Wikipedia

Ekstraliga polska w rugby union

Ekstraliga polska w rugby union (dawniej I Liga, Seria A) – najwyższy poziom męskich rozgrywek ligowych rugby union drużyn piętnastoosobowych w Polsce. Zmagania toczą się cyklicznie (co sezon, od jesieni do wiosny) systemem kołowym jako mistrzostwa kraju i przeznaczone są dla najlepszych polskich klubów rugby. Organizowane są przez Polski Związek Rugby. Zwycięzca finału Ekstraligi zostaje jednocześnie mistrzem Polski, zaś najsłabsza drużyna walczy o utrzymanie ze zwycięzcą I ligi (dawniej II ligi).

Ekstraliga
Rugby football current event.svg 2021/2022
Państwo

 Polska

Dyscyplina

rugby union

Organizator rozgrywek

Polski Związek Rugby

Data założenia

1957

Poprzednia nazwa

I Liga, Seria A

Prezes

Dariusz Olszewski

Partner TV

TVP Sport

Rozgrywki
Liczba drużyn

10

Zwycięzca

mistrz Polski

Niższy poziom ligowy

I liga

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

AZS Warszawa (1957)

Obecny zwycięzca

Orkan Sochaczew (2022)

Najwięcej zwycięstw

AZS-AWF Warszawa (16)

Strona internetowa
Finałowy mecz Ekstraligi w 2010

Historia rozgrywekEdytuj

Pierwsze próby organizacji rozgrywek ligowych w rugby w Polsce pojawiły się w okresie międzywojennym, w 1925. Na przeszkodzie stanęły jednak niepowodzenie w organizacji Polskiego Związku Rugby oraz przewrót majowy, w wyniku którego część drużyn, tworzonych głównie przy jednostkach wojskowych, przestała działać. Do projektu powrócono w 1927, jednak start rozgrywek kilkakrotnie przekładano. Dopiero w maju 1929 zdołano przeprowadzić zawody o tytuł mistrza Polski w formie turnieju rozegranego pomiędzy trzema drużynami z Warszawy, których zwycięzcą została drużyna Oficerskiej Szkoły Sanitarnej. Kolejne próby zorganizowania rozgrywek o mistrzostwo Polski jednak się nie powiodły z uwagi na brak drużyn (ostatnia została rozwiązana w 1931)[1].

Po oficjalnej reaktywacji rugby w Polsce w 1955 powrócono do idei rozgrywania mistrzostw Polski. W 1956 rozegrano ogólnokrajowy Puchar Sportowca, w którego finale zwyciężyła drużyna AZS AWF Warszawa, który jednocześnie stanowił eliminacje do I ligi. Oficjalne rozgrywki ligowe zostały zainaugurowane w 1957. Powstała I liga licząca 8 zespołów oraz liga okręgowa licząca 13 drużyn grających w trzech grupach. Rozgrywki odbywały się od wiosny do jesieni. Pierwszym mistrzem została drużyna AZS AWF Warszawa. Organizatorem rozgrywek była początkowo Sekcja Rugby Głównego Komitetu Kultury Fizycznej, a od września 1957 powstały wówczas Polski Związek Rugby. W 1958 pozostało już tylko 10 drużyn i wszystkie wystąpiły w I lidze[2][3]. W 1959 zapoczątkowano rozgrywki o mistrzostwo Polski także w młodszych grupach wiekowych. W pierwszej połowie lat 60. nastąpił kryzys ligi wywołany uznaniem rugby przez Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki za sport nierozwojowy[2]. Malała liczba drużyn uczestniczących w rozgrywkach ligowych, w 1963 w I lidze grały tylko 4 zespoły[2][3] (a w 1962 rozgrywki odbywały się w składach trzynastosobowych[4]), a w 1964 5 zespołów, które toczyły rozgrywki systemem turniejowym[3]. Od 1965 sytuacja stopniowo się poprawiała, a liczba drużyn rosła[2][3]. W okresie tym dominowała w lidze Skra Warszawa, która zdobyła sześć tytułów mistrzowskich z rzędu, a w 1970 w lidze grało już 9 drużyn[3].

W 1971 dokonano reformy rozgrywek. Stawkę drużyn podzielono na dwie grupy: silniejszą, liczącą 6 drużyn i słabszą, liczącą 4 drużyny, w której mogły uczestniczyć m.in. drużyny nowo powstające, wprowadzono także zasady spadku i awansu pomiędzy tymi grupami. Zmieniono też okres organizowania rozgrywek i od 1971 toczyły się one od jesieni do wiosny[2][5]. Wiosną 1971 odbył się przejściowy, półroczny sezon w formie rozgrywek o Puchar Polski, którego zdobywca został jednocześnie mistrzem Polski. Klasyfikacja w tym sezonie zadecydowała o poziomie drużyn na grupy. W 1972 przemianowano grupy na I i II ligę, a od 1975 zwiększono liczbę drużyn w I lidze do ośmiu[5]. W 1983 powrócono do rozgrywek w okresie wiosna – jesień[2][5] (sezon 1981/1982 trwał półtora roku), w 1986 powiększono liczbę drużyn w I lidze do dziesięciu. W 1987, aby obniżyć koszty udziału w lidze, przeprowadzono rozgrywki w formacie grupowym, jednak po roku powrócono do rozgrywek ligowych[5]. W 1989 zdecydowano o zmniejszeniu liczby drużyn w I lidze do ośmiu – w tym sezonie ponownie zorganizowano rozgrywki w formacie grupowej, a do pierwszej fazy dopuszczono wszystkie drużyny, łącznie z tymi, które uprzednio uczestniczyły w II lidze. Kolejność końcowa zadecydowała o ponownym podziale na ligi w kolejnym sezonie. W 1992 I ligę rozegrano w podziale na dwie grupy (mistrzowską i spadkową), a o przydziale do poszczególnych grup zadecydowały dwumecze na początku sezonu[6]. Od 1993 do 1997 dzielono rozgrywki na dwie rundy: w pierwszej grało sześć drużyn (jako seria A), z których cztery najlepsze w drugiej części sezonu walczyły o mistrzostwo, a dwie najsłabsze wraz z dwoma najlepszymi drużynami serii B walczyły o dwa miejsca w serii A w kolejnym sezonie. W 1998 powrócono do systemu jesień – wiosna i w związku z tym mistrzostwo za rok 1998 przyznano po krótkim, wiosennym sezonie z udziałem sześciu drużyn. W kolejnym sezonie brało udział już osiem ekip, a w 2000 powiększono liczbę drużyn do dziesięciu[6][4]. W części sezonów rozgrywki dzielono na dwie rundy – w drugiej dzielono drużyny na grupę walczącą o mistrzostwo i grupę broniącą się przed spadkiem. Zmieniała się także liczba drużyn w II lidze[4].

Od sezonu 2002/2003 o medalach mistrzostw Polski decyduje nie tabela ligowa (lub grupy mistrzowskiej), ale mecz finałowy i mecz o trzecie miejsce stanowiące zwieńczenie fazy play-off, w której uczestniczą najlepsze drużyny rundy zasadniczej. W 2005 zrezygnowano z półfinałów, a od 2007 ponownie je przywrócono. W 2009 zmniejszono liczbę drużyn I ligi do ośmiu. W 2008 zainaugurowano trzeci poziom rozgrywek, tzw. ligi regionalne[7][4]. Wkrótce potem przekształcone one zostały w II ligę[8]. Ponownie zmieniono okres rozgrywek na wiosnę – jesień od 2016 (w związku z czym sezon 2016/2017 trwał półtora roku)[9] oraz z powrotem na jesień – wiosnę od 2019 (w związku z czym sezon 2019 trwał pół roku)[10]. Od 2018 także ponownie powiększono Ekstraligę do 10 drużyn[11]. Sezon 2019/2020 został nieukończony i nie przyznano w nim tytułu mistrzowskiego z powodu pandemii COVID-19[12].

Format rozgrywekEdytuj

W sezonie 2021/2022 rozgrywki Ekstraligi odbywają się w dwóch fazach: zasadniczej i finałowej. W rozgrywkach uczestniczy 10 drużyn. W fazie zasadniczej drużyny rozgrywają mecze systemem każdy z każdym, mecz i rewanż, w fazie finałowej odbywają się finał i mecz o trzecie miejsce. Z kolei ostatnia drużyna z tabeli rozgrywa mecz barażowy o prawo gry w Ekstralidze w kolejnym sezonie ze zwycięzcą I ligi. Kolejność w tabeli sezonu zasadniczego ustalana jest na podstawie liczby zdobytych punktów: za zwycięstwo drużyna otrzymuje 4 punkty, za remis 2 punkty, a za porażkę 0 punktów. Ponadto może otrzymać w każdym meczu 1 punkt bonusowy – za zdobycie co najmniej 4 przyłożeń lub za porażkę nie więcej niż siedmioma punktami. Pierwsza trójka drużyn z Ekstraligi (na podstawie wyników meczów fazy finałowej) zostaje medalistami mistrzostw Polski. Organizatorem rozgrywek jest Polski Związek Rugby[13].

Drużyny uczestniczące w rozgrywkachEdytuj

Drużyny grające w Ekstralidze w sezonie 2021/2022: Arka Gdynia, Edach Budowlani Lublin, Juvenia Kraków, Lechia Gdańsk, Ogniwo Sopot, Orkan Sochaczew, Awenta Pogoń Siedlce (dawniej VIS, MOSiR), Posnania, Master Pharm Rugby Łódź (dawniej Budowlani SA), Up Fitness Skra Warszawa[14].

Inne drużyny grające w Ekstralidze (dawniej I lidze) w latach wcześniejszych: AZS Gdańsk, AZS Lublin, AZS Szczecin, AZS AWF Warszawa (wcześniej AZS, Folc AZS), AZS-AWFiS Gdańsk, AZS-WSWF Poznań, Bałtyk Gdynia, Bobrek Karb Bytom, Budowlani Łódź, Budowlani Olsztyn, Czarni Bytom, Czarni Pruszcz Gdański, Czarni Szczecin, Dębica-Lincer Pruszcz Gdański (wcześniej Lotnik), Górnik Dymitrow, Górnik Katowice, Górnik Kochłowice, Grochów Warszawa, Lotnik Warszawa, Mazovia Mińsk Mazowiecki, Orzeł Warszawa, Pionier Szczecin, Polonia Poznań, Rozwój Katowice, Spójnia Gdańsk, Start Łódź, Sparta Jarocin, Śląsk Ruda Śląska, Włókniarz Łódź, WMPD Olsztyn[4][15][16][17][18][19][20].

Medaliści mistrzostw PolskiEdytuj

Medaliści mistrzostw Polski w okresie międzywojennym (turniej o Puchar Ajencji Wschodniej w 1929)[1]:

Rok Mistrz Wicemistrz III miejsce Liczba drużyn w turnieju
1929 Oficerska Szkoła Sanitarna Orzeł Biały Warszawa AZS Warszawa 3

Medaliści mistrzostw Polski w sezonach od 1957 do 2001/2002 (w tym okresie nie rozgrywano fazy play-off, z wyjątkiem sezonu 1989)[4]:

Sezon Mistrz Wicemistrz III miejsce Liczba drużyn w lidze
1957 AZS Warszawa Górnik Dymitrow Górnik Kochłowice 8
1958 AZS Warszawa AZS Gdańsk Czarni Bytom 10
1959 Czarni Bytom AZS Warszawa Włókniarz Łódź 10
1960 Lechia Gdańsk Czarni Bytom AZS Warszawa 10
1961 Lechia Gdańsk AZS Warszawa Czarni Bytom 9
1962 AZS Warszawa Posnania Poznań Lechia Gdańsk 6
1963 AZS Warszawa Lechia Gdańsk Posnania Poznań 4
1964 Skra Warszawa AZS Warszawa Czarni Bytom 5
1965 Skra Warszawa AZS Warszawa Czarni Bytom 6
1966 Skra Warszawa Orzeł Warszawa Czarni Bytom 6
1967 Skra Warszawa Orzeł Warszawa Lechia Gdańsk 7
1968 Skra Warszawa Orzeł Warszawa Lechia Gdańsk 7
1969 Skra Warszawa Spójnia Gdańsk Lechia Gdańsk 8
1970 Lechia Gdańsk Orzeł Warszawa Skra Warszawa 9
1971 Polonia Poznań Lechia Gdańsk AZS AWF Warszawa 10
1971/1972 AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk Skra Warszawa 6
1972/1973 AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk Polonia Poznań 6
1973/1974 Polonia Poznań AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk 6
1974/1975 Polonia Poznań AZS AWF Warszawa Skra Warszawa 6
1975/1976 Polonia Poznań Skra Warszawa AZS AWF Warszawa 8
1976/1977 AZS AWF Warszawa Polonia Poznań Lechia Gdańsk 8
1977/1978 Polonia Poznań Skra Warszawa AZS AWF Warszawa 8
1978/1979 AZS AWF Warszawa Budowlani Łódź Skra Warszawa 8
1979/1980 AZS AWF Warszawa Polonia Poznań Skra Warszawa 8
1980/1981 AZS AWF Warszawa Skra Warszawa Lechia Gdańsk 8
1981/1982 AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk Budowlani Łódź 9
1983 Budowlani Łódź AZS AWF Warszawa Posnania Poznań 8
1984 AZS AWF Warszawa Budowlani Łódź Orkan Sochaczew 8
1985 AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk Budowlani Łódź 8
1986 AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk Ogniwo Sopot 10
1987 Ogniwo Sopot AZS AWF Warszawa Lechia Gdańsk 10
1988 AZS AWF Warszawa Ogniwo Sopot Lechia Gdańsk 10
1989[a] Ogniwo Sopot Śląsk Ruda Śląska Budowlani Łódź 14/8
1990 Ogniwo Sopot Budowlani Lublin Budowlani Łódź 8
1991 Ogniwo Sopot Lechia Gdańsk Budowlani Lublin 8
1992 Ogniwo Sopot Budowlani Lublin Budowlani Łódź 7
1993[b] Ogniwo Sopot Lechia Gdańsk Budowlani Lublin 6/8
1994[b] Lechia Gdańsk Ogniwo Sopot AZS AWF Warszawa 6/8
1995[b] Lechia Gdańsk Ogniwo Sopot AZS AWF Warszawa 5/8
1996[b] Lechia Gdańsk Ogniwo Sopot AZS AWF Warszawa 6/8
1997[b] Ogniwo Sopot Lechia Gdańsk AZS AWF Warszawa 6/8
1998 Lechia Gdańsk Ogniwo Sopot AZS AWF Warszawa 6
1998/1999 Ogniwo Sopot Arka Gdynia Lechia Gdańsk 8
1999/2000 Lechia Gdańsk Arka Gdynia Dębica Lincer Pruszcz Gdański 8
2000/2001 Lechia Gdańsk Ogniwo Sopot Arka Gdynia 10
2001/2002 Lechia Gdańsk Arka Gdynia Ogniwo Sopot 10

Medaliści mistrzostw Polski od sezonu 2002/2003 (wyniki finałów i meczów o trzecie miejsce):

Sezon Finał Mecz o trzecie miejsce Liczba drużyn w lidze Źródło
Data i miejsce Mistrz Wynik Wicemistrz Data i miejsce III miejsce Wynik IV miejsce
2002/2003 22.06.2003, Łódź Ogniwo Sopot 29:20 Budowlani Łódź 21.06.2003, Gdańsk Budowlani Lublin 19:18 Lechia Gdańsk 10 [4]
2003/2004 13.06.2004, Gdynia Arka Gdynia 30:10 Budowlani Łódź 12.06.2004, Gdańsk Lechia Gdańsk 39:6 Budowlani Lublin 10 [21]
2004/2005 19.06.2005, Gdynia Arka Gdynia 18:11 Budowlani Łódź 18.06.2005, Gdańsk Posnania Poznań 29:12 Lechia Gdańsk 10
2005/2006 24.06.2006, Łódź Budowlani Łódź 28:24 Folc AZS AWF Warszawa 24.06.2006, Gdynia Posnania Poznań 22:19 Arka Gdynia 10
2006/2007 16.06.2007, Łódź Budowlani Łódź 18:13 Arka Gdynia 16.06.2007, Warszawa Folc AZS AWF Warszawa 19:0 Lechia Gdańsk 10
2007/2008[c] 15.06.2008, Łódź Folc AZS AWF Warszawa 20:18 Budowlani Łódź – Arka Gdynia
Lechia Gdańsk 		– 10
2008/2009[c] 21.06.2009, Gdynia Budowlani Łódź 28:23 Arka Gdynia Juvenia Kraków
Lechia Gdańsk 		10
2009/2010[c] 19.06.2010, Łódź Budowlani Łódź 19:16 Lechia Gdańsk Arka Gdynia
Orkan Sochaczew 		8
2010/2011 18.06.2011, Łódź Arka Gdynia 34:22 Budowlani SA Łódź 18.06.2011, Gdańsk Lechia Gdańsk 33:0 Budowlani Lublin 8
2011/2012 24.06.2012, Łódź Lechia Gdańsk 27:22 Budowlani SA Łódź 23.06.2012, Gdynia Arka Gdynia 33:24 Posnania Poznań 8 [22]
2012/2013 16.06.2013, Gdynia Lechia Gdańsk 24:20 Arka Gdynia 15.06.2013, Łódź Budowlani SA Łódź 13:12 Pogoń Siedlce 8 [23][24]
2013/2014 6.07.2014, Gdańsk Lechia Gdańsk 36:6 Pogoń Siedlce 5.07.2014, Gdynia Arka Gdynia 37:19 Budowlani SA Łódź 8 [25][26][27]
2014/2015[d] 5.07.2015, Gdynia Arka Gdynia 24:19 Budowlani SA Łódź – Lechia Gdańsk – 8 [28][29]
2015/2016 24.06.2016, Łódź Budowlani SA Łódź 17:10 Lechia Gdańsk 25.06.2016, Sopot Ogniwo Sopot 10:9 Arka Gdynia 8 [30][31][32]
2016/2017 11.11.2017, Łódź Budowlani SA Łódź 16:3 Ogniwo Sopot 11.11.2017, Siedlce Pogoń Siedlce 18:3 Lechia Gdańsk 8 [33][34]
2018 10.11.2018, Łódź Budowlani SA Łódź 38:16 Ogniwo Sopot 10.11.2018, Siedlce Pogoń Siedlce 5:0 Lechia Gdańsk 10 [35][36][37]
2019 15.06.2019, Sopot Ogniwo Sopot 27:24 Budowlani SA Łódź 15.06.2019, Siedlce Pogoń Siedlce 51:7 Skra Warszawa 10 [38][39][40]
2019/2020 sezon przerwany i nieukończony z powodu pandemii COVID-19 9 [12][41]
2020/2021 4.07.2021, Sopot Ogniwo Sopot 19:15 Master Pharm Rugby Łódź 3.07.2021, Warszawa Orkan Sochaczew 17:0 Skra Warszawa 10 [42][43][44]
2021/2022 26.06.2022, Sopot Orkan Sochaczew 17:16 Ogniwo Sopot 25.06.2022, Gdańsk Up Fitness Skra Warszawa 26:6 Lechia Gdańsk 10 [14]

StatystykaEdytuj

Lista medalistów mistrzostw Polski w okresie organizowania rozgrywek ligowych (od 1957).

 
Lokalizacja drużyn mistrzowskich
Lp. Drużyna Miejsca na podium
I II III
1. AZS AWF Warszawa 16 9 10
2. Lechia Gdańsk 13 12 15
3. Ogniwo Sopot 11 9 3
4. Skra Warszawa 6 3 6
5. KS Budowlani Łódź 5 6 5
6. Polonia Poznań 5 2 1
7. Arka Gdynia 4 6 5
8. Rugby Łódź 3 5 1
9. Czarni Bytom 1 2 5
10. Orkan Sochaczew 1 0 3
11. Orzeł Warszawa 0 4 0
12. Budowlani Lublin 0 2 3
13. Posnania Poznań 0 1 4
14. Pogoń Siedlce 0 1 3
15. AZS Gdańsk 0 1 0
Spójnia Gdańsk 0 1 0
Śląsk Ruda Śląska 0 1 0
18. Dębica-Lincer Pruszcz Gdański 0 0 1
Górnik Kochłowice 0 0 1
Juvenia Kraków 0 0 1
Włókniarz Łódź 0 0 1

UwagiEdytuj

  1. ↑ W pierwszej części sezonu miało grać 16 drużyn podzielonych na 4 grupy (ostatecznie do rozgrywek przystąpiło 14 drużyn). W drugiej części sezonu po dwie najlepsze drużyny z każej grupy grały w I lidze, a pozostałe w II lidze. O medalach zadecydowały dwumecze w fazie play-off. Dwumecz finałowy: 8.10.1989, Ruda Śląska: Śląsk Ruda Śląska – Ogniwo Sopot 6:30; 15.10.1989, Sopot: Ogniwo Sopot – Śląsk Ruda Śląska 80:3. Dwumecz o trzecie miejsce: 8.10.1989, Sochaczew: Orkan Sochaczew – Budowlani Łódź 12:3; 15.10.1989, Łódź: Budowlani Łódź – Orkan Sochaczew 26:6.
  2. ↑ a b c d e W pierwszej części sezonu rozgrywki w serii A toczyło 6 zespołów. W drugiej części sezonu dwie najsłabsze z nich wraz z dwoma najlepszymi drużynami serii B walczyły o grę w serii A w kolejnym sezonie. W sezonie 1995 do rozgrywek serii A przystąpiło tylko 5 ekip.
  3. ↑ a b c W latach 2008–2010 nie rozgrywano meczu o trzecie miejsce, a brązowe medale mistrzostw Polski otrzymywały obie drużyny, które przegrały w półfinałach fazy play-off.
  4. ↑ W sezonie 2014/2015 rozegrano tylko finał. Trzecie miejsce mistrzostw Polski zajęła drużyna, która zajęła trzecią lokatę w tabeli rundy zasadniczej.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b 1929: Zapomniane Mistrzostwa Polski. Polski Związek Rugby, 2020-04-02. [dostęp 2020-06-24].
  2. ↑ a b c d e f Historia rugby w Polsce. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-24].
  3. ↑ a b c d e Historia ligi w Polsce 01. Polski Związek Rugby, 2020-04-18. [dostęp 2020-06-24].
  4. ↑ a b c d e f g Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.
  5. ↑ a b c d Historia ligi w Polsce 02. Polski Związek Rugby, 2020-04-25. [dostęp 2020-06-24].
  6. ↑ a b Historia ligi w Polsce 03. Polski Związek Rugby, 2020-05-03. [dostęp 2020-06-24].
  7. ↑ Historia ligi w Polsce 04. Polski Związek Rugby, 2020-05-13. [dostęp 2020-06-24].
  8. ↑ Archiwum. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-24].
  9. ↑ Ekstraliga: Rozgrywki 2016-2017. Polski Związek Rugby, 2016-07-22. [dostęp 2019-05-24].
  10. ↑ Rozgrywki Rugby XV – Sezon 2019. Polski Związek Rugby, 2018-11-22. [dostęp 2019-05-24].
  11. ↑ Ekstraliga: System rozgrywek 2018. Polski Związek Rugby, 2018-03-23. [dostęp 2019-05-24].
  12. ↑ a b Oświadczenie Zarządu w/s Ekstraligi. Polski Związek Rugby, 2020-03-31. [dostęp 2020-04-01].
  13. ↑ Regulamin Ekstraligi Rugby, Sezon 2021/2022. Polski Związek Rugby, 2021-08-02. [dostęp 2021-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-03)].
  14. ↑ a b Ekstraliga 2021/2022 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2022-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-06-27)].
  15. ↑ Tabela wszechczasów – Ekstraliga rugby 1957-2016. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-01-24].
  16. ↑ Ekstraliga 2016-2017 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-01-24].
  17. ↑ Ekstraliga 2018 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-01-24].
  18. ↑ Ekstraliga 2019 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-01-24].
  19. ↑ Ekstraliga 2019/2020 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2020-08-26].
  20. ↑ Ekstraliga 2020/2021 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2020-08-24].
  21. ↑ Ekstraliga-Rugby 15. 2011-2002. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-25].
  22. ↑ Ekstraliga –sezon 2011/2012. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-25].
  23. ↑ Lechia obroniła tytuł mistrzowski. Polski Związek Rugby, 2013-06-17. [dostęp 2019-05-25].
  24. ↑ Ekstraliga: wyłonieni półfinaliści. Polski Związek Rugby, 2013-05-20. [dostęp 2019-05-25].
  25. ↑ Ekstraliga Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-25].
  26. ↑ Brązowa Arka, Budowlani pokonani!. Polski Związek Rugby, 2014-07-05. [dostęp 2019-05-25].
  27. ↑ Lechia obroniła tytuł mistrzowski!. Polski Związek Rugby, 2014-07-06. [dostęp 2019-05-25].
  28. ↑ Ekstraliga 2014-2015 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-25].
  29. ↑ Arka Gdynia Mistrzem Polski!. Polski Związek Rugby, 2015-07-05. [dostęp 2019-05-25].
  30. ↑ Ekstraliga 2015-2016 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-25].
  31. ↑ Budowlani Łódź Mistrzem Polski 2016. Polski Związek Rugby, 2016-06-24. [dostęp 2019-05-25].
  32. ↑ Mecz o III miejsce dla Ogniwa. Polski Związek Rugby, 2016-06-25. [dostęp 2019-05-25].
  33. ↑ Ekstraliga 2016-2017 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-25].
  34. ↑ Ekstraliga – Runda II – Finały. Polski Związek Rugby, 2017-11-11. [dostęp 2019-05-25].
  35. ↑ Ekstraliga 2018 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-05-25].
  36. ↑ Ekstraliga: Budowlani SA v Ogniwo 38:16 w meczu o I miejsce. Polski Związek Rugby, 2018-11-10. [dostęp 2019-05-25].
  37. ↑ Ekstraliga: Pogoń v Lechia 5:0 w meczu o III miejsce. Polski Związek Rugby, 2018-11-10. [dostęp 2019-05-25].
  38. ↑ Ekstraliga 2019 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2019-06-16].
  39. ↑ Ekstraliga: Ogniwo Mistrzem Polski. Polski Związek Rugby, 2019-06-15. [dostęp 2019-06-16].
  40. ↑ Ekstraliga: Pogoń z brązowym medalem. Polski Związek Rugby, 2019-06-15. [dostęp 2019-06-16].
  41. ↑ Ekstraliga 2019/2020 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2020-04-01].
  42. ↑ Ekstraliga 2020-2021 – Tabela, wyniki. Polski Związek Rugby. [dostęp 2021-07-04].
  43. ↑ O III miejsce: Skra v Orkan 0:17. Polski Związek Rugby, 2021-07-03. [dostęp 2021-07-03].
  44. ↑ O I miejsce: Ogniwo v Master Pharm 19:15. Polski Związek Rugby, 2021-07-04. [dostęp 2021-07-04].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ekstraliga_polska_w_rugby_union&oldid=67716620”