Wikipedia

Edward Pietrzyk

generał polski

Edward Pietrzyk (ur. 3 listopada 1949 roku w Rawie Mazowieckiej) – generał broni Wojska Polskiego, dowódca Wojsk Lądowych (2000-2006), ambasador nadzwyczajny i pełnomocny RP w Republice Iraku i Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, Komandor Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą.

Edward Pietrzyk
Ilustracja
generał broni generał broni
Data i miejsce urodzenia 3 listopada 1949
Rawa Mazowiecka, Polska
Przebieg służby
Stanowiska szef Zarządu Strategiczno-Operacyjnego Sztabu Generalnego, dowódca Wojsk Lądowych
Późniejsza praca ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku i następnie w KRLD
Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Medal „Milito Pro Christo” Odznaka Honorowa „Bene Merito” Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Legia Zasługi - Commander (USA)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

WykształcenieEdytuj

W okresie od 1967 do 1971 roku ukończył Wydział Elektromechaniczny Wojskowej Akademii Technicznej im. gen. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Jest również absolwentem Wojskowej Akademii Artylerii ZSRR (1977-1980, ze Złotym Medalem) oraz Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (1989-1990, z wyróżnieniem). W latach 1997-1998 odbył studia podyplomowe na Narodowym Uniwersytecie Obrony Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie.

Służba wojskowaEdytuj

Na pierwsze stanowisko – dowódcy plutonu – został skierowany do 2 Pomorskiej Brygady Artylerii w Choszcznie. W 1980 roku objął posadę starszego oficera w Oddziale Operacyjno-Rozpoznawczym Szefostwa Wojsk Rakietowych i Artylerii Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie, a następnie wyznaczono go starszym oficerem operacyjnym w Dowództwie 2 Pomorskiej Brygady Artylerii. W latach 1981-1985 był kolejno doradcą szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii MON oraz szefem Sztabu 23 Brygady Artylerii Armat w Zgorzelcu. W 1990 roku został zastępcą dowódcy Wojsk Rakietowych i Artylerii MON, a w 1991 roku rozpoczął służbę w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie. Początkowo zajmował stanowiska zastępcy szefa Zarządu Operacyjnego i szefa Zarządu Operacyjnego. Od 1992 do 1996 roku kierował Zarządem I Operacyjno-Strategicznym. W 1998 został pełnomocnikiem ministra obrony narodowej ds. utworzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego. W 1999 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie. W latach 2000-2006 był dowódcą Wojsk Lądowych. Brał udział w przygotowaniu narodowej doktryny obronnej i polskiej części programu Partnerstwo dla Pokoju, uczestniczył w pracach nad reorganizacją Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Służba dyplomatycznaEdytuj

16 marca 2007 roku sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych pozytywnie zaopiniowała kandydaturę gen. broni w st. spocz. Edwarda Pietrzyka, a miesiąc później prezydent Lech Kaczyński mianował go ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku[1]. 3 października 2007 roku ambasador Pietrzyk został poważnie ranny w wyniku zamachu terrorystycznego na ulicach Bagdadu. Pomocy polskiemu ambasadorowi udzielili ludzie z Blackwater, za co zostali odznaczeni medalami. Z Iraku przetransportowano go do Niemiec, skąd 5 października trafił do Polski. Do 9 listopada przebywał w Centrum Leczenia Ciężkich Oparzeń w Gryficach. Po wyjściu ze szpitala powrócił na placówkę dyplomatyczną, z której został odwołany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dniem 31 sierpnia 2008[2][3].

24 listopada 2009 roku mianowany ambasadorem w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej[4], gdzie 5 lat później na tym stanowisku zastąpił go Krzysztof Ciebień[5].

AwanseEdytuj

Odznaczenia i wyróżnieniaEdytuj

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ M.P. z 2007 r. nr 31, poz. 343
  2. ↑ PAP, SS, Ambasador Pietrzyk wróci do Iraku – Kraj, Wprost 24, 2007-11-22 [dostęp: 2007-12-12]
  3. ↑ M.P. z 2008 r. nr 70, poz. 630
  4. ↑ M.P. z 2009 r. nr 81, poz. 1013
  5. ↑ M.P. z 2014 r. nr 0000, poz. 862
  6. ↑ M.P. z 2001 r. nr 28, poz. 459
  7. ↑ M.P. z 2008 r. nr 16, poz. 168
  8. ↑ M.P. z 2000 r. nr 2, poz. 35
  9. ↑ Komenda Główna Straży Granicznej Czwarta rocznica ingresu Biskupa Polowego WP i SG gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusza Płoskiego
  10. ↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej. msz.gov.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 17 listopada 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].

BibliografiaEdytuj

  • Płk dr Mariusz Jędrzejko, mjr dr Mariusz Krogulski, ppłk mgr inż. Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002) – Von Borowiecky, Warszawa 2002, ​ISBN 83-87689-46-7​
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Pietrzyk&oldid=56366771”