Elisabetta Belloni
Elisabetta Belloni (ur. 1 września 1958 w Rzymie[1]) – włoska urzędniczka państwowa i dyplomata, sekretarz generalny Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 września 1958 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
urzędnik państwowy, dyplomata |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys
edytujUkończyła nauki polityczne na Uniwersytecie LUISS w Rzymie[2]. Została później wykładowcą na tej uczelni[3]. W 1985 podjęła pracę we włoskiej dyplomacji. Zajmowała się sprawami związanymi z włoskim udziałem w UNIDO i OBWE. Była pierwszym sekretarzem włoskiego przedstawicielstwa przy organizacjach międzynarodowych w Wiedniu (1993–1996) oraz dyrektorem biura gospodarczego i handlowego w ambasadzie w Bratysławie (1996–1999). Później pełniła różne funkcje w strukturze MSZ: szefa gabinetu podsekretarza stanu do spraw europejskich (2002–2004), dyrektora działu zarządzania kryzysowego (2005–2008), dyrektora generalnego do spraw współpracy rozwojowej (2008–2012) i dyrektora generalnego do spraw zasobów ludzkich, budżetu i innowacji (2013–2015). W 2014 uzyskała rangę ambasadora. W 2015 została szefem gabinetu ministra spraw zagranicznych Paola Gentiloniego, a w 2016 przeszła na stanowisko sekretarza generalnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych[2].
W maju 2018, w trakcie kryzysu politycznego po wyborach parlamentarnych, wymieniano ją w mediach jako potencjalną kandydatkę na stanowisko premiera, który stanąłby na czele rządu technicznego[1]. W 2021 premier powołał ją na funkcję dyrektora Dipartimento delle Informazioni per la Sicurezza, departamentu rządowego zajmującego się służbami specjalnymi[4]. Funkcję tę pełniła do 2025[5].
Odznaczenia
edytuj- Order Zasługi Republiki Włoskiej klasy V (1996), IV (2005), III (2009), II (2017) i I (2017)[6]
- Legia Honorowa V klasy (Francja, 2007)[7]
- Krzyż Wielki Orderu Wiernej Służby (Rumunia, 2018)[8]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Ecco il toto nomi del governo neutrale. Elisabetta Belloni potrebbe diventare premier. agenpress.it, 9 maja 2018. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
- ↑ a b Ambassador Elisabetta Belloni. esteri.it. [dostęp 2018-05-09]. (ang.).
- ↑ Biografia di Elisabetta Belloni. cinquantamila.it. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
- ↑ Servizi, cambio al vertice del Dis: Draghi saluta in anticipo Vecchione (voluto da Conte) e mette al suo posto l’ambasciatrice Belloni. ilfattoquotidiano.it, 12 maja 2021. [dostęp 2021-12-26]. (wł.).
- ↑ Elisabetta Belloni lascia la guida dei Servizi: via dal 15 gennaio. Lei: „Scelta personale”. E smentisce incarichi in Ue con von der Leyen. ilfattoquotidiano.it. [dostęp 2025-01-17]. (wł.).
- ↑ Belloni Amb. Elisabetta. quirinale.it. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
- ↑ Legion d' onore a Elisabetta Belloni capo dell' Unità di crisi a Roma. corriere.it, 11 grudnia 2007. [dostęp 2018-05-09]. (wł.).
- ↑ Ordinul naţional „Serviciul Credincios”. canord.presidency.ro. [dostęp 2025-01-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-26)]. (rum.).