Elżbieta Kazimierzówna
Elżbieta (ur. ok. 1326, zm. w 1361) – królewna polska, księżna pomorska z dynastii Piastów.
| ||
 Elżbieta z mężem Bogusławem V | ||
| księżna wołogoska | ||
| Okres | od 24/25 lutego 1343 do 1361 | |
| Jako żona | Bogusława V | |
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | Piastów | |
| Data urodzenia | ok. 1326 | |
| Data śmierci | 1361 | |
| Ojciec | Kazimierz III Wielki | |
| Matka | Aldona Anna Giedyminówna | |
| Rodzeństwo | Kunegunda | |
| Mąż | Bogusław V od 24/25 lutego 1343 | |
| Dzieci | NN (córka) Elżbieta Kazimierz | |
ŻyciorysEdytuj
Elżbieta była najstarszą córką króla Polski Kazimierza III Wielkiego i Aldony Anny. Skierowany głównie przeciwko zakonowi krzyżackiemu układ o współpracy polsko-pomorskiej między Kazimierzem Wielkim a księciem wołogosko-słupskim Bogusławem V, zawarty 24 lutego 1343 w Poznaniu, został wzmocniony ogłoszeniem zaręczyn Elżbiety i Bogusława. Ślub i wesele odbyły się w dniu świętego Macieja Apostoła, także w Poznaniu. Elżbieta w posagu dostała od ojca 20 tysięcy kop groszy praskich.
Księżna często przebywała na zamku w Darłowie. Urodziła córkę, również noszącą imię Elżbieta i syna Kazimierza, zwanego powszechnie Kaźkiem. Córka Elżbiety w 1363 została wydana przez dziadka Kazimierza Wielkiego w Krakowie za cesarza rzymsko-niemieckiego Karola IV Luksemburskiego. Jedna z wielu wydanych z tej okazji uczt przeszła do historii jako uczta u Wierzynka. Elżbieta jednak nie doczekała tego wydarzenia, gdyż zmarła w 1361 w klasztorze augustianów eremitów w Świątkach (obecnie część Szczecinka). Tam też została pochowana.
Elżbieta jest patronką I Liceum Ogólnokształcącego w Szczecinku, gdzie corocznie odbywają się Elżbietanki, święto szkoły i jej patronki. Często towarzyszy im inscenizacja uczty u Wierzynka.