Edward Chodzicki
Edward Józef Chodzicki (ur. 24 września 1897 w Tarnowie, zm. 21 kwietnia 1978 w Barwałdzie) – polski leśnik, społecznik, profesor zwyczajny leśnictwa.
| Data i miejsce urodzenia |
24 września 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 kwietnia 1978 |
| Profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: leśnictwo | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1931 |
| Habilitacja |
1933 |
| wykładowca | |
| uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1923–1967 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
W 1923 roku ukończył studia na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie. W latach 1923–1927 był asystentem na WL SGGW, następnie odbył staż naukowy w Eberswalde i Zurychu. Był pierwszym kierownikiem Arboretum w Rogowie[1]. W 1927 sporządził pierwszy plan zagospodarowania Kompleksu leśnego Huzary, wchodzącego w skład parków leśnych Zakładu Zdrojowego, a obecnie jest jednym z obiektów Leśnego Zakładu Doświadczalnego w Krynicy[2]. W 1931 obronił doktorat, a w 1933 uzyskał habilitację. Od 1937 jako profesor nadzwyczajny i kierownik Katedry Leśnictwa został zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim.
6 listopada 1939 aresztowany w ramach Sonderaktion Krakau, osadzony w więzieniu Montelupich, potem w obozie Sachsenhausen, w wyniku interwencji naukowców szwedzkich 8 lutego 1940 zwolniony z obozu[3], po powrocie do Krakowa pracował w Instytucie Leśnictwa[4].
Po wojnie wrócił na swoje stanowisko na Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1 lipca 1946 kierował Katedrą Ogólnej i Szczegółowej Hodowli Lasu. Był kierownikiem Katedry Szczegółowej Hodowli Lasu Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie. 1 lipca 1954 jego Katedrę rozwiązano. W 1964 ponownie kierował Katedrą Ogólnej Hodowli Lasu Wyższej Szkoły Rolniczej w Krakowie. W 1968 przeszedł na emeryturę[3].
Zasłużony dla nowoczesnej hodowli lasu. Prowadził pionierskie badania gleboznawcze i typologiczne, w wyniku których powstała regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski. Wprowadził po raz pierwszy do polskiej nauki system klasyfikacyjny siedliskowych typów lasu. Organizował i urządzał arboreta w Lesie Wolskim i Krakowie. W 1963 wydał publikacje „Regionalizacja przyrodniczo-leśna Polski w nowym ujęciu”. W 1946 współzałożył Polskie Naukowe Towarzystwo Leśne z siedzibą w Warszawie[5]. Był członkiem honorowym Komitetu Nauk Leśnych PAN, również Polskiego Towarzystwa Leśnego (1967)[6].
Zmarł w Barwałdzie, pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera IX-płn-23)[7].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (19 lipca 1958)[8][9]
- Odznaka „Zasłużony dla Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego” (1976)
- Złota Odznaka Honorowa PTL
Przypisy edytuj
- ↑ Historia Arboretum SGGW [dostęp 2024-04-05].
- ↑ Kompleks leśny Huzary w Krynicy Zdrój.
- ↑ a b Chodzicki Edward – Małopolska w II Wojnie Światowej [online], www.malopolskawiiwojnie.pl [dostęp 2024-04-05].
- ↑ Tadeusz Wroński, Kronika okupowanego Krakowa, wyd. Kraków 1974, s. 47, 401.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 74, s. 4 Rejestr Stowarzyszeń. Zarząd Miejski w Warszawie [dostęp 2024-04-05].
- ↑ Polskie Towarzystwo Leśne | Oddział Wielkopolski [online], www.wielkopolski.ptl.pl [dostęp 2024-04-05].
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 2024-04-05].
- ↑ Protokół 58 Zjazdu Delegatów Oddziałów Polskiego Towarzystwa Leśnego, Międzyzdroje, 4.IX.1958 r., Sylwan nr 5, 1959.
- ↑ Mała encyklopedia leśna, wyd. PWN 1980.