El Madrigal
El Madrigal – stadion piłkarski w mieście Villarreal (Castellón, region Walencja), na którym swoje mecze rozgrywa klub Villarreal CF. Obiekt należy do miasta. Ze względu na występy klubu w Lidze Mistrzów dodano nowy sektor dla kibiców przyjezdnych, zwiększając liczbę miejsc z 22 do 25 tysięcy. Drużyna Villarreal CF występuje zwykle w jednolicie żółtych strojach przez co nosi przydomek El Submarino Amarillo (Żółta Łódź Podwodna). Obok stadionu El Madrigal stoi pomnik przedstawiający właśnie żółta łódź podwodną.
| ||
![]() | ||
Państwo | ![]() | |
Wspólnota autonomiczna | ![]() | |
Data otwarcia | 17 czerwca 1923 | |
Klub | Villarreal CF | |
Pojemność stadionu | 25 000 | |
Wymiary boiska | 105 m × 68 m | |
Nawierzchnia boiska | murawa | |
![]() |
HistoriaEdytuj
17 czerwca 1923 zainaugurowano stadion nazywający się wtedy Campo del Villarreal (Stadion Villarreal). W pierwszym meczu zmierzyły się dwie drużyny z prowincji Castellón – CD Castellón i Cervantes. Obecna nazwa obowiązuje od 1925 roku i pochodzi od miejskich terenów o tej samej nazwie, na których leży obiekt. Villareal Club de Fútbol (Klub Piłkarski Villarreal) powstał w tym samym roku co stadion i od początku istnienia rozgrywa na nim swoje spotkania. El Madrigal leży zaledwie 5 kilometrów od Morza Śródziemnego na wysokości 50 metrów n.p.m.
Pierwsza przebudowa miała miejsce w roku 1952. Wśród zmian była między innymi zmiana wymiarów boiska z 95 × 65 na 105 × 65 metrów. Były to wymiary boiska Stadionu Olimpijskiego, na którym rozgrywano mecze w ramach Igrzysk Olimpijskich w Helsinkach w 1952 roku, a które zaadaptowało wiele stadionów na całym świecie.
W latach 60 zbudowano fragment dachu, a w latach 1971 – 1972 oddano do trybunę południową. Została one jednak wyburzone w 1988 roku w celu zbudowania nowej, którą otwarto 8 marca 1989 podczas towarzyskiego meczu z Atlético Madryt.
Z okazji 75. rocznicy inauguracji stadionu (czyli w 1998 roku) klub rozpoczął kolejną przebudowę. Południowa trybuna została po raz kolejny zburzona a w jej miejscu stanęła nowa, częściowo kryta, z lożami VIP; zmieniono także koronę trybuny północnej. Prace zakończono w sezonie 1999/00.
Oświetlenie uruchomiono po raz pierwszy podczas meczu Tercera División (Trzeciej Ligi) pomiędzy Villarreal CF i SE Eivissa-Ibiza. Właściciel – miasto – sfinansowało budowę masztów oświetleniowych umieszczonych w narożnikach stadionu.
Szatnie kilkakrotnie przesuwano. Do roku 1936 znajdowały się w południowo-wschodniej części stadionu; do 1989 w północno-wschodniej, później w południowo-zachodniej, a po ostatniej przebudowie – pod trybuną główną.
"Casals Grocs" (loże)Edytuj
El Madrigal posiada wszelkie udogodnienia konieczne do zapewnienia kibicom komfortu. Jest to między innymi 30 Casals Grocs, klimatyzowanych lóż dla osobistości, wyposażonych w telewizory do oglądania powtórek, wygodne fotele, a nawet trzy windy pozwalające na swobodny dostęp do swoich miejsc. Podczas meczów widzom w lożach oferowany jest catering. Spośród 30 Casals Grocs pięć mieści dwadzieścia osób, dwadzieścia trzy mają po szesnaście miejsc, a pozostałe dwie mieszczą po dwunastu kibiców.
Zmiany wprowadzone w związku z występami w Lidze MistrzówEdytuj
Żeby spełnić wymogi Ligi Mistrzów każdy stadion musi spełniać określone kryteria, wobec czego El Madrigal przeszedł szybką renowację w roku 2005. Ze względów estetycznych krzesełka zostały obleczone żółtym, nawiązującym do barw klubu, materiałem; odnowiono szatnie tworząc biuro dla trenerów, sale do fizjoterapii, łazienki i prysznice. Stworzono także biura dla delegatów technicznych UEFA, salę kontroli antydopingowych i powiększono pomieszczenie przeznaczone na konferencje prasowe.
Ogrodzenie oddzielające boisko od trybun podwyższono do poziomu jednego metra, przebudowano wejścia dla kibiców i zbudowano dwie restauracje.
Zobacz teżEdytuj
Linki zewnętrzneEdytuj
- Informacje o El Madrigal na oficjalnej stronie internetowej Villarreal Club de Fútbol
- zdjęcia i informacje o El Madrigal na stronie SubmarinoAmarillo.net