Inwazja na Afganistan (2001–2002)

(Przekierowano z Enduring Freedom)

Inwazja na Afganistanoperacja wojskowa przeprowadzona od 7 października 2001 do końca kwietnia 2002 roku pod kryptonimem Enduring Freedom na podstawie uchwały Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Inwazja na Afganistan
Wojna w Afganistanie
Ilustracja
Amerykańska piechota morska w trakcie operacji Enduring Freedom
Czas

7 października 2001 – kwiecień 2002

Miejsce

Afganistan

Przyczyna

odmowa wydania Osamy bin Ladena przez władze afgańskie

Wynik

zwycięstwo NATO

  • obalenie władzy talibów
  • początek wojny partyzanckiej
Strony konfliktu
 Afganistan
 Talibowie
20px Al-Ka’ida
 NATO

Sojusz Północny

Dowódcy
Mohammad Omar Tommy Franks
Siły
nieznane 150 tysięcy
Straty
nieznane 58 zabitych
brak współrzędnych

Przyczyny i podstawa prawna edytuj

Bezpośrednią przyczyną wybuchu wojny w Afganistanie była odmowa wydania Osamy bin Ladena, który był podejrzany o zorganizowanie zamachów na World Trade Center i Pentagon 11 września 2001. Atak został zaplanowany i koordynowany na terytorium Afganistanu, którego władze zapewniały organizacji Bin Ladena, Al-Kaidzie, ochronę i logistykę jej baz i obozów szkoleniowych na terytorium Afganistanu, co uzasadniło pierwsze w historii NATO powołanie się państwa członkowskiego Sojuszu na artykuł 5 Traktatu Waszyngtońskiego, który stał się podstawą prawną interwencji Sojuszu w Afganistanie.

Przebieg edytuj

7 października 2001 wojska państw NATO popierane przez pozostających w górach żołnierzy Sojuszu Północnego rozpoczęły bombardowania głównych miast Afganistanu – Kabulu, Kandaharu, Mazar-i Szarif (operacja Crescent Wind). W ciągu kilkunastu dni siły Sojuszu Północnego zajęły ważniejsze miasta Afganistanu i zmusiły talibów do ukrycia się w górach. W grudniu 2001 wojska amerykańskie podjęły szturm na twierdzę Tora Bora, w której prawdopodobnie ukrywał się Osama bin Laden, jednak nie znalazły terrorysty.

Straty edytuj

Podczas inwazji zginęło około 100 żołnierzy sił NATO głównie Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Po zakończeniu właściwej operacji rozpoczęła się misja stabilizacyjna, w której wojska Paktu Północnoatlantyckiego poniosły większe straty.

Skutki edytuj

Po zakończeniu działań wojennych na początku 2002 wojska NATO w liczbie 150 tysięcy żołnierzy pozostały w Afganistanie w ramach Międzynarodowych Sił Wsparcia Bezpieczeństwa (ISAF). Oficjalnie zajmują się zwalczaniem terrorystów i bojowników talibańskich.

Bibliografia edytuj

  • Sean M. Maloney: Enduring the Freedom: A Rogue Historian in Afghanistan. Washington, D.C.: Potomac Books, Incorporated, 2005. ISBN 1-57488-953-2.
  • Chomsky.info (ang.)