Edward Haupt

Edward Haupt (ur. 29 lipca[1] 1893 w Skarboszewie, zm. 15 listopada 1970 w Poznaniu) – polski rzeźbiarz.

Edward Haupt
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 23 lub 29 lipca 1893
Skarboszewo
Data i miejsce śmierci 15 listopada 1970
Poznań
Narodowość polska
Dziedzina sztuki rzeźba
Tympanon w kościele św. Marcina w Poznaniu (1953)
Figury przy wejściu do Parku Wilsona w Poznaniu

ŻyciorysEdytuj

W roku 1910 podjął studia w akademii berlińskiej, trzy lata pracował u Hugona Lederera. W 1913 zamieszkał w Poznaniu i związał się ze Stowarzyszeniem Artystów Wielkopolskich. 1914 – 1918 wcielony do armii niemieckiej, przebywał na froncie zachodnim. W grudniu 1918 wrócił do Poznania, wkrótce został powstańcem wielkopolskim. Po odzyskaniu niepodległości otworzył własną pracownię artystyczną. Lata okupacji hitlerowskiej spędził w Krakowie. W 1945 powrócił do Poznania.

Spoczywa na cmentarzu junikowskim (pole 9-K-5-5)[2].

 
Grób Edwarda Haupta na Cmentarzu Junikowskim

DziełaEdytuj

Twórczość przedwojennaEdytuj

  • Powstaniec wielkopolski, Powstaniec śląski (1921), Prawo ziemi (1920), Wojna (1923),
  • Pomnik Kasprowicza w Inowrocławiu i Ciechocinku, Jakuba Wujka w Wągrowcu, Madonna dla Biblioteki w Liège, tablica pamiątkowa Wilkońskiego w Inowrocławiu,
  • udział w wystawach: Wojenna – Poznań 1920, Salon Jesienny – 1923; w bydgoskim (1927) i leszczyńskim (1927) muzeum; poznańskiego Towarzystwa Numizmatycznego; medale i plakiety polskie w Pradze, polskie medalierstwo w Antwerpii, Brukseli - za medal z portretem króla Belgii Leopolda III, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Korony Belgijskiej,
  • współpraca z poznańskim kabaretem literackim - liczne pacynki i karykatury do szopek,
  • rzeźby kameralne, charakterystyczne dla realizmu polskiego lat międzywojennych: plakieta z wizerunkiem Stefana Batorego, królowej Jadwigi, Kobieta w płaszczu,
  • rzeźby zdobiące wejście do Parku Wilsona w Poznaniu, rzeźba marabuta z muru otaczającego Stare ZOO, Macierzyństwo w obrębie Dziecińca pod Słońcem.

Twórczość powojennaEdytuj

  • głównie realizacja zamówień poznańskiego Zarządu Miejskiego (m. in.: plakieta z portretem Ludwika Solskiego – 1945, tablice pamiątkowe ku czci Karola Marcinkowskiego - 1946, Marcina Kasprzaka; Robotnik – 1949; Puszkina, Fiedlera – 1950) oraz innych zleceń: plakieta z wizerunkiem Jana Długosza i tablica pamiątkowa (na dom w Sandomierzu), pomnik Staszica i tablica pamiątkowa dla szpitala w Pile – 1960, a także pomnik Staszica w Ciechocinku – 1961,
  • rekonstrukcja pomnika Moniuszki w Poznaniu autorstwa Marcina Rożka,
  • odnowienie Fontanny z delfinami w Poznaniu[3].

OdznaczeniaEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ według Kroniki Miasta Poznania 23 lipca
  2. ↑ Edward Haupt – miejsce pochówku na Junikowie w Poznaniu
  3. ↑ Zbigniew Zakrzewski, W zasięgu hejnału - Ulicami mojego Poznania, część II, wyd. Kwartet, Poznań 2006, s.225, ​ISBN 83-60069-25-5​

BibliografiaEdytuj

  1. Wielkopolski słownik biograficzny. Poznań: PWN, 1981. ISBN 83-01-02722-3.
  2. Nowak Tadeusz Henryk: Edward Haupt -rzeźbiarz, medalier. Z żałobnej karty (s. 98-110) (pol.). Kronika Miasta Poznania nr 3/1971. [dostęp 2012-07-04]., fot.
  3. Henryk Kondziela: Ochrona i konserwacja zabytków w Poznaniu (s. 236) (pol.). Kronika Miasta Poznania za 1951-1956. [dostęp 2012-07-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Haupt&oldid=59488899”