Lądowisko Biała Podlaska

(Przekierowano z EPBP)

Lądowisko Biała Podlaska (kod IATA: BXP, kod ICAO: EPBP) – byłe lądowisko w południowej części Białej Podlaskiej, położone w województwie lubelskim.

Lądowisko Biała Podlaska
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Biała Podlaska

Typ

wielofunkcyjne

Właściciel

Urząd Miasta Biała Podlaska

Data otwarcia

2011

Data zamknięcia

2020-01-10

Kod IATA

BXP

Kod ICAO

EPBP

Strefa czasowa

UTC +1

Wysokość

142 m n.p.m.

Drogi startowe
Kierunek 066/246:

beton, 2300 × 30 m

Położenie na mapie Białej Podlaskiej
Mapa konturowa Białej Podlaskiej, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „BXP”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „BXP”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „BXP”
Ziemia52°00′02″N 23°07′57″E/52,000556 23,132500

Lądowisko powstało w 2011 na lotnisku powojskowym. Figurowało w ewidencji lądowisk Urzędu Lotnictwa Cywilnego, dysponowało asfaltową drogą startową o długości 2300 m. 10 stycznia 2020 zostało skreślone z ewidencji[1].

Próby reaktywacji edytuj

W końcu lat 90. planowano je przekształcić w port lotniczy pasażerski i towarowy. Nadzieje na ożywiony ruch wiąże się z pobliskim przejściem granicznym w Terespolu i pasażerami z terenów Białorusi. Według opinii ekonomistów transportu z Instytutu Liberalnego, ożywienie tego portu dla potrzeb ruchu pasażerskiego jest ważne dla rozwoju gospodarczego tej części Polski.

Władze Białej Podlaskiej dość długo wiązały przyszłość lotniska z dużą inwestycją obiecywaną przez tureckiego biznesmena Vahap Toya i jego spółki Port Cargo. Według kolejnego planu zagospodarowania portowi lotniczemu nie miały towarzyszyć już elementy infrastruktury, czyli np. obiekty rekreacyjne i sportowe, które planowano poprzednio podczas kontrowersyjnej (zakładano wycięcie pobliskiego lasu) i nieudanej inwestycji z Vahapem Toyem. Następnie władze deklarowały chęć pozyskania inwestorów i przewoźników, a reaktywacją lotniska zajmowała się spółka Port Lotniczy Biała Podlaska. Zaletą portu w Białej Podlaskiej była bogata infrastruktura. Istniały tu dwa utwardzone pasy startowe: główny o długości 3300 metrów i rezerwowy, krótszy o ponad kilometr.

31 marca 2010 roku został rozstrzygnięty przetarg na dzierżawę 327 ha dawnego lotniska wojskowego. Wygrał jedyny startujący w przetargu oferent – spółka Cargo Hub Warszawa Biała (później Biała Airport Sp. z o.o.). Firma miała w planach wykorzystać część dzierżawionego lotniska jako lądowisko dla małych prywatnych samolotów tzw. general aviation. Później, po przebudowaniu pasów startowych i zbudowaniu nowych obiektów, docelowo na bialskim lotnisku miałyby być przyjmowane Boeingi 747. Firma zaoferowała czynsz dzierżawny w wysokości 33 tys. zł miesięcznie (plus 22-procentowy VAT). Obiecała też w przyszłości przeznaczać około 0,5 procenta przychodów na działalność m.in. lotnictwa sportowego. 23 kwietnia 2010 Biała Airport objęła dzierżawę.

Biała Airport planowała otworzyć aeroklub. Już w kwietniu 2010 podjęte zostały badania pasa startowego i płyt postojowych, ruszyły prace projektowe oraz remontowe. Na wiosnę 2011 rozpoczęły się prace związane z odbudową lotniska dla samolotów ciężkich. Lotnisko miało posiadać pełne wymiary geometryczne. W 2011 firma uzyskała wpis w rejestrze lądowisk.

Dzierżawca planował do 30 listopada 2012 r. założyć i uruchomić lotnisko cywilne. Inwestycja miała kosztować między 120 a 140 mln złotych. Jak zapewniały władze spółki – miały zdolność do zorganizowania potrzebnych środków. Cargo Hub od momentu wejścia na teren lotniska przejął jego utrzymanie, ochronę i koszty eksploatacyjne. Miały pomagać mu w tym inni zainteresowani działalnością na lotnisku – wstępnie miały być to przynajmniej dwa podmioty: Stowarzyszenie Przewoźników Polskich (chce zbudować na jednej z części autodrom) i Aeroklub Modliński (jego filia miałaby powstać na kolejnej działce położonej w pobliżu lotniska).

28 marca 2013 prezydent miasta Andrzej Czapski wypowiedział spółce umowę dzierżawy lotniska spółce Biała Airport. Przyczyną rozwiązania umowy było niewywiązanie się z warunków umowy oraz zadłużenie spółki z tytułu podatku od nieruchomości[2]. Zarząd nad obiektem przejął bialski Zakład Gospodarki Lokalowej.

W lipcu 2015 zawarto umowę z BB Aero – ośrodkiem szkoleń szybowcowych z Rybnika, które miało wykorzystywać lotnisko w celach treningowych (szybowce i samoloty ultralekkie)[3].

1 września 2015 r. decyzją prezydenta Białej Podlaskiej lotnisko przeszło pod pieczę Referatu Nadzoru Właścicielskiego Urzędu Miasta[3].

Dane techniczne edytuj

Lotnisko w Białej Podlaskiej było wyposażone w trzy drogi startowe, jedne z najdłuższych w Polsce z możliwością pełnej eksploatacji:

  • pas główny 3300 × 60 m
  • pas rezerwowy 2260 × 30 m
  • pasy lądowania, kołowania i strefy postojowe
  • pełna całodobowa ochrona
  • obszar o powierzchni ponad 70 ha przeznaczony do rozwoju zaplecza usług pasażerskich i transportowych z niezależnym dostępem
  • podziemne zbiorniki do przechowywania ponad 5 mln litrów paliwa
  • osobna bocznica kolejowa zapewniająca bezpośredni dostęp do granicy

Zakończenie działalności edytuj

W roku 2020 teren lotniska przejęło Ministerstwo Obrony Narodowej; ma to być miejsce stacjonowania jednego z batalionów 18 Dywizji Zmechanizowanej[4], dywizjonu przeciwlotniczego, kompanii rozpoznawczej i saperów oraz batalionu transportowego. Modernizacja pierwszego budynku sztabowego ma się zakończyć jesienią 2021 r.[5]. Hangar, w którym dotychczas stacjonowały samoloty, ma być rozebrany. Usunięto stacjonujące w nim maszyny, m.in. jedyny w Polsce latający egzemplarz samolotu Lim-2 (MiG-15)[4]. W dawnej wieży kontroli lotów bialski oddział Stowarzyszenia Seniorów Lotnictwa Wojskowego RP zgromadził wiele pamiątek związanych z lotniczymi tradycjami w Białej Podlaskiej – mają zostać przekazane do nowo organizowanego muzeum[5].

10 stycznia 2020 lądowisko zostało usunięte z ewidencji Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego[1]. W lutym 2020 roku zawarto umowę pomiędzy miastem a Skarbem Państwa, na mocy której odwołano darowiznę z 2009 r., na mocy której właścicielem nieruchomości stało się wtedy miasto[6].

Przypisy edytuj

  1. a b Ewelina Burda: MON organizuje się na lotnisku w Białej Podlaskiej. Lądowisko już wyrejestrowane. DziennikWschodni.pl, 2020-01-15. [dostęp 2020-01-15]. (pol.).
  2. Prezydent wypowiedział umowę dzierżawy lotniska. biala24.pl, 2013-04-02. [dostęp 2013-05-11]. (pol.).
  3. a b Ewelina Burda: Lotnisko w Białej Podlaskiej. Z miejskiej spółki do miasta. DziennikWschodni.pl, 2015-09-08. [dostęp 2015-09-09]. (pol.).
  4. a b Ewelina Burda: Pożegnanie z "Limkiem". "Łezka się w oku kręci". DziennikWschodni.pl, 2019-12-28. [dostęp 2019-12-28]. (pol.).
  5. a b Ewelina Burda: Byli lotnicy opuścili lotnisko. Chcą stworzyć muzeum. DziennikWschodni.pl, 2020-01-11. [dostęp 2020-01-12]. (pol.).
  6. Ewelina Burda: Biała Podlaska: Teren lotniska już nie należy do miasta. DziennikWschodni.pl, 2020-02-20. [dostęp 2020-02-20]. (pol.).

Bibliografia edytuj