Eirik Kvalfoss
Eirik Kvalfoss (ur. 25 grudnia 1959 w Voss) – norweski biathlonista, trzykrotny medalista olimpijski, wielokrotny medalista mistrzostw świata oraz zdobywca Pucharu Świata.
Data i miejsce urodzenia |
25 grudnia 1959 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Voss Skiskyttarlag | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
179 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
22.01 1981, Anterselva (1. miejsce - b.indywidualny) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Kariera
edytujW 1979 roku zajął czwarte miejsce w sprincie podczas mistrzostw świata juniorów. Debiut Norwega w Pucharze Świata miał miejsce 22 stycznia 1981 roku w Anterselvie. Wygrał tam rywalizację w biegu indywidualnym, wyprzedzając na podium Toivo Mäkikyrö z Finlandii oraz Anatolija Alabjewa z ZSRR. W kolejnych startach jeszcze 36 razy stawał na podium, odnosząc przy tym czternaście zwycięstw. Oprócz zwycięstwa z Anterselvy jeszcze trzy razy triumfował w biegu indywidualnym: 17 marca 1988 roku w Jyväskylä, 7 lutego 1989 roku w Feistritz i 15 marca 1990 roku w Kontiolahti, a dziesięciokrotnie był najlepszy w sprincie: 4 kwietnia 1981 roku w Hedenäset, 13 lutego 1982 roku w Mińsku, 28 stycznia 1983 roku w Ruhpolding, 26 lutego 1983 roku w Anterselvie, 14 stycznia 1984 roku w Pontresinie, 14 lutego 1984 roku w Sarajewie, 8 marca 1984 roku w Oslo, 15 marca 1988 roku w Keuruu, 4 marca 1989 roku w Hämeenlinna i 16 marca 1991 roku w Canmore. Zwycięstwo w Canmore był jednocześnie jego ostatnim podium w zawodach tego cyklu. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1988/1989, kiedy zwyciężył w klasyfikacji generalnej. Rywalizację w sezonach 1982/1983, 1987/1988 i 1989/1990 kończył na drugiej pozycji, ulegając kolejno Peterowi Angererowi, Fritzowi Fischerowi (obaj z RFN) oraz Siergiejowi Czepikowowi z ZSRR. Ponadto w sezonie 1983/1984 był trzeci. W sezonie 1988/1989 wygrał też klasyfikację sprintu i był trzeci w klasyfikacji biegu indywidualnego, natomiast w sezonie 1989/1990 był drugi w biegu indywidualnym i trzeci w sprincie.
W 1981 roku wystąpił na mistrzostwach świata w Lahti, zajmując 17. miejsce w biegu indywidualnym, ósme w sprincie i czwarte w sztafecie. Największe sukcesy osiągnął podczas mistrzostw świata w Mińsku rok później, gdzie zdobył trzy medale, jeden złoty i dwa srebrne. Najpierw zajął drugie miejsce w biegu indywidualnym, rozdzielając na podium Franka Ullricha z NRD i swego rodaka, Terje Krokstada. Trzy dni później zwyciężył w sprincie, wyprzedzając Ullricha i Władimira Alikina z ZSRR, zostając jednocześnie pierwszym Norwegiem, który zdobył ten tytuł. Następnie razem z Kjellem Søbakiem, Rolfem Storsveenem i Oddem Lirhusem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Anterselvie obronił tytuł mistrzowski w sprincie, zajmując ponadto trzecie miejsce w sztafecie. Z mistrzostw świata w Ruhpolding w 1985 roku wrócił z jednym medalem. W sprincie był tam drugi, plasując się za Frankiem-Peterem Roetschem z NRD, a przed Włochem Johannem Passlerem. Ostatni złoty medal zdobył na mistrzostwach świata w Feistritz w 1989 roku, gdzie okazał się najlepszy w biegu indywidualnym. Był dopiero drugim norweskim biathlonistą, który został mistrzem świata w tej konkurencji (pierwszym był Olav Jordet na MŚ 1965). W swej koronnej konkurencji, sprincie, był tym razem drugi, przegrywając z Frankiem Luckiem z NRD. Na tej samej imprezie zdobył też kolejny brązowy medal w sztafecie, razem z Geirem Einangiem, Gisle Fenne i Sylfestem Glimsdalem. Srebro w sprincie zdobył również na mistrzostwach świata w Mińsku/Oslo/Kontiolahti w 1990 roku, gdzie lepszy był tylko reprezentant NRD - Mark Kirchner. Trzy medale, ostatnie w karierze, zdobył także podczas mistrzostw świata w Lahti w 1991 roku, gdzie we wszystkich konkurencjach zajmował trzecie miejsce. Blisko kolejnych medali był jeszcze na rozgrywanych w 1993 roku w mistrzostwach świata w Borowcu, gdzie był czwarty w sprincie i biegu indywidualnym. W walce o podium lepsi okazali się dwaj Rosjanie, kolejno Siergiej Tarasow i Siergiej Czepikow.
Poza tym Kvalfoss wywalczył trzy medale na igrzyskach olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku. W pierwszej konkurencji, biegu indywidualnym, zajął trzecie miejsce, plasując się za Peterem Angererem z RFN i Frankiem-Peterem Roetschem z NRD. Trzy dni później został pierwszym norweskim mistrzem olimpijskim w sprincie, pokonując Angerera i kolejnego reprezentanta NRD - Matthiasa Jacoba. Na zakończenie igrzysk reprezentacja Norwegii w składzie: Odd Lirhus, Eirik Kvalfoss, Rolf Storsveen i Kjell Søbak wywalczyła drugie miejsce w sztafecie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Calgary nie obronił tytułu mistrza olimpijskiego, nie stanął też na podium w żadnej z konkurencji. Zajął tam szóste miejsce w biegu indywidualnym, dwudzieste w sprincie oraz szóste w sztafecie. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie w startach indywidualnych plasował się poza czołową czterdziestką, a wraz z kolegami z reprezentacji zajął piątą pozycję w sztafecie. Po tym jak nie wywalczył miejsca w ekipie Norwegii na Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994 postanowił zakończyć karierę.
Po zakończeniu kariery zamieszkał w Oslo, gdzie pracował jako manager.
Osiągnięcia
edytujRok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1984 | Sarajewo | 3. | 1. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
1988 | Calgary | 6. | 20. | nd. | nd. | 6. | nd. | – |
1992 | Albertville | 57. | 47. | nd. | nd. | 5. | nd. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1981 | Lahti | 17. | 8. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
1982 | Mińsk | 2. | 1. | nd. | nd. | 2. | nd. | – |
1983 | Anterselva | 14. | 1. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
1985 | Ruhpolding | 26. | 2. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
1986 | Oslo | 25. | 12. | nd. | nd. | 5. | nd. | – |
1987 | Lake Placid | 17. | 41. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
1989 | Feistritz | 1. | 2. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
1990 | Oslo/Mińsk | 10. | 2. | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
1991 | Lahti | 3. | 3. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
1993 | Borowec | 4. | 4. | nd. | nd. | 9. | nd. | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
edytujSezon | Miejsce |
---|---|
1980/1981 | 4. |
1981/1982 | 8. |
1982/1983 | 2. |
1983/1984 | 3. |
1984/1985 | 7. |
1985/1986 | 4. |
1986/1987 | 4. |
1987/1988 | 2. |
1988/1989 | 1. |
1989/1990 | 2. |
1990/1991 | 11. |
1991/1992 | 20. |
1992/1993 | 32. |
1993/1994 | - |
Miejsca na podium chronologicznie
edytujLp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 22 stycznia | 1981 | Anterselva | Bieg indywidualny na 20 km | 1. | ? | 1:13:10,9 | – | – |
2. | 31 stycznia | 1981 | Ruhpolding | Sprint na 10 km | 3. | ? | 34:29,8 | +29,8 | Frank Ullrich |
3. | 4 kwietnia | 1981 | Hedenäset | Sprint na 10 km | 1. | 1 | 33:10,0 | – | – |
4. | 10 lutego | 1982 | Mińsk | Bieg indywidualny na 20 km | 2. | 0+0+1+1 | 1:07:17,0 | +33,3 | Frank Ullrich |
5. | 13 lutego | 1982 | Mińsk | Sprint na 10 km | 1. | 1+1 | 33:03,2 | – | – |
6. | 28 stycznia | 1983 | Ruhpolding | Sprint na 10 km | 1. | 0+1 | 35:16,8 | – | – |
7. | 26 lutego | 1983 | Anterselva | Sprint na 10 km | 1. | 0+2 | 31:12,3 | – | – |
8. | 4 marca | 1983 | Lahti | Sprint na 10 km | 2. | 0+0 | 32:46,9 | +30,4 | Algimantas Šalna |
9. | 7 stycznia | 1984 | Falun | Sprint na 10 km | 3. | 0+2 | 29:59,6 | +10,3 | Algimantas Šalna |
10. | 14 stycznia | 1984 | Pontresina | Sprint na 10 km | 1. | 0+1 | 29:29,4 | – | – |
11. | 11 lutego | 1984 | Sarajewo | Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 2+1+1+1 | 1:11:52,7 | +2:09,7 | Peter Angerer |
12. | 14 lutego | 1984 | Sarajewo | Sprint na 10 km | 1. | 1+1 | 30:53,8 | – | – |
13. | 8 marca | 1984 | Oslo | Sprint na 10 km | 1. | 1+0 | 32:00,0 | – | – |
14. | 16 lutego | 1985 | Ruhpolding | Sprint na 10 km | 2. | 1+0 | 30:25,2 | +50,9 | Frank-Peter Roetsch |
15. | 15 marca | 1986 | Boden | Sprint na 10 km | 3. | 1+0 | 30:52,2 | +30,3 | Matthias Jacob |
16. | 24 stycznia | 1987 | Ruhpolding | Sprint na 10 km | 3. | 1+1 | 28:28,1 | +38,6 | Fritz Fischer |
17. | 21 stycznia | 1988 | Anterselva | Sprint na 10 km | 2. | 1+1 | 29:21,6 | +19,1 | Frank-Peter Roetsch |
18. | 15 marca | 1988 | Keuruu | Sprint na 10 km | 1. | 1 | 24:54,7 | – | – |
19. | 17 marca | 1988 | Jyväskylä | Bieg indywidualny na 20 km | 1. | 1+0+0+0 | 58:02,4 | – | – |
20. | 19 marca | 1988 | Jyväskylä | Sprint na 10 km | 2. | 1+1 | 27:28,8 | +23,9 | Franz Schuler |
21. | 17 grudnia | 1988 | Les Saisies | Sprint na 10 km | 2. | 1+1 | 30:06,5 | +7,3 | Frank Luck |
22. | 19 stycznia | 1989 | Borowec | Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 0+1+0+1 | 54:42,5 | +1:38,0 | Jan Matouš |
23. | 28 stycznia | 1989 | Ruhpolding | Sprint na 10 km | 2. | 0+0 | 26:44,8 | +13,2 | Frank-Peter Roetsch |
24. | 7 lutego | 1989 | Feistritz | Bieg indywidualny na 20 km | 1. | 0+0+0+1 | 58:13,0 | – | – |
25. | 11 lutego | 1989 | Feistritz | Sprint na 10 km | 2. | 1+0 | 28:08,7 | +5,4 | Frank Luck |
26. | 2 marca | 1989 | Hämeenlinna | Bieg indywidualny na 20 km | 2. | 0+0+0+1 | 1:06:02,0 | +20,1 | Aleksandr Popow |
27. | 4 marca | 1989 | Hämeenlinna | Sprint na 10 km | 1. | 0+1 | 33:22,7 | – | – |
28. | 16 grudnia | 1989 | Obertilliach | Sprint na 10 km | 3. | 1+1 | 25:32,8 | +4,0 | Birk Anders |
29. | 19 stycznia | 1990 | Anterselva | Sprint na 10 km | 3. | 1+1 | 28:50,6 | +13,1 | Jurij Kaszkarow |
30. | 20 stycznia | 1990 | Anterselva | Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 1+0+1+1 | 59:26,5 | +27,0 | Anders Mannelqvist |
31. | 1 lutego | 1990 | Walchsee | Bieg indywidualny na 20 km | 2. | 1 | 53:26,9 | +1:20,6 | Birk Anders |
32. | 10 marca | 1990 | Oslo | Sprint na 10 km | 2. | 1+1 | 25:48,9 | +10,9 | Mark Kirchner |
33. | 15 marca | 1990 | Kontiolahti | Bieg indywidualny na 20 km | 1. | 0+1+0+0 | 59:24,2 | – | – |
34. | 17 stycznia | 1991 | Ruhpolding | Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 0+1+0+0 | 53:12,7 | +50,1 | Pieralberto Carrara |
35. | 19 lutego | 1991 | Lahti | Sprint na 10 km | 3. | 2+0 | 30:48,1 | +39,8 | Mark Kirchner |
36. | 24 lutego | 1991 | Lahti | Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 0+1+1+0 | 1:03:05,7 | +32,6 | Mark Kirchner |
37. | 16 marca | 1991 | Canmore | Sprint na 10 km | 1. | 0+1 | 26:16,1 | – | – |
Bibliografia
edytuj- Eirik Kvalfoss. skisport365.com. [dostęp 2019-08-18]. (ang.).
- Eirik Kvalfoss Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-22)]. (ang.).