Edmund Piątkowski

polski lekkoatleta dyskobol, mistrz Europy

Edmund Piątkowski (ur. 31 stycznia 1936 we Florentynowie, zm. 28 marca 2016[1] w Warszawie) – polski lekkoatleta, dyskobol, mistrz Europy i rekordzista świata.

Edmund Piątkowski
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1936
Florentynów

Data i miejsce śmierci

28 marca 2016
Warszawa

Wzrost

182 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
złoto Sztokholm 1958 rzut dyskiem
Uniwersjada
złoto Sofia 1961 rzut dyskiem
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Marii i Eugeniusza Piątkowskich na cmentarzu Bródnowskim

W 1958 r. zdał egzaminy maturalne w I Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Łodzi[2].

Startował w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku, będąc wówczas jednym z czołowych zawodników świata w rzucie dyskiem. Trzykrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich: w Rzymie (1960) zajął 5. miejsce, a w Tokio (1964) i w Meksyku (1968) był siódmy.

Czterokrotnie startował w mistrzostwach Europy. Zdobył złoty medal w Sztokholmie 1958 z wynikiem 53,92 m. Był czwarty w Belgradzie 1962 i w Budapeszcie 1966 oraz dwunasty na zakończenie swej kariery w Atenach 1969.

Na zawodach w Końskich 2 maja 1959 r. ustanowił rekord Europy wynikiem 57,55 m[3].

54-krotny reprezentant kraju w meczach międzypaństwowych (1954–1969): 57 startów, 34 zwycięstwa indywidualne[4].

14 czerwca 1959 podczas Memoriału Kusocińskiego na Stadionie Dziesięciolecia ustanowił rekord świata wynikiem 59,91 m (wynik po ponad dwóch latach poprawił Amerykanin Jay Silvester[5]). Dwukrotnie bił także rekord Europy (57,89 w 1959 i 60,47 w 1961), a trzynaście razy rekord Polski (ostatni 61,12 w 1967).

Był trzynastokrotnym mistrzem Polski w rzucie dyskiem: 1955, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968 i 1969.

W 1956 zdobył złoto halowych mistrzostw kraju w tej konkurencji[4].

W 1959 i 1961 pierwszy w rankingu światowym w rzucie dyskiem[4].

Został wybrany najlepszym sportowcem Polski w Plebiscycie Przeglądu Sportowego 1959, a poza tym był piąty w 1958 i czwarty w 1961.

Reprezentował barwy ŁKS Łódź (1954-1956), Śląska Wrocław (1957-1958) i Legii Warszawa (1959-1969).

Rekordy życiowe:

Był mężem lekkoatletki olimpijki Marii Piątkowskiej, z którą miał dwóch synów. Został bohaterem reportażu Wielki rzut (1959) Ryszarda Kapuścińskiego, opublikowanego w tygodniku „Polityka” (nr 48).

Postanowieniem prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego z 14 grudnia 1999 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju sportu, za osiągnięcia w działalności na rzecz Polskiego Związku Lekkiej Atletyki[6].

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 12O-7-27)[7].

Przypisy edytuj

  1. Nie żyje Edmund Piątkowski
  2. Jan Kamiński (red.). Nasz Wiek. Gimnazjum i Liceum imienia Mikołaja Kopernika w Łodzi 1906-2006. Zarys historyczny. Wspomnienia. 2006, s. 496.
  3. "Sportowiec" 17 czerwca 1959 r. nr 25 (446), s. 2.
  4. a b c Henryk Kurzyński i Komisja Statystyczna PZLA: Polska lekkoatletyka 1945-1960. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, październik 2014, s. 342. ISBN 978-83-64544-06-4.
  5. Progression of Official World Record: Men, Discus, tilastopaja.org [dostęp 2016-03-30] (ang.).
  6. M.P. z 2000 r. nr 9, poz. 183.
  7. Pogrzeb E. Piątkowskiego 7 kwietnia. pzla.pl. [dostęp 2016-05-24]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj