Enlil-narari

Enlil-narari (akad. Enlil-nārārī, tłum. „bóg Enlil jest moją pomocą”[1]) – władca Asyrii, syn i następca Aszur-uballita I; według Asyryjskiej listy królów panować miał przez 10 lat[2]. Jego rządy datowane są na lata 1327-1318 r. p.n.e.[3]

Za jego panowania wybucha wojna pomiędzy Asyrią a Babilonią, wywołana być może roszczeniami króla Babilonii Kurigalzu II (potomka w linii prostej Aszur-uballita I) do asyryjskiej sukcesji. Wojna nie została rozstrzygnięta, ale Babilonia poważnie została osłabiona, co wykorzystali Elamici najeżdżając na nią.

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ hasło nārāru, The Assyrian Dictionary, tom 11 (N/1), The Oriental Institute, Chicago 1980, s. 347.
  2. ↑ A.K. Grayson, Königslisten..., s. 109.
  3. ↑ A.K. Grayson, Königslisten..., s. 128.

BibliografiaEdytuj

  • A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s.86-135.
  • H.W.F. Saggs, Wielkość i upadek Babilonii (1973).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enlil-narari&oldid=51672950”