Ekopark Wschodni

Ekopark Wschodni - użytek ekologiczny zlokalizowany w Kołobrzegu (Polska)

Ekopark Wschodniużytek ekologiczny zlokalizowany w Kołobrzegu, w granicach Trzebiatowsko-Kołobrzeskiego Pasa Nadmorskiego.

Ekopark Wschodni
Ilustracja
Teren zalewowy ekoparku w 2007 roku
użytek ekologiczny
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Położenie

Kołobrzeg

Mezoregion

Wybrzeże Słowińskie

Data utworzenia

1996

Akt prawny

Uchwała Nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r.[1]

Powierzchnia

385,86 ha

Położenie na mapie Kołobrzegu
Mapa konturowa Kołobrzegu, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Ekopark Wschodni”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ekopark Wschodni”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Ekopark Wschodni”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Ekopark Wschodni”
Ziemia54°11′33″N 15°38′20″E/54,192500 15,638889

Charakterystyka edytuj

Powołany został przez miasto Kołobrzeg w 1996 roku[2]. Zajmuje powierzchnię 385,86 ha[1] (m.in. Bagicz, Podczele). Obiekt cenny ze względu na walory krajobrazowe, geomorfologiczne, faunistyczne i florystyczne. Zasadniczym elementem użytku była niecka słonawych torfowisk „Solne Bagno”. Obszar znajduje się w wykazie ostoi ptaków europejskiej sieci obszarów chronionych.

24 marca 2010 roku w Ekoparku nastąpiła katastrofa ekologiczna. Olbrzymi napór wody zgromadzonej w Ekoparku po wiosennych roztopach spowodował przerwanie wału z wydm na wysokości kładki rowerowej. Woda stworzyła wyrwę o szerokości około 55-60 metrów oraz zniszczyła drewniany most, który był częścią ścieżki rowerowej[3].

Granice edytuj

Granice Ekoparku Wschodniego stanowią:

  • od wschodu: granica gminy miejskiej Kołobrzeg oraz zachodnia granica osiedla mieszkaniowego Podczele,
  • od południa: szosa i tor kolejowy Kołobrzeg – Koszalin, z wyłączeniem zespołu sanatoryjno-wczasowego w Podczelu, gruntów ornych między szosą Kołobrzeg – Koszalin a torem kolejowym Kołobrzeg – Koszalin i wschodnią granicą złoża borowiny,
  • od zachodu: granica torfowiska Solne Bagno, złoża borowiny leczniczej,
  • od północy: plaża Morza Bałtyckiego.

Przyroda edytuj

Odnotowano tu występowanie wielu gatunków ptaków. Występują m.in. perkoz rdzawoszyi (5-6 par w 2005[4]), bąk, kormoran, brodziec czy czapla. W latach 1985, 1990 i 1994 gniazdowały tu pojedyncze pary błotniaka zbożowego[5]. Do spotykanych tu gatunków flory należą: grążel żółty, grzybienie białe, rosiczka okrągłolistna i aster solny[6]. W ekoparku swoje gniazda budują występujące licznie na kołobrzeskiej plaży łabędzie nieme. Żyją tu tysiące żab[6]. W 2015 odkryto tu stanowisko chrząszcza Laccobius minutus[7].

Przypisy edytuj

  1. a b Użytek ekologiczny Ekopark Wschodni. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-20].
  2. Uchwała nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r. (ze zmianami zawartymi w Uchwale Nr LDC/564/98 z dnia 8 czerwca 1998 r.)
  3. Zagłada Ekoparku. [dostęp 2018-04-07]. (pol.).
  4. Łukasz Ławicki, Zbigniew Kajzer, Michał Jasiński, Gniazdowanie perkoza rdzawoszyjego Podiceps grisegena i zausznika P. nigricollis na Pomorzu Zachodnim [online].
  5. Łukasz Ławicki i inni, Występowanie błotniaka zbożowego Circus cyaneus na Pomorzu Zachodnim w latach 1990–2007 [online].
  6. a b Robert Śmigielski, Kołobrzeg miasto – uzdrowisko ; przewodnik, Kołobrzeg: Offset, 2002, ISBN 83-913863-4-1, OCLC 935961112.
  7. Czesław Greń, Marek Przewoźny, Marek Miłkowski, Nowe stanowiska gatunków z rodzaju Laccobius Erichson, 1837 (Coleoptera: Hydrophilidae) w Polsce, s. 6 [online].

Linki zewnętrzne edytuj