Endlösung der Judenfrage

Endlösung der Judenfrage (z niem. „ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej”) – eufemistyczne określenie nazistowskiego planu zagłady europejskich Żydów, przedstawionego na konferencji w Wannsee^[1].

Pisemne zlecenie przez Göringa Heydrichowi „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, lipiec 1941

Ciała Żydów zagazowanych w komorach gazowych w obozie zagłady w Treblince

HistoriaEdytuj

Po ataku Niemiec na Polskę 1 września 1939 (Fall Weiss), a następnie 22 czerwca 1941 na ZSRR (Operacja Barbarossa) pod niemiecką okupacją znalazło się wiele osób pochodzenia żydowskiego. Decyzje dotyczące szczegółów technicznych akcji podjęto podczas Konferencji w Wannsee, 20 stycznia 1942. Ostateczne rozwiązanie wdrażano przede wszystkim przez specjalnie utworzone ośrodki zagłady.

Podczas wojny niemieccy naziści i ich sojusznicy zamordowali 5-6 milionów europejskich Żydów^[2].

FilmyEdytuj

Die Wannseekonferenz (TV 1984).
Ostateczne rozwiązanie (oryg. Conspiracy) (TV 2001)^[3]

PrzypisyEdytuj

↑ Endlösung der Judenfrage, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-03-14] .
↑ The War Against the Jews Lucy Dawidowicz, Bantam, 1986. s. 403.
↑ Ostateczne rozwiązanie w bazie IMDb (ang.)

BibliografiaEdytuj

Raul Hilberg: The Destruction of the European Jews. Quadrangle Books, Chicago 1961. Wydanie w języku polskim: Zagłada Żydów europejskich, Centrum Badań nad Zagładą Żydów, Warszawa, 2014.
Christopher Browning: Geneza „ostatecznego rozwiązania“, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2012.

[1] Endlösung der Judenfrage, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-03-14] .

[2] The War Against the Jews Lucy Dawidowicz, Bantam, 1986. s. 403.

[3] Ostateczne rozwiązanie w bazie IMDb (ang.)

[1]

[2]

[3]