Elektrokorund

Elektrokorund – syntetycznie wytwarzana postać korundu, uzyskiwana poprzez przetapanie boksytu w piecach łukowych.

Elektrokorund wykorzystywany jest głównie jako materiał ścierny, przede wszystkim ze względu na relatywnie niskie koszty jego uzyskiwania oraz fakt, iż kryształy elektrokorundu są znacznie regularniejsze i ostrzejsze niż kryształy korundu naturalnego. Dodatkowym czynnikiem przemawiającym za wykorzystywaniem elektrokorundu jest jego powtarzalna jakość oraz możliwość stosowania domieszek zmieniających jego właściwości szlifujące^[1]^[2].

Ze względu na czystość oraz obecność domieszek, wyróżnia się^[1]^[2]:

Elektrokorund zwykły (brązowy; BFA – z ang. brown fused aluminia) – zawierający ok. 95% czystego tlenku glinu, do 4% tlenku tytanu oraz możliwe zanieczyszczenia
Elektrokorund niskotytanowy (jasny BFA) – zawiera 1–2% tlenku tytanu
Elektrokorund niebieski ogniowy – BFA poddany kalcynacji; następuje zwiększenie wytrzymałości i zmiana koloru ze względu na powierzchniowe utlenienie zanieczyszczeń
Elektrokorund szlachetny (biały; WFA – z ang. white fused aluminia) – zawierający ok. 99% czystego tlenku glinu
Elektrokorund chromowy (CrA) – WFA zawierający do 0,5% (różowy) lub 3% (czerwony) tlenku chromu
Elektrokorund cyrkonowy (ZrA) – zawierający od kilku do 30–40% tlenku cyrkonu.

Domieszki elektrokorundu mają na celu zazwyczaj zwiększenie jego twardości oraz sposobu wykruszania się w trakcie procesu szlifowania. Elektrokound szlachetny i chromowy najczęściej stosowany jest przy szlifowaniu i cięciu stali szlachetnej, aby wyeliminować możliwość zanieczyszczenia jej.

Wraz ze wzrostem wytrzymałości następuje obniżenie twardości elektrokorundów (i odwrotnie)^[2]:

najtwardszy: monokrystaliczny WFA ⇌ WFA ⇌ różowy CrA ⇌ czerwony CrA ⇌ jasny BFA ⇌ BFA ⇌ niebieski BFA (najwytrzymalszy)

Przypisy

↑ ^a ^b Rodzaje i zastosowania ścierniw [online], scieramy.pl [dostęp 2020-09-01] .
↑ ^a ^b ^c Mark J.M.J. Jackson Mark J.M.J., J. PauloJ.P. Davim J. PauloJ.P. (red.), Machining with Abrasives, Boston, MA: Springer US, 2011, s. 27–33, DOI: 10.1007/978-1-4419-7302-3, ISBN 978-1-4419-7302-3, ISBN 978-1-4419-7301-6 (ang.).

[scieramy-1] Rodzaje i zastosowania ścierniw [online], scieramy.pl [dostęp 2020-09-01] .

[Abrasives-2] Mark J.M.J. Jackson Mark J.M.J., J. PauloJ.P. Davim J. PauloJ.P. (red.), Machining with Abrasives, Boston, MA: Springer US, 2011, s. 27–33, DOI: 10.1007/978-1-4419-7302-3, ISBN 978-1-4419-7302-3, ISBN 978-1-4419-7301-6 (ang.).

[1]

[2]