Edward Pietrzyk

	Edward Pietrzyk
	Edward Pietrzyk
	generał broni
Data i miejsce urodzenia	3 listopada 1949 ; Rawa Mazowiecka, Polska
	Przebieg służby
Stanowiska	szef Zarządu Strategiczno-Operacyjnego Sztabu Generalnego, dowódca Wojsk Lądowych
Późniejsza praca	ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku i następnie w KRLD
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Edward Pietrzyk (ur. 3 listopada 1949 roku w Rawie Mazowieckiej) – generał broni Wojska Polskiego, dowódca Wojsk Lądowych (2000-2006), ambasador nadzwyczajny i pełnomocny RP w Republice Iraku i Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, Komandor Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą.

WykształcenieEdytuj

W okresie od 1967 do 1971 roku ukończył Wydział Elektromechaniczny Wojskowej Akademii Technicznej im. gen. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie. Jest również absolwentem Wojskowej Akademii Artylerii ZSRR (1977-1980, ze Złotym Medalem) oraz Akademii Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych ZSRR (1989-1990, z wyróżnieniem). W latach 1997-1998 odbył studia podyplomowe na Narodowym Uniwersytecie Obrony Stanów Zjednoczonych w Waszyngtonie.

Służba wojskowaEdytuj

Na pierwsze stanowisko – dowódcy plutonu – został skierowany do 2 Pomorskiej Brygady Artylerii w Choszcznie. W 1980 roku objął posadę starszego oficera w Oddziale Operacyjno-Rozpoznawczym Szefostwa Wojsk Rakietowych i Artylerii Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie, a następnie wyznaczono go starszym oficerem operacyjnym w Dowództwie 2 Pomorskiej Brygady Artylerii. W latach 1981-1985 był kolejno doradcą szefa Wojsk Rakietowych i Artylerii MON oraz szefem Sztabu 23 Brygady Artylerii Armat w Zgorzelcu. W 1990 roku został zastępcą dowódcy Wojsk Rakietowych i Artylerii MON, a w 1991 roku rozpoczął służbę w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego w Warszawie. Początkowo zajmował stanowiska zastępcy szefa Zarządu Operacyjnego i szefa Zarządu Operacyjnego. Od 1992 do 1996 roku kierował Zarządem I Operacyjno-Strategicznym. W 1998 został pełnomocnikiem ministra obrony narodowej ds. utworzenia Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego. W 1999 roku objął stanowisko zastępcy dowódcy Wielonarodowego Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie. W latach 2000-2006 był dowódcą Wojsk Lądowych. Brał udział w przygotowaniu narodowej doktryny obronnej i polskiej części programu Partnerstwo dla Pokoju, uczestniczył w pracach nad reorganizacją Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.

Służba dyplomatycznaEdytuj

16 marca 2007 roku sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych pozytywnie zaopiniowała kandydaturę gen. broni w st. spocz. Edwarda Pietrzyka, a miesiąc później prezydent Lech Kaczyński mianował go ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Iraku^[1]. 3 października 2007 roku ambasador Pietrzyk został poważnie ranny w wyniku zamachu terrorystycznego na ulicach Bagdadu. Pomocy polskiemu ambasadorowi udzielili ludzie z Blackwater, za co zostali odznaczeni medalami. Z Iraku przetransportowano go do Niemiec, skąd 5 października trafił do Polski. Do 9 listopada przebywał w Centrum Leczenia Ciężkich Oparzeń w Gryficach. Po wyjściu ze szpitala powrócił na placówkę dyplomatyczną, z której został odwołany przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dniem 31 sierpnia 2008^[2]^[3].

24 listopada 2009 roku mianowany ambasadorem w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej^[4], gdzie 5 lat później na tym stanowisku zastąpił go Krzysztof Ciebień^[5].

AwanseEdytuj

Odznaczenia i wyróżnieniaEdytuj

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007)^[7]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999)^[8]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Złoty Krzyż Zasługi
Złoty Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Srebrny Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Brązowy Medal "Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny"
Złoty Medal "Za Zasługi dla Obronności Kraju"
Srebrny Medal "Za zasługi dla obronności kraju"
Brązowy Medal "Za zasługi dla obronności kraju"
Medal "Milito pro Christo"^[9]
Odznaka Honorowa "Bene Merito" – 2010^[10]
Wielki Krzyż Zasługi z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec
Commander Legii Zasługi (USA)
Laureat Buzdyganów
Wpis do Księgi Honorowej Ministra Obrony Narodowej

PrzypisyEdytuj

↑ M.P. z 2007 r. nr 31, poz. 343
↑ PAP, SS, Ambasador Pietrzyk wróci do Iraku – Kraj, Wprost 24, 2007-11-22 [dostęp: 2007-12-12]
↑ M.P. z 2008 r. nr 70, poz. 630
↑ M.P. z 2009 r. nr 81, poz. 1013
↑ M.P. z 2014 r. nr 0000, poz. 862
↑ M.P. z 2001 r. nr 28, poz. 459
↑ M.P. z 2008 r. nr 16, poz. 168
↑ M.P. z 2000 r. nr 2, poz. 35
↑ Komenda Główna Straży Granicznej Czwarta rocznica ingresu Biskupa Polowego WP i SG gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusza Płoskiego
↑ Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej. msz.gov.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 17 listopada 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].

BibliografiaEdytuj

Płk dr Mariusz Jędrzejko, mjr dr Mariusz Krogulski, ppłk mgr inż. Marek Paszkowski, Generałowie i admirałowie III Rzeczypospolitej (1989-2002) – Von Borowiecky, Warszawa 2002, ISBN 83-87689-46-7

[1] M.P. z 2007 r. nr 31, poz. 343

[2] PAP, SS, Ambasador Pietrzyk wróci do Iraku – Kraj, Wprost 24, 2007-11-22 [dostęp: 2007-12-12]

[3] M.P. z 2008 r. nr 70, poz. 630

[4] M.P. z 2009 r. nr 81, poz. 1013

[5] M.P. z 2014 r. nr 0000, poz. 862

[6] M.P. z 2001 r. nr 28, poz. 459

[7] M.P. z 2008 r. nr 16, poz. 168

[8] M.P. z 2000 r. nr 2, poz. 35

[9] Komenda Główna Straży Granicznej Czwarta rocznica ingresu Biskupa Polowego WP i SG gen. dyw. prof. dr hab. Tadeusza Płoskiego

[10] Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej. msz.gov.pl, 17 listopada 2010. [dostęp 17 listopada 2010]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-05)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]