Dziura pod Raptawicą
Dziura pod Raptawicą (Dziura pod Raptawicką) – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich[1]. Ma trzy otwory wejściowe znajdujące się w zboczu zwanym Obłazkami poniżej Raptawickiej Turni na wysokości około 1099 metrów n.p.m. Wraz z Jaskinią Mysią jest częścią systemu Jaskinia Mysia – pod Raptawicą[2]. Długość jaskini wynosi 85 metrów, a jej deniwelacja 2 metry.
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
85 m |
| Deniwelacja |
2 m |
| Wysokość otworów |
1099 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
70 m |
| Ekspozycja otworów |
ku E, NE, ESE |
| Data odkrycia |
znana od dawna |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-08.08 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′24″N 19°51′47″E/49,239961 19,863056
| |
Opis jaskini edytuj
Główną częścią jaskini jest 20-metrowy, prosty, ale ciasny korytarz, który na południowy zachód, prowadzi do niewielkiej salki, skąd na prawo idzie równoległy do głównego ciągu korytarz kończący się zawaliskiem, a na lewo korytarzyk prowadzący do połączenia z Jaskinią Mysią[3]. W drugą stronę głównego ciągu dochodzi się do rozgałęzienia. Stąd idą dwa krótkie korytarze, prowadzące do otworów wejściowych. Aby dojść do głównego korytarza z trzeciego otworu trzeba pokonać ciasny, 5-metrowy korytarzyk. Dochodzi on do głównego korytarza niedaleko zawaliska. W jaskini znajduje się jeszcze jeden 7-metrowy ciąg, który odchodzi od głównego korytarza w jego połowie[4].
Przyroda edytuj
Ściany jaskini są mokre. Wewnątrz niej spotyka się mchy i porosty[4].
Historia odkryć edytuj
Jaskinia była znana od dawna. Jan Gwalbert Pawlikowski w 1887 roku napisał, że w Raptawickiej Turni u dolnego końca znajdują się ujścia ciasnych jam, niezmiernie rozgałęzionych, ale nigdzie, dokąd wczołgać się można, większych pustek nie tworzących[4].
We wrześniu i październiku 2015 roku Jakub Nowak, Sylwia Gołosz, Marcin Urban i Michał Pawlikowski odkryli nowe korytarze w Dziurze pod Raptawicą i znaleźli połączenie z Jaskinią Mysią[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16].
- ↑ a b Jaskinie” – kwartalnik Polskiego Związku Alpinizmu. Nr 1 (82)/2016. ISSN 1234-4346
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-02-04].