Ectodiniplemię ryb z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae) obejmujące afrykańskie gatunki pyszczaków z jeziora Tanganika, gdzie zasiedliły wszystkie strefy litoralu – nad skałami, piaskiem lub mułem. Tworzą jedno ze starszych ewolucyjnie plemion pielęgnic wschodnioafrykańskich.

Ectodini
Poll, 1986[1]
Ilustracja
Ectodus descampsii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

kostnoszkieletowe

Podgromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

wargaczowce

Rodzina

pielęgnicowate

Podrodzina

Pseudocrenilabrinae

(bez rangi) Haplotilapiini
Plemię

Ectodini

Wszystkie Ectodini są endemitami[1]. Badania cytochromu b sugerują, że ich przodek (lub przodkowie) pojawił się w jeziorze około 3,7 mln lat temu i dał początek istniejącym dzisiaj gatunkom, które w efekcie gwałtownej radiacji pojawiły się w bardzo krótkim czasie, niemal jednocześnie[2].

Xenotilapia papilio

Różnią się między sobą morfologicznie, behawioralnie i ekologicznie, w tym preferencjami pokarmowymi i metodami żerowania[2]. U większości pyszczaków opiekę nad potomstwem podejmuje samica, natomiast u Ectodini spotykane są również przypadki samców opiekujących się młodymi[3].

Monofiletyzm tej grupy został potwierdzony analizami morfologicznymi[1] i badaniami molekularnymi[2].

Współcześnie żyjące Ectodini są klasyfikowane w rodzajach:

Typem nomenklatorycznym jest Ectodus.

Przypisy edytuj

  1. a b c Max Poll. Classification des Cichlidae du lac Tanganyika : Tribus, genres et espèces. „Mémoires de la Classe des sciences – Académie royale de Belgique”. 45 (2), s. 1–163, 1986. 
  2. a b c C. Sturmbauer, A. Meyer. Mitochondrial phylogeny of the endemic mouthbrooding lineages of cichlid fishes from Lake Tanganyika in eastern Africa. „Molecular Biology and Evolution”. 10 (4), s. 751–768, 1993. (ang.). 
  3. Salzburger et al. Phylogeny of the Lake Tanganyika Cichlid Species Flock and Its Relationship to the Central and East African Haplochromine Cichlid Fish Faunas. „Systematic Biology”. 51 (1), s. 113–135, 2002. DOI: 10.1080/106351502753475907. (ang.).