Eliaszówka (szczyt)
Eliaszówka (słow. Eliášovka, dawniej też Heliášovka; 1023 m) – szczyt położony w Beskidzie Sądeckim, w Górach Lubowelskich, na granicy polsko-słowackiej[2]. Jest najwyższym szczytem Gór Lubowelskich (słow. Ľubovnianska vrchovina)[3].
 Eliaszówka. Widok z Hurcałek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1023 m n.p.m. |
| Wybitność |
130[1] m |
Położenie na mapie Beskidu Sądeckiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°24′03,5″N 20°38′32,6″E/49,400972 20,642389
| |
Topografia
edytujZnajduje się w grzbiecie biegnącym od Gromadzkiej Przełęczy (938 m) przez szczyt Okrúhla (958 m) w kierunku południowo-wschodnim, w miejscu, w którym grzbiet ten skręca ku północnemu wschodowi, biegnąc dalej przez Świni Groń do Karczmarskiej Góry i Bucznika (669 m), w widły Popradu i Czercza. Grzbietem tym prowadzi granica polsko-słowacka. Eliaszówka jest szczytem zwornikowym – oprócz wspomnianego grzbietu odbiega od niej jeszcze drugi grzbiet, biegnący w południowo-wschodnim kierunku w głąb Słowacji, w Góry Lubowelskie.
Stoki północne Eliaszówki opadają w stronę doliny potoku Czercz, zachodnie – po stronie słowackiej – do doliny Wielkiego Lipnika, natomiast ze stoku południowo-wschodniego początek bierze również słowacki potok Eliaszówka (Eliášovka)[4].
Opis szczytu
edytujNa północno-wschodnim stoku usytuowany jest ośrodek narciarski Sucha Dolina, jeden z większych w regionie, zaś na południowym zboczu, na polanie Zvir w łemkowskiej wsi Litmanowa, znajduje się Sanktuarium Matki Boskiej Litmanowskiej będące celem licznych pielgrzymek. Tutaj w niedużej szopie pasterskiej, w latach 1990−1995, 13-letniej Katce i 12-letniej Ivetce miała ukazywać się Matka Boska[2].
Z Polski na szczyt prowadzą szlaki turystyczne różnego typu, ale można się tam dostać także z drugiej strony granicy. Mimo braku szlaków, ze względu na brak prawnej ochrony przyrody, wejście jest dozwolone. Do 21 grudnia 2007 r. funkcjonowało tutaj turystyczne przejście graniczne Eliaszówka-Eliášovka[2].
Historia
edytujDawniej stoki Eliaszówki były znacznie bardziej bezleśne, trawiaste i służyły jako wielkie pastwisko. Widoki z Eliaszówki były też znacznie bardziej rozległe. Obecnie wierzchołek Eliaszówki zarósł już lasem i jest nieciekawy, pozbawiony widoków. Widoki są jeszcze ze szlaku turystycznego na podejściu pod Eliaszówkę z Piwnicznej-Zdroju[2]. Sporo polan istnieje jeszcze na słowackich stokach Eliaszówki, ale i one stopniowo zarastają lasem[5].
W czasie II wojny światowej okolice Eliaszówki były popularnym miejscem przekraczania granicy przez kurierów Polskiego Państwa Podziemnego. Było to kontynuowane również po wojnie. W grudniu 1983 polscy wopiści ujęli tutaj trzech młodych Słowaków przemycających w plecakach z Polski wydawnictwa religijne, których drukowanie i posiadanie na Słowacji było zabronione. Spędzili w polskich aresztach 6 miesięcy, a potem w słowackim więzieniu 14 miesięcy[2].
Dla zwiększenia atrakcyjności turystycznej szczytu powstała na nim 20-metrowa, drewniana wieża widokowa, zadaszona altana, miejsce na ognisko i kolarski tor przeszkód[6].
Szlaki turystyczne
edytuj
pieszy: Obidza – Gromadzka Przełęcz – Górne Stacje – Eliaszówka – Piwniczna-Zdrój:
- z Gromadzkiej Przełęczy 0.45 h (↓ 0.40 h)
- z Piwnicznej 2 h (↓ 1.30 h)
pieszy: Vabec – Čierťaž – Medvedelica – Eliaszówka
rowerowy: Sucha Dolina – Obidza – Gromadzka Przełęcz – Górne Stacje – Eliaszówka – Piwniczna-Zdrój
-
Widok na Eliaszówkę z osiedla Magura w Piwnicznej -
-
-
Na szczycie Eliaszówki
Przypisy
edytuj- ↑ Analiza wybitności polskich szczytów w Karpatach.
- ↑ a b c d e Bogdan Mościcki: Beskid Sądecki i Małe Pieniny. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2007. ISBN 978-83-89188-65-6.
- ↑ Daniel Kollár, Jan Lacika: Pieniny. Spisz północny i Szarysz. Bratislava: Dajama, 2007. ISBN 978-80-89226-19-1.
- ↑ Beskid Sądecki. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Wyd. Kartograficzne Compass, 2007. ISBN 978-83-89165-64-0.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-01-10].
- ↑ Wieża widokowa na Eliaszówce. [dostęp 2016-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-22)].
Panorama widokowa
edytuj