolonią Lubiszyna. Od 1945 r. leży w granicach Polski.

Dzikowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

gorzowski

Gmina

Lubiszyn

Sołectwo

Gajewo–Dzikowo

Liczba ludności (2022)

37[2]

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

66-433[3]

Tablice rejestracyjne

FGW

SIMC

0182627

Położenie na mapie gminy Lubiszyn
Mapa konturowa gminy Lubiszyn, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Dzikowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Dzikowo”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Dzikowo”
Położenie na mapie powiatu gorzowskiego
Mapa konturowa powiatu gorzowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dzikowo”
Ziemia52°48′18″N 14°55′19″E/52,805000 14,921944[1]

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa gorzowskiego.

Położenie edytuj

Zgodnie z podziałem fizycznogeograficznym Polski według Kondrackiego teren, na którym położone jest Dzikowo należy do prowincji Niziny Środkowoeuropejskiej, podprowincji Pojezierza Południowobałtyckiego, makroregionu Pradolina Toruńsko-Eberswaldzka oraz w końcowej klasyfikacji do mezoregionu Równina Gorzowska.

Miejscowość leży 13 km na południowy wschód od Myśliborza.

Demografia edytuj

Ludność w ostatnich 3 stuleciach[4][5][6][7][8]:

Historia edytuj

  • 1801 – Wildewiese jest folwarkiem należącym do tarnowskiej huty szkła[4]
  • XIX w. - Wildwiese jest kolonią Lubiszyna[5]

Nazwa edytuj

1809 Wildewiese; 1825 Wilderwiese; 1871, 1944 Wildwiese; 1948 Dzikowo.

Niemiecka nazwa Wildwiese pochodzi od nazwy terenowej i znaczy 'dzika łąka'[9]. Nazwa Dzikowo została nadana w 1948 r.[10].

Administracja edytuj

Miejscowość należy do sołectwa Gajewo–Dzikowo.

Edukacja i nauka edytuj

Uczniowie uczęszczają do szkoły podstawowej Lubiszynie oraz do gimnazjum w Ściechowie.

Gospodarka edytuj

W 2014 r. liczba zarejestrowanych podmiotów gospodarczych wynosiła 1[8]:

Dział Ilość
rolnictwo, leśnictwo, łowiectwo i rybactwo 0
przemysł i budownictwo 0
pozostała działalność 1

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 29142
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 246 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b Statistisch-topographische Beschreibung der gesammten Mark Brandenburg: Für Statistiker, Geschäftsmänner, bes. für Kameralisten. Die Neumark Brandenburg. T. 3. Berlin: Friedrich Maurer, 1809, s. 167.
  5. a b Topographische Uebersicht des Appellationsgerichts-Departements Frankfurt a/O: Zusammengestellt von Güthlein. Gustav Harnecker & Co., 1856, s. 74.
  6. Statistisches Landesamt Prussia: Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung: Nach den Urmaterialien der allgemeinen Volkszählung vom 1. december 1871 bearb. und zusammengestellt vom Königlichen Statistischen Bureau. T. II. Provinz Brandenburg. Berlin: Königl. Statistisches Bureau, 1873, s. 147.
  7. Neues topographisch-statistisch-geographisches Wörterbuch des Preussischen Staats. Alexander August Mützell (red.). T. 5. Karl August Kümmel, s. 155.
  8. a b Bank Danych Lokalnych. [dostęp 2015-04-11].
  9. Nazwy miejscowe Polski: historia - pochodzenie - zmiany. Kazimierz Rymut (red.). T. II. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1997, s. 511. ISBN 83-85579-29-X.
  10. M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363