Edward Szwarcsztajn

polski technolog papiernictwa

Edward Szwarcsztajn (ur. 5 sierpnia 1909 w Warszawie, zm. w 1994) – polski technolog papiernictwa, profesor Politechniki Łódzkiej.

Edward Szwarcsztajn
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1909
Warszawa

Data śmierci

1988

Profesor
Specjalność: papiernictwo
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Prorektor
Uczelnia

Politechnika Łódzka

Okres spraw.

1965–1968

Dyrektor
Instytut

Papiernictwa i Maszyn Papierniczych PŁ

Okres spraw.

1970–1979

Następca

Czesław Pustelnik

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy Złoty Krzyż Zasługi Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

W 1933 roku ukończył studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, uzyskując dyplom inżyniera chemii. Po studiach wyjechał do Austrii w celu zapoznania się z nowoczesnym papiernictwem. W okresie wojny podjął pracę w fabryce papieru w Nowej Wilejce. W 1941 roku został aresztowany, a następnie zesłany wraz z rodziną na Syberię. Repatriowany do Polski w 1946 roku. W 1952 roku przeszedł do pracy z administracji przemysłu do Politechniki Łódzkiej, gdzie na Wydziale Chemicznym zorganizował Katedrę Technologii Celulozy i Papieru. Został jej kierownikiem, a od 1970 roku dyrektorem Instytutu Papiernictwa i Maszyn Papierniczych, którą to funkcję pełnił do przejścia na emeryturę w 1979 roku. Dzięki jego inicjatywie i staraniom został zbudowany Pawilon Papiernictwa w Politechnice Łódzkiej. W latach 1962–1966 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Chemicznego PŁ oraz w latach 1965–1968 prorektora Politechniki Łódzkiej do spraw współpracy z przemysłem.

Twórca szkoły papiernictwa, stworzył w Politechnice Łódzkiej jedyny w Polsce ośrodek akademicki w tej dziedzinie. Jego najważniejsze zainteresowania naukowe to chemizacja procesów papierniczych, mechanizm mielenia mas celulozowych, związki między strukturą papieru a jego właściwościami optycznymi i hydrofilowymi, wykorzystanie w papiernictwie odpadowych surowców włóknistych. Był autorem podstawowych dzieł z dziedziny technologii papiernictwa – opublikował ponad 100 prac, w tym 5 monografii.

Był członkiem Komitetu Technologii PAN, Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, stowarzyszeń papierniczych w USA, Francji, Wielkiej Brytanii na Węgrzech, a także komitetów redakcyjnych kilku międzynarodowych czasopism. Od 1948 roku należał do PZPR[1]. Otrzymał odznaczenia państwowe, w tym: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy II klasy, Złoty Krzyż Zasługi i odznakę Zasłużony Nauczyciel PRL[1]. Laureat Nagrody Naukowej m. Łodzi (1977).

Przypisy edytuj

  1. a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 967. ISBN 83-223-2073-6.

Bibliografia edytuj

  • Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 258.

Linki zewnętrzne edytuj