Easley Blackwood (kompozytor)

amerykański kompozytor i pianista

Easley Blackwood (ur. 21 kwietnia 1933 w Indianapolis[1][2][3], zm. 22 stycznia 2023[4]) – amerykański kompozytor i pianista.

Easley Blackwood
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1933
Indianapolis

Pochodzenie

amerykańskie

Data śmierci

22 stycznia 2023

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor, pianista

Życiorys edytuj

Jako dziecko uczył się gry na fortepianie[3]. Studiował w Tanglewood Music Center u Oliviera Messiaena (1949), na Uniwersytecie Yale u Paula Hindemitha i Bernharda Heidena (1950–1954) oraz w Konserwatorium Paryskim u Nadii Boulanger (1954–1957)[2][3]. Od 1958 do 1997 roku wykładał na Uniwersytecie Chicagowskim[3].

Występował z licznymi koncertami fortepianowymi jako solista i wspólnie ze skrzypaczką Esther Glazer[3]. W jego repertuarze dominowała muzyka współczesna, zwłaszcza drugiej szkoły wiedeńskiej, Charlesa Ivesa i Pierre’a Bouleza[2].

Twórczość edytuj

W swoich pracach stosował faktury polimetryczne i różnorodność przebiegów melodycznych. W latach 80. zainteresował się systemem równomiernie temperowanym dzielącym oktawę na więcej niż 12 części[2]. Skomponował wówczas 12 mikrotonowych etiud na dźwięki syntetyzowane elektronicznie (12 Microtonal Etudes, 1982), w których eksplorował jedną z 12 możliwości równomiernego podziału oktawy, w zakresie od 13 do 24 ćwierćtonów. W każdej z tych etiud wykorzystał charakterystyczne dla kontretnego strojenia cechy strukturalne, stosując równocześnie tradycyjne relacje diatoniczne i chromatyczne. W rezultacie uzyskał dźwięki o tradycyjnej wysokości, jednak brzmiące inaczej z racji ich niekonwencjonalnego stroju[5].

Skomponował m.in. sześć symfonii (1955, 1960, 1965, 1968, 1990, 1995), koncerty: klarnetowy (1963), na obój i smyczki (1966), skrzypcowy (1967), na flet i smyczki (1968), fortepianowy (1970), trzy kwartety smyczkowe (1957, 1959, 1998), sonatę skrzypcową (1953), Symfonię kameralną na 14 instrumentów (1955), Concertino na flet, obój i trio smyczkowe (1959), Fantasy na wiolonczelę i fortepian (1960), dwie sonaty skrzypcowe (1960, 1973), Pastorale and Variations na kwintet dęty (1961), sonatę na flet i klawesyn (1962), Fantasy na flet, klarnet i fortepian (1965), trio fortepianowe (1967), sonatę klarnetową (1994)[3].

Przypisy edytuj

  1. Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 333. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 83. ISBN 0-674-37299-9.
  3. a b c d e f Neil Butterworth: Dictionary of American Classical Composers. New York: Routledge, 2005, s. 46 i 47. ISBN 0-415-93848-1.
  4. In Memoriam: Easley Blackwood, Jr.. music.uchicago.edu, 2023-01-24. [dostęp 2023-01-25]. (ang.).
  5. Morgan 1991 ↓.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj