Ekstymność – związek intymności z zewnętrznością (external)[1], koncepcja, mająca na celu obalenie opozycji inside i outside, ale również own i alien[2]. Odnosi się do najintymniejszej składowej człowieczeństwa, której ludzie nie są w stanie w sobie zaakceptować i znieść. Ekstymność rodzi się z więzi tego, co w człowieku krańcowo wewnętrzne i intymne z tym, co jest najbardziej w nim obce, osamotnione i monstrualne[3]. Ekstymność pojawia się również w kontekście mediów jako tendencja zmierzająca zarówno ku demasyfikacji, jak i opozycji tego procesu[4].

Przypisy edytuj

  1. Maciej Kopyciński, Czas Apokalipsy jako nostalgia za prostotą przemocy. Interpretacja psychologiczno-antropologiczna, „Kultura Popularna”, 2 (36), s. 46, DOI10.5604/16448340.1081206.
  2. Stanisław Czekalski, Intertekstualność i malarstwo, s. 53.
  3. Agata Bielik-Robson, „Bliźni nie istnieje”, albo o granicach psychoanalitycznej parafrazy, s. 250.
  4. Eric Maigret, Socjologia komunikacji i mediów, 2012, s. 444.