Edgar Barreto

paragwajski piłkarz
(Przekierowano z Edgar Osvaldo Barreto)

Edgar Osvaldo Barreto Cáceres (ur. 15 lipca 1984 w Asunción) – piłkarz paragwajski grający na pozycji środkowego pomocnika w holenderskim klubie NEC Nijmegen.

Édgar Barreto
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Édgar Osvaldo Barreto Cáceres

Data i miejsce urodzenia

15 lipca 1984
Asunción

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

NEC Nijmegen

Numer w klubie

8

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2003 Cerro Porteño 26 (4)
2004–2007 NEC Nijmegen 95 (10)
2007–2009 Reggina 68 (5)
2009–2011 Atalanta BC 33 (2)
2011–2015 Palermo 122 (7)
2015–2020 Sampdoria 104 (3)
2020– NEC Nijmegen 46 (4)
W sumie: 494 (35)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2001  Paragwaj U-17 3 (0)
2003  Paragwaj U-20 12 (1)
2003–2004  Paragwaj U-23 9 (0)
2004–2011  Paragwaj 60 (3)
W sumie: 84 (4)
  1. Aktualne na: 15 marca 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
srebro Argentyna 2011
Igrzyska olimpijskie
srebro Ateny 2004 piłka nożna

Posiada również obywatelstwo włoskie, jest młodszym bratem piłkarza Diego Barreto.

Kariera klubowa edytuj

Barreto pochodzi ze stolicy kraju Asunción i tam też zaczynał piłkarską karierę w klubie Cerro Porteño. Do pierwszej drużyny trafił już w 2001, ale na debiut czekał cały rok i w Primera división paraguaya zadebiutował w 2002. Miał wówczas 18 lat, toteż sporadycznie pojawiał się na boisku, zagrał w 6 ligowych meczach, a ze swoim klubem zajął 6. miejsce w lidze. W roku 2003 miał już miejsce w podstawowym składzie Cerro Porteño i zdobył wówczas 4 gole dla swojego zespołu, z którym został wicemistrzem kraju.

Zimą 2004 Barreto zainteresowano się w Europie i za 800 tysięcy euro paragwajski pomocnik trafił do holenderskiego NEC Nijmegen. W Eredivisie zadebiutował 8 lutego w przegranym 2:0 wyjazdowym meczu z FC Groningen. Od sezonu 2004/2005 wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce i jest filarem linii pomocy NEC. Przez 4 lata spędzone w Nijmegen był jednym z nielicznych reprezentantów kraju. Z NEC nie osiągał dotąd sukcesów i zazwyczaj zajmował z nimi miejsce w środku tabeli.

Latem 2007 Barreto przeszedł do włoskiej Regginy Calcio. Przez dwa sezony był podstawowym zawodnikiem tej drużyny, po czym latem 2009 przeszedł do Atalanty BC, z którą spadł do drugiej ligi. 31 sierpnia 2011 zawodnik zmienił klub na US Palermo. W latach 2015-2020 grał w Sampdorii, a w 2020 wrócił do NEC.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
2002 Cerro Porteño Paragwaj   Primera división paraguaya 6 0
2003 Cerro Porteño Paragwaj   Primera división paraguaya 20 4
2003/04 NEC Nijmegen Holandia   Eredivisie 9 0
2004/05 NEC Nijmegen Holandia   Eredivisie 25 5
2005/06 NEC Nijmegen Holandia   Eredivisie 32 3
2006/07 NEC Nijmegen Holandia   Eredivisie 29 2
2007/08 Reggina Calcio Włochy   Serie A 36 3
2008/09 Reggina Calcio Włochy   Serie A 32 2
2009/10 Atalanta BC Włochy   Serie A 4 0
2010/11 Atalanta BC Włochy   Serie B 29 2
2011/12 US Palermo Włochy   Serie A 34 1
2012/13 US Palermo Włochy   Serie A 30 0
2013/14 US Palermo Włochy   Serie B 30 0
2014/15 US Palermo Włochy   Serie A 24 2
2015/16 UC Sampdoria Włochy   Serie A 30 0
2016/17 UC Sampdoria Włochy   Serie A 32 2
2017/18 UC Sampdoria Włochy   Serie A 28 1
2018/19 UC Sampdoria Włochy   Serie A 12 0
2019/20 UC Sampdoria Włochy   Serie A 2 0
2020/21 NEC Nijmegen Holandia   Eredivisie 28 3

Kariera reprezentacyjna edytuj

W 2003 Barreto był podstawowym zawodnikiem młodzieżowej reprezentacji Paragwaju U-20 na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, na których z Paragwajem doszedł do 1/8 finału.

W 2004 Barreto został powołany do kadry na Igrzyska Olimpijskie w Atenach. Był podstawowym zawodnikiem zespołu i grał tam we wszystkich meczach, także w finałowym, przegranym 0:1 z Argentyną. Miał więc duży udział w największym sukcesie Paragwaju w piłce nożnej, jakim był srebrny medal olimpijski.

W pierwszej reprezentacji Paragwaju Barreto zadebiutował 8 lipca 2004 w wygranym 1:0 meczu z Kostaryką. W 2006 roku został powołany przez Aníbala Ruiza na finały Mistrzostw Świata w Niemczech. Z Paragwajem nie wyszedł z grupy, a wystąpił w 2 meczach: 9 minut ze Szwecją (0:1) oraz wygranym 2:0 meczu z Trynidadem i Tobago. Wystąpił też na Mistrzostwach Świata 2010 w RPA. Od 2004 do 2011 rozegrał w kadrze narodowej 60 meczów i strzelił 3 gole.

Bibliografia edytuj