Ekopark Wschodni
Ekopark Wschodni – użytek ekologiczny zlokalizowany w Kołobrzegu, w granicach Trzebiatowsko-Kołobrzeskiego Pasa Nadmorskiego.
| ||
 Teren zalewowy ekoparku w 2007 roku | ||
| użytek ekologiczny | ||
| Państwo |  Polska
| |
|---|---|---|
| Województwo |  zachodniopomorskie
| |
| Położenie | Kołobrzeg | |
| Mezoregion | Wybrzeże Słowińskie | |
| Data utworzenia | 1996 | |
| Akt prawny | Uchwała Nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r.[1] | |
| Powierzchnia | 385,86 ha | |
Położenie na mapie Kołobrzegu  | ||
Położenie na mapie Polski  | ||
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | ||
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego  | ||
 54°11′33″N 15°38′20″E/54,192500 15,638889
| ||
CharakterystykaEdytuj
Powołany został przez miasto Kołobrzeg w 1996 roku[2]. Zajmuje powierzchnię 385,86 ha[1] (m.in. Bagicz, Podczele). Obiekt cenny ze względu na walory krajobrazowe, geomorfologiczne, faunistyczne i florystyczne. Zasadniczym elementem użytku była niecka słonawych torfowisk „Solne Bagno”. Obszar znajduje się w wykazie ostoi ptaków europejskiej sieci obszarów chronionych.
24 marca 2010 roku w Ekoparku nastąpiła katastrofa ekologiczna. Olbrzymi napór wody zgromadzonej w Ekoparku po wiosennych roztopach spowodował przerwanie wału z wydm na wysokości kładki rowerowej. Woda stworzyła wyrwę o szerokości około 55-60 metrów oraz zniszczyła drewniany most, który był częścią ścieżki rowerowej[3].
GraniceEdytuj
Granice Ekoparku Wschodniego stanowią:
- od wschodu: granica gminy miejskiej Kołobrzeg oraz zachodnia granica osiedla mieszkaniowego Podczele,
- od południa: szosa i tor kolejowy Kołobrzeg – Koszalin, z wyłączeniem zespołu sanatoryjno-wczasowego w Podczelu, gruntów ornych między szosą Kołobrzeg – Koszalin a torem kolejowym Kołobrzeg – Koszalin i wschodnią granicą złoża borowiny,
- od zachodu: granica torfowiska Solne Bagno, złoża borowiny leczniczej,
- od północy: plaża Morza Bałtyckiego.
PrzyrodaEdytuj
Odnotowano tu występowanie wielu gatunków ptaków. Występują m.in. perkoz rdzawoszyi (5-6 par w 2005[4]), bąk, kormoran, brodziec czy czapla. W latach 1985, 1990 i 1994 gniazdowały tu pojedyncze pary błotniaka zbożowego[5]. Do spotykanych tu gatunków flory należą: grążel żółty, grzybienie białe, rosiczka okrągłolistna i aster solny[6]. W ekoparku swoje gniazda budują występujące licznie na kołobrzeskiej plaży łabędzie nieme. Żyją tu tysiące żab[6]. W 2015 odkryto tu stanowisko chrząszcza Laccobius minutus[7].
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Użytek ekologiczny Ekopark Wschodni. W: Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-20].
- ↑ Uchwała nr XXIX/278/96 Rady Miejskiej w Kołobrzegu z dnia 25 marca 1996 r. (ze zmianami zawartymi w Uchwale Nr LDC/564/98 z dnia 8 czerwca 1998 r.)
- ↑ Zagłada Ekoparku (pol.). [dostęp 2018-04-07].
- ↑ Łukasz Ławicki, Zbigniew Kajzer, Michał Jasiński, Gniazdowanie perkoza rdzawoszyjego Podiceps grisegena i zausznika P. nigricollis na Pomorzu Zachodnim.
- ↑ Łukasz Ławicki i inni, Występowanie błotniaka zbożowego Circus cyaneus na Pomorzu Zachodnim w latach 1990–2007.
- ↑ a b Robert Śmigielski, Kołobrzeg miasto – uzdrowisko ; przewodnik, Kołobrzeg: Offset, 2002, ISBN 83-913863-4-1, OCLC 935961112.
- ↑ Czesław Greń, Marek Przewoźny, Marek Miłkowski, Nowe stanowiska gatunków z rodzaju Laccobius Erichson, 1837 (Coleoptera: Hydrophilidae) w Polsce, s. 6.
Linki zewnętrzneEdytuj
- Ekopark Wschodnina portalu polska-org.pl