Elizabeth Gould (ur. 1962) – amerykańska psycholożka i neuronaukowczyni, profesor neuronauki Uniwersytetu w Princeton.

Elizabeth Gould
Data i miejsce urodzenia

1962
Nowy Jork, Stany Zjednoczone

Zawód, zajęcie

psycholożka, neuronaukowczyni

Narodowość

amerykańska

Alma Mater

Uniwersytet Kalifornijski w Los Angeles, Uniwersytet Rockefellera

Uczelnia

Uniwersytet w Princeton

Odznaczenia
Royal Society of Arts Benjamin Franklin Medal, Troland Research Award

Bada zjawisko neuroplastyczności i neurogenezy postnatalnej w dorosłych organizmach, którego istnienie oraz znaczenie – zwłaszcza w mózgu człowieka – było historycznie podważane, i które pozostaje przedmiotem aktywnej debaty naukowej[1][2].

Życiorys edytuj

Wczesne życie i wykształcenie edytuj

Dorastała na Long Island w stanie Nowy Jork. Nie planowała kariery naukowej. Studiowała, początkowo z czystego zainteresowania, psychologię na St. John’s University (B.A. 1984), a następnie neuronaukę behawioralną na UCLA (Ph.D. 1988). Zapytana w wywiadzie, jaki był powód dla którego wybrała uczelnię w Kalifornii, odpowiedziała: „Ciepła pogoda.” Na stażu podoktorskim z neuroendokrynologii na Uniwersytecie Rockefellera (1988–1992) dołączyła do zespołu Bruce`a McEwena. Jak wspomina, na tym etapie czuła już głęboką pasję do pracy naukowej. W trakcie pobytu w tym zespole odkryła przesłanki ku zachodzeniu neurogenezy w mózgach dorosłych szczurów – czego badaniu poświęciła następne lata[1].

Praca i dalsze życie edytuj

Po stażu spędziła trzy lata na Uniwersytecie Rockefellera; od 1997 należy do kadry Princeton, gdzie prowadzi własne laboratorium neuronauki[1].

Jej badania dały podstawy do uznania, że neurogeneza może mieć miejsce – przynajmniej w pewnym zakresie – także w dorosłych organizmach u kilku gatunków, w tym u naczelnych. Analizuje skalę i funkcje tego procesu, oraz jego związki z mechanizmami hormonalnymi i bodźcami środowiskowymi. Jej publikacje wciągnęły ją w naukowy konflikt z Pasko Rakicem, przez długie lata wiodącym przeciwnikiem hipotezy o neurogenezie postnatalnej[1].

Należy do redakcji naukowej kilku czasopism, m.in. Biological Psychiatry. Otrzymała doktorat honoris causa Chapman University(inne języki), oraz szereg stypendiów i wyróżnień[3][4].

W życiu prywatnym ma męża i dzieci[1].

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Michael Specter, Rethinking the Brain, „The New Yorker”, 16 lipca 2001, s. 42, ISSN 0028-792X [dostęp 2019-03-20] (ang.).
  2. Laura C. Andreae, Adult neurogenesis in humans: Dogma overturned, again and again?, „Science Translational Medicine”, 10 (436), 2018, eaat3893, DOI10.1126/scitranslmed.aat3893, ISSN 1946-6234 [dostęp 2019-03-20] (ang.).
  3. NARSAD Grantees at the Leading Edge: A Quarter-Century of Groundbreaking Discoveries about the Brain’s Plasticity [online], Brain & Behavior Research Foundation, 22 października 2013 [dostęp 2019-03-20] (ang.).
  4. Troland Research Awards [online], National Academy of Sciences [dostęp 2019-03-20].

Linki zewnętrzne edytuj