Elżbieta Cicha

polska dziennikarka

Elżbieta Cicha (ur. 1924 w Rogoźnie, zm. 5 października 2018) – polska plastyczka, publicystka, działaczka turystyczna i społeczna.

Elżbieta Cicha
Data i miejsce urodzenia

1924
Rogoźno

Data śmierci

5 października 2018

Zawód, zajęcie

plastyczka

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976-2016)
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka „Za opiekę nad zabytkami” Srebrna Honorowa Odznaka PTTK Złota Honorowa Odznaka PTTK

Życiorys edytuj

Jej rodzicami byli Władysław i Stanisława z domu Krzyżanowska[1]. Dzieciństwo spędziła w Rogoźnie i w Buku, gdzie ukończyła szkołę powszechną. Po II wojnie światowej kształciła się w Poznaniu, gdzie uczęszczała do Liceum Sztuk Plastycznych oraz do I Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Marcinkowskiego. Tam też ukończyła studia na Wydziale Malarstwa i Grafiki Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych. Po zakończeniu edukacji powróciła do Buku, gdzie pracowała w tamtejszym Domu Kultury jako wychowawca, a następnie - aż do emerytury - w Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” jako dekorator i specjalistka od aranżacji sklepowych witryn.

Od 1952 roku była członkinią PTTK, gdzie pełniła funkcję m.in. skarbnika Oddziału w Buku oraz przewodniczącej Oddziałowej Komisji Opieki nad Zabytkami (od 1960). Zainicjowała na szeroką skalę akcję gromadzenia pamiątek związanych z historią miasta, co doprowadziło do otwarcia w 1983 Izby Muzealnej Ziemi Bukowskiej[2], której była pierwszym kustoszem. Z jej inicjatywy przy oddziale PTTK powstało w 1975 Koło Seniora[2], organizowała również rajdy dla młodzieży szkolnej, spotkania, uroczystości oraz wycieczki autokarowe. Przez wiele lat pracowała w redakcji "Kosyniera Bukowskiego"[1]. Wydała również album pt. "Buk w starej fotografii" (2004), a jej praca pt. "Droga do niepodległości" została wyróżniona w konkursie literackim w 1989 roku.

Nagrody i odznaczenia edytuj

W uznaniu swych zasług otrzymała Złoty Krzyż Zasługi (1989)[2], Odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (1985), Złotą Odznakę „Za opiekę nad zabytkami” (1987) oraz Srebrny Medal „Opiekun Miejsc Pamięci Narodowej” (2010). Otrzymała również brązową odznakę “Za społeczny wkład pracy w rozwój kultury fizycznej i turystyki wielkopolskiej” (1969), Srebrną i Złotą Honorową Odznakę PTTK (1974 i 1981), Złotą Odznakę Honorową za szczególne zasługi dla Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów (1976), Srebrną Odznakę „Zasłużony Działacz Turystyki” (1988), Medal im. Franciszka Jaśkowiaka – wyróżnienie Wielkopolskiej Korporacji PTTK w Poznaniu (1997) oraz Honorowy Medal 50-lecia PTTK (2001). W 2003 roku została uhonorowana wyróżnieniem "Dla dobra Gminy Buk", przyznawanym przez Radę Miasta i Gminy Buk[2].

Przypisy edytuj

  1. a b redakcja. Nekrolog. „Kosynier Bukowski”. 302, s. 17, październik 2018. ISSN 1429-2742. (pol.). 
  2. a b c d Dla dobra gminy [online], Miasto i Gmina Buk [dostęp 2023-03-08] (pol.).

Bibliografia edytuj